Βρυκολακίνια #HalloweenVault2023

Βρυκολακίνια

Ο Ηλίας ήταν αυτό που λέμε 'παιδί για διαφήμιση': όμορφο, στρογγυλό μουτράκι, γλυκά μελένια μάτια κι ένα τσουλούφι στην απόχρωση του μισοζάχαρου εσπρέσο, ό,τι πρέπει για αφίσα γνωστής μάρκας στιγμιαίου καφέ που φιγουράρει στην εθνική! Στην ηλικία των έξι μόλις μηνών είχε ήδη πρωταγωνιστήσει σε διαφημίσεις για πάνα-βρακάκι, φρουτόκρεμα με ειδική σύνθεση βιταμινών A, B και D, βρεφικά ρουχαλάκια κι ένα μουράτο γυμναστήριο για body builders (αν και ειλικρινά δεν ξέρουμε πώς ή γιατί προέκυψε το τελευταίο και ποιος βλαμμένος σκηνοθέτης βάζει έναν ηλιοκαμένο τύπο με μούσκουλα να επιδείξει τη μυϊκή δύναμή του, σηκώνοντας δυο μωρά αντί για βαράκια, αλλά τέλος πάντων). Επίσης είχε εμφανιστεί ως guest σε πασίγνωστη καθημερινή σειρά, στον ρόλο του πρωταγωνιστή που τον έδωσαν παράνομα για υιοθεσία σ' ένα ατμοσφαιρικό κι άκρως συναισθηματικό flashback, που έκανε τους τηλεθεατές να πλαντάξουν μπροστά στις οθόνες. Οι αστεράτοι συντελεστές της σειράς ήρθαν στη βάφτισή του, τρεις μήνες μετά και μαζί τους ήρθαν και παπαράτσι, φωτογραφίζοντάς τους να κρατάνε αγκαλιά το νεοφώτιστο βρέφος. Κι αυτή ήταν μόνο η αρχή...

Ακολούθησαν κι άλλες διαφημίσεις. Το μεγάλωμα του Ηλία απαθανατίστηκε λεπτομερέστατα από τις κάμερες, στριμωγμένο ανάμεσα σε απορρυπαντικά, ηλεκτρικές σκούπες, σοκολάτες γάλακτος με δώρο αυτοκόλλητα, πίστες για αυτοκινητάκια και μπισκότα πτι-μπερ ολικής άλεσης. Οι γονείς του, έχοντας ανακαλύψει νωρίς το μικρό κι αξιαγάπητο αυτό χρυσορυχείο κι όντες κι οι δυο φιλόδοξοι κι υπερόπτες, πίστεψαν ότι έχουν ένα παιδί-θαύμα! Κι αποφάσισαν να το εφοδιάσουν με όλα τα απαραίτητα προσόντα, ώστε να το πιστέψει κι όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Τουτέστιν, αγγλικά από τα δυόμισι, πιάνο, μπαλέτο και πληροφορική από τα τέσσερα, ιππασία, βόλεϊ, καράτε, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρωσικά, κινεζικά, ζωγραφική και βιολί από τα έξι.

Και μπορεί η λαμπρή χολιγουντιανή καριέρα που οραματίζονταν για το γιο τους (συνδυασμένη με μια έδρα στο Χάρβαρντ ή μία θέση στην ανώτερη επιστημονική ομάδα της NASA, ή και τα δύο) να ρίζωνε σε διαφημίσεις σνακ που παίζονταν στην μικρή οθόνη, ωστόσο ο κύριος κι η κυρία Αποστολοπούλου είχαν μία εντελώς διαφορετική (και προφανώς ανώτερη) νοοτροπία. Μιας και θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανθρώπους του πνεύματος και της διανόησης, φρόντισαν να κρατήσουν τον Ηλία μακριά από αυτό το 'ευτελές χαζοκούτι' που ονόμαζαν 'τηλεόραση' και να τον μυήσουν στην βαριά κουλτούρα. Μέχρι να πάει σχολείο δεν ήξερε καν τι είναι τα κινούμενα σχέδια. Όσο για βιντεοπαιχνίδια, ούτε λόγος! Στα δέκα του χρόνια δεν είχε δοκιμάσει ποτέ του ζελεδάκια, τηγανιτές πατάτες, κρέμα καραμελέ, χάμπουργκερ, πίτσα, ούτε καν μακαρόνια με κιμά! Κι εκεί που όλα τα παιδάκια χαζολογούσαν βλέποντας Minions και γκάριζαν τραπ επιτυχίες, των οποίων τους στίχους ούτε που καταλάβαιναν, ο Ηλίας παρακολουθούσε ξανά και ξανά το 'Δόκτωρ Ζιβάγκο' κι άκουγε Μπετόβεν. Πράγμα που φυσικά δεν ήταν καθόλου κακό και που θα μπορούσε όντως να τον ανυψώσει νοητικά και συναισθηματικά... αν δεν γινόταν με το ζόρι. Μα ήρθε η μέρα που τα πράγματα άλλαξαν. Όλα ξεκίνησαν με μια συζήτηση, σε ένα γραφείο διαφημιστικής εταιρίας, μια μουντή νύχτα του Οκτώβρη...