Efuli koşarak yanıma geldi.
''Konferans salonuna gitmemiz gerek abi.''
''Çok meraklıysan sen git, Benim sono'yu bulmam gerek.'' Sono'yu herkes'ten herşey'den çok seviyordum.
''Sana sono'nun konferans salonun'da olduğunu söylesem peki?'' Ne??
''Sen şaka mı yapıyorsun efuli??'' ağzım açık kalmıştı.
Efuli elimi tutarak beni en aşağı katta ki konferans salonuna getirmişti. Salon'da gereğinden fazlasıyla insan vardı. Herkes nolduğunu soguluyor, arkadaşlarıyla konuşuyor. Benim ise gözlerim Sono'yu arıyordu.
BİR DAKİKA O SONO MUYDU?
Koşarak sono'ya sarıldım. O da bana sarılmıştı.
''Abi gittiniz sandım..'' Ben sana ölürüm ama..
''Biz burdayız merak etme sono'm..''
''Sakın gitmeyin tamam mı?'' gitmek mi kalmak mı? deseler ölmek derdim açıkçası.
''Asla sono'm her zaman burdayız.''
''Peki müdür yardımcısı bizi neden buraya çağırdı?'' Dedi efuli
''Bilmem, yine bir şey olmuş o belli.'' Müdür anons yapmaya başladı,
''ÇOCUKLAR, GENÇLER, OKULUMUZDA BİR KATİL VAR HERKES SINIFLARA, ÇABUK OLUN!! HERKES SINIFLARA!!'' Hoca bağıra bağıra bir şey anlatıyodu, herkes koşmaya, çığlık atmaya başladı. Nolduğunu kafam basmıyordu..
''Abi lütfen senin sınıfına gidelim..'' Dedi efuli. Sono ve Efulinin kolunu tutarak, bizim sınıfa koştum. Ardından sınıfa Nadia girdi. Ve daha adını bilmediğim 4 kişi daha. Şuan sınıfta toplam'da 8 kişi vardık.
''Herkes iyi mi?'' Dedi sınıftan bir çocuk. Koşarak sınıfın kapısını kitlemeye başladım. Kapı'nın arkasına diğer 2 çocukla sıraları sandalyeleri koymaya başladık. Şuan gerçekten acınası bir haldeyiz..
''Abi bir şey olmicak dimi?''
''Ben burdayken, hiç bir şey olmaz merak etme''
''Sana güveniyoruz ponory.'' Dedi nadia. Seni çok seviyorum be güzelim..
''Sen kimsin?'' Ah efuli ah, zavallı efulim hiç bir şeyden haberin yok şimdi senin. Ee ben ne dicektim? Sevgilim mi? Arkadaşım mı? of efuli of..
''Sevgilim'' Dedim birden. Ben demedim, ağzımdan çıktı..
''NEEEEEE!!'' Dedi sonoyla efuli şaşkınlıkla.
''Pat diye'de söylenmez ki ama ponory'' Dedi nadia. Bence söylenir ne varmış ki??
''Bende rex. Sizin adınız ne??'' Dedi sınıfta ki adını yeni öğrendiğim çocuk.
''İsmimizi mi söylüyoruz? Bende efuli.'' Dedi efuli sevecen bir sesle. Umarım aralarında bir şey olmazda.
''Bende Annie. Memnun oldumm.'' Bu kız'da baya neşeliymiş. Nadia kızı tanıyor sanırım, direkt yanımdan kalkıp Annie'nin yanına gitti.
''Bende David.'' Dedi soğuk bir sesle.
''Tanışmayı bir kenara atıp napcağımızı düşünsek daha iyi değil mi? Sonuçta bir katilden saklanıyoruz değil mi??'' Dedim, Haklıyım susun.
''Sevgilim haklı.'' SENİN O SEVGİLİM DİYEN AĞZINI YERİM NADİA'M.
''Tamam en çok senin sevgilin.''
''Sevgilime laf yok, efuli.'' Sevgilime laf atan karşısında beni bulur. hahahah, bu duruma nasıl güldüm ben biraz önce. Muhabbetimizi bölen şey kolidordan gelen çığlık sesiydi. Hepimiz eğildik. Kimse sesini bile çıkarmamıştı. Kapı'nın altından bakmaya çalıştım. Bir kızın cansız bedeni yerde öylece yatıyordu. Katil buralardaydı..
''Katil burada.'' Nadia'nın korkudan gözünden bir yaş akmıştı. Sessiz adımlarla eğile eğile nadia'nın yanına gidip ona sarıldım.
''Geçicek, geçicek bunlarda geçicek.''
''A-abi korkuyorum..'' Ah sono'm.. 8 yaşında bunları yaşamak zorunda mıydın sen.. Sono'ya yanıma gelmesi için işaret yaptım, ve sessiz adımlarla yanıma gelip bana sarıldı. Hem nadia'ya hem sono'ya sarılıyordum. İkisine'de bir şey olsa yaşayamazdım..
Hava çoktan kararmıştı. Sono bu sessizlikte uyuya kalmıştı. Katil hala burda mıydı?? yoksa gitmiş miydi? dışardan bir çıt sesi bile gelmediği için ne olup bittiğine bizde bilmiyorduk. Ama bir şeyler oluyordu.. Sessizce konuşmaya başladık..
''Ben gidip bakıcağım.'' Bana bu cesaret nerden geliyordu hiç bir fikrim yok.
''Saçmalama istersen abi.'' Dedi efuli.
''Lütfen gitme ponory.'' Gitmek zorundayım bi tanem..
''Üzgünüm, ama dışarda nolduğunu öğrenip, yardım çağırmamız lazım.'' son derece yine ve yine haklıyım.
