Magical • Historia rodziny, którą pozna cały świat

prolog

Bycie osobą znaną w sieci nie należało do rzeczy przyjemnych. To znaczy, nie żebym wiedziała o tym tak dużo, bo byłam rozpoznawalna. To słowo dobrze opisywało mój stan. Rozpoznawalność. Nie byłam popularna, nie każdy mnie znał. Rozpoznawalna stałam się w momencie, w którym mój chłopak dodał pierwszy film ze mną na swoje media społecznościowe. Wszyscy poznali "dziewczynę Daniela Magicala". Natomiast nikt nie znał nazwiska Nikola Biela. Byłam dla nich tylko nikim, nie znali mnie i raczej nie chcieli poznać. Ale myślałam, że tego właśnie potrzebowałam- popularności.

***

Daniel nie był złym chłopakiem, ale był synem mamusi. Nic nie miałam do pani Gosi, była złotą kobietą. Tylko, że ona miała coś do mnie. Nie przepadała za mną. Mówią, że ma tak każda teściowa i synowa, aczkolwiek ja tak nie uważam. Pani Gosia mogłaby być dla mnie milsza. Nawet kiedy mnie nie znała, miała źle nastawienie. Ja jednak za wszelką cenę próbowałam zdobyć jej sympatię. Chciałam, żeby pokochała mnie jak mój ukochany.

Weszłam do pokoju przez białe drzwi, które nie miały framugi- zamiast tego, przyklejone były nutellą do ścian pomieszczenia. Zawsze podobał mi się ten design, był taki oryginalny. W pokoju zobaczyłam Daniela. Leżał na kanapie i spojrzał na mnie swoimi niebieskimi tęczówkami. Podeszłam do niego i pocałowałam lekko.
-Misiu, pójdziemy dziś na zakupki?- powiedziałam, nerwowo się przy tym uśmiechając. Byłam bardzo nieśmiałą osobą, nawet wobec mojego misia.
-Nie mogę, Nikitusiu. Wiesz, że nie mam jeszcze pieniędzy. -spojrzal na mnie przepraszająco - Ale być może już jutro kupię ci, czego zapragniesz. - pocałował mnie w czoło i uśmiechnął się. W tym momencie do pomieszczenia weszła Małgorzata. W ręce miała piwo. Nawet na nas nie spoglądając, uniosła puszkę i wlała do ust zawartość. Zgniotła opakowanie i rzuciła w kąt. Włączyła telewizor i ułożyła się wygodnie w fotelu. Eh, gdybym tylko mogła im pomóc. Muszę znaleźć jakiś sposób.