Bölüm 14 : Bilmek istiyor muyum?
Yoongi, okumayı bitirmemiş olmasına rağmen buradaydı. Taehyung'un yanında uçaktaydı. Bu kararı vermek zor olmasına rağmen ona olan sevgisi kabuğundan çıkmaya itmişti onu. Hemen yanındaki koltukta omzuna başını yaslayıp gözlerini kapatmış olan adam ile bambaşka bir ülkenin bambaşka bir şehrine gidiyordu. Evinden bile çıkmayan Yoongi, ülkeden çıkıyordu. Her şeyin yavaş yavaş olması gerekirdi ama birinci merdivenden beşinci merdivene hop diye zıplamış gibi görünüyordu. Yaptıkları hiçbir zaman akıl alır şeyler olmamıştı.
Gece boyunca sürecek uçuş için koltuklara iyice yerleşirken onu orada ne karşılayacak bilmiyordu. Sırt çantasında ki orijinal metini henüz bitirmemişti ama okuduğu kadarıyla bile yanındaki adamın aslında kendisine gerçekten bir çiçek gibi davrandığını hissediyordu. Yoongi, onun sevdiği Lily'sinden gerçekten çok uzaktı. Taehyung, kendisiyle bu denli bir arzu yaşayabildiğini sanmıyordu. Yoongi, içerisinde derin bir karmaşaya düştü.
"Bu kadar ne düşünüyorsun?"
Taehyung, elini ağzından çekmesini sağlarken uykulu ve kalın sesiyle kafasını ondan ayırarak konuştu.
"Beni neler beklediği konusunda düşünüyordum"
Taehyung, hafifçe güldü.
"Güzel şeyler olduğunu bilmelisin"
Taehyung, koltuğuna yerleşip uyumak için hazırlanırken Yoongi de sırt üstü uzandı. Resmen bir kalıp gibi öylece uzanıyor ve uçağın tavanına bakıyordu. Yoongi, aşırı stres ve düşünmekten infilak etmezse iyi şeyler yaşayabileceğine emindi. Gözlerini kapatıp sıktı belki de sadece uyumalıydı.
"Bunları karşılayacak paran var mı?"
Yoongi, özel sınıfta uçmuş ve yine VIP bir araçla otele götürülürken konuştu.
"Hepsini organizasyon karşılıyor"
Yoongi, anladığına dair mırıltılar çıkarırken Taehyung ona sadece gülmekle yetindi. Biraz sonra oldukça şık olmasına rağmen bir o kadar da tarihi duran otelin içerisine girdiler. Kalın kırmızı ve gösterişli halılarla kaplı merdivenleri çıktılar.
"Vaktimiz var biraz dinlendikten sonra bir şeyler yapalım"
Yoongi, oldukça büyük olan odanın içerisinde dikelirken, buraya daha önce gelmiş olduğu belli olan Taehyung'un kendi evi gibi dolanmaya başladığını fark etti. Sapını tuttuğu valizi, sırt çantası ile Yoongi ise öylece durmaya devam etti. Taehyung, çantasını devirip fermuarını açarken kafasını kaldırdı.
"Yoongi?"
"Aynı odada kalacağımızı hiç sorgulamadılar"
"Yoongi, her yer medeniyetsiz değil"
"Paris de çok vakit geçirmiş gibisin"
"Mezun olur olmaz buraya geldim. Bir yıldan daha uzun bir zaman geçirdim Seul'dan daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. Öyle dikelmeye devam edecek misin?"
"Biraz gerginim"
"Seni yemeyeceğim Yoongi, insanlar da yemeyecek"
Taehyung'un sözlerinden sonra yavaş adımlarla yanına yaklaşıp çantayı bıraktı. Ardından sırt çantasını da koltuğun yanına doğru attı. Bedenini koltuğa bırakıp ayakkabılarına eğildi ve bağcıklarını çözüp onları da kenara bıraktı. Sonunda rahatlamanın verdiği hisle omuzlarını dikleştirmeyi bıraktı ve arkaya yaslandı. Taehyung, kalçasını yatağa koydu ardından kendisini arkaya attı.
"Peki, burada bir sevgilin oldu mu?"
Taehyung, sağ elini kaldırıp gözünü kaşırken esnedi. Yoongi'nin sorusu sanki her zaman böyle muhabbet ediyormuş gibi bir havaya sahipti. Taehyung, terliklerini gürültülü bir şekilde yere bırakırken konuştu.
