Love Game

κεφάλαιο 6

Κοιτάζω εδώ και ώρα στο κινητό μου μια συγκεκριμένη επαφή, αυτή του πατέρα μου. Σκεφτόμουν μήπως και τον έβλεπα από κοντά ίσως αυτή την φορά να κατάφερνα να του αλλάξω γνώμη, η Σόφη με είχε πάρει χθες τηλέφωνο και μου ζήτησε να βρεθούμε για καφέ, να μιλήσουμε και εκεί ετοιμαζόμουν να πάω τώρα. Ίσως αυτή μπορούσε να πείσει τον πατέρα μου, ίσως και όχι. Τζιν, μια πλεκτή μπλούζα, τα μαύρα μποτάκια μου και είμαι έτοιμη να φύγω από το σπίτι. Κατεβαίνω στο γκαράζ και μπαίνω στο αυτοκίνητό μου, για να πάω στο καφέ όπου συνηθίζαμε να βρισκόμαστε στο Μπέβερλι Χιλς. Μισή ώρα μετά παρκάρω στο ιδιωτικό πάρκινγκ και μπορώ να δω την Σόφη καθώς πλησιάζω μέσα από τις μεγάλες τζαμαρίες να κάθετε σε ένα από τα τραπέζια. <<Καλημέρα>> μόλις ακούει την φωνή μου σηκώνετε όρθια για να με αγκαλιάσει <<Μου έλειψες Άννα ,αδυνάτησες>> λέει καθώς κάθομαι στην άδεια θέση απέναντί της <<Πάντα υπερβολική, δυο εβδομάδες έχουμε μόνο να βρεθούμε>> απαντάω ενώ παραγγέλνω στον σερβιτόρο τον καφέ μου.  <<Πως είσαι;>> με ρωτάει καθώς πίνει λίγο από το καπουτσίνο της <<Καλά>> με κοιτάζει εξεταστικά και συνεχίζει να μιλάει <<Ο Τζακ μου είπε τι συνέβη και για να ξέρεις εγώ είμαι με το μέρος σου. Ξέρω πόσο αγαπάς τον χώρο της μόδας και είμαι σίγουρη πως θα πετύχεις ότι και να βάλεις στο μυαλό σου>> χαμογελάω ελαφρά ενώ ο σερβιτόρος αφήνει τον καφέ μου <<Ναι αλλά, ο πατέρας μου έχει αντίθετη άποψη>> της απαντάω και αναστενάζει <<Το ξέρω ίσως κάποια στιγμή καταφέρω να τον πείσω για να υποστηρίξει το όνειρό σου>>. 

Αυτό σημαίνει πως ακόμα είναι αντίθετος. Τέλεια. <<Δεν χρειάζεται>> σηκώνει το φρύδι της <<Τα παρατάς τόσο σύντομα Άννα;>> ρωτάει γεμάτη έκπληξη <<Όχι θα βρω αλλού τα χρήματα>> απαντάω και ήδη ξέρω πως η απόφαση μου αυτή δεν είναι καθόλου, μα καθόλου καλή αλλά, είναι η μόνη διαθέσιμη αυτή την στιγμή και το γεγονός πως θα εκνευρίσω τον πατέρα μου είναι ένα ακόμα συν. <<Και πως ακριβώς θα το κάνεις αυτό;>> αναρωτιέται. Χαμογελάω απαλά <<Θα μάθετε σύντομα>> λέω αινιγματικά <<Άννα σε παρακαλώ δεν θέλω να δημιουργήσεις αναταραχή στον πατέρα σου, μπορεί να είναι πεισματάρης με τις αποφάσεις του αλλά, σε αγαπάει>> κοιτάζω την Σόφη καθώς μιλάει γλυκά, όμως έχω πάρει ήδη την απόφαση μου και δεν μπορώ να κάνω πίσω τώρα. <<Μην ανησυχείς Σόφη νομίζω πως ήρθε η ώρα να ανεξαρτητοποιηθώ>> με κοιτάζει ερωτηματικά προσπαθώντας να καταλάβει τι έχω βάλει στο μυαλό μου <<Με ποιόν τρόπο ακριβώς;>> με ρωτάει αλλά, δεν παίρνει καμία απάντηση και φροντίζω να αλλάξω θέμα και να μιλήσουμε για κάτι άλλο όπως οι νέες τάσεις της μόδας για παράδειγμα.