រឿង ពន្លត់ចិត្តស្អប់ (GL Story)

Part 14

ភាគទី 14

<< ត >>

   “យើងស្គាល់នាងប៉ុណ្ណាជារឿងរបស់យើងហើយឯងមិនបាច់ចង់ដឹងទេគិតតែពីខ្លួនឯងសិនទៅ!!”អ៊ីងហ្វានិយាយទាំងតឹងសសៃក៏ជាមួយរាងខ្ពស់នៅចំពោះមុខ ។

   “ហុឺស!!!ខ្ញុំមិនគិតដដែលសោះតែបងស្រឡាញ់ការពារនាងកូនឃាតករនោះដល់ម្លឹង!!”ប៊ែលឡាសើចនៅដើមក៏ខណៈស្តាប់ពាក្យរបស់អ៊ីងហ្វាដែរនិយាយមកកាន់ខ្លួនរួចក៏ចាប់ផ្តើមពោលពាក្យទៅវិញយ៉ាងហួសចិត្តតែក៏ប្រើប្រាស់ដោយសំឡេងខ្លាំងតបតទៅវិញដូចគ្នា ។

   “ឯងនិយាយបែបនេះចេះខ្មាស់មាត់ខ្លួនឯងទេហ៎?នេះឯងថានាងជាកូនឃាតករចុះឯងវិញ ឯងភ្លេចហើយឬ ថាឯងក៏ជាឃាតករអ្នកដែរសម្លាប់ប៉ារបស់នាងដូចគ្នា!”ដោយឃើញគេស្តីថាភីតឈីជាកូនឃាតករពេញៗមាត់ទាំងមិនខ្មាស់អៀននឹងទង្វើខ្លួនដូច្នោះអ៊ីងហ្វាក៏ក្រាលរំឮកប៊ែលឡាឲ្យចងចាំថាគេក៏បានសម្លាប់ប៉ារបស់នាងដូចគ្នាវាក៏មិនខុសអីពីឃាតករដែរ ។

   “មានរឿងអីខ្ញុំត្រូវខ្មាស់ទាំងដែរប៉ារបស់នាងជាអ្នកសម្លាប់ប៉ារបស់ខ្ញុំនោះ!!បើមិនមែនប៉ានាងជាអ្នកបង្កមុនខ្ញុំក៏មិនធ្វេីបែបនេះដែរ!បងគិតថាខ្ញុំរីករាយមែនទេ??”ប៊ែលឡាហាក់ច្រឡោតកាន់តែខ្លាំងនូវពេលដែលពាក្យសម្តីវាយប្រហារចំៗរបស់ហ្វាមកកាន់ខ្លួនដូច្នោះ ទើបគេក៏ស្រែកគំហកទៅវិញយ៉ាងលឺៗច្បាស់ៗទាំងបង្កប់ដោយភាពឈឺចាប់ រាល់ថ្ងៃនេះស្មានតែគេចង់ណាស់ឬតែគ្រប់យ៉ាងមកពីបា៉របស់នាងខ្លួនឯងដែរជាអ្នកបង្កវាឡើងដូច្នេះកុំបន្ទោសគេ...។

+នៅពេលយប់🌃

   ពេលយប់ជ្រៅ ខ្យល់ក៏ចាប់ផ្តើមធ្លាក់បោកបក់ព្រៃប្រឹក្សានាពេលរាត្រី នៅតាមដងផ្លូវក៏ចាប់ផ្តើមស្ងប់ស្ងាត់រំលិចមកវិញនូវសំឡេងឆ្កែលូយ៉ាងត្រហឹង ឯមនុស្សម្នាក៏និន្រ្ទាលង់លក់ក្នុងស្បៃរាត្រីដ៏ល្អនោះ ។ នៅក្នុងភូមិគ្រឹះអុីសាប៊ែលឡារាងស្តើងក៏បាននិន្រ្ទាលង់លក់ដូចគ្នាតែចម្លែកអីនាងបែបជាលង់លក់នៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដ៏ធំសម្បើមនេះទៅវិញហាក់ដូចជាកំពុងតែរង់ចាំផ្លូវនរណាម្នាក់រហូតលង់លក់ទៅយ៉ាងអ៊ីចឹង ។

   ពីតៗ...

   ភ្លាមនោះសំឡេងសុីផ្លេឡានក៏លឺសូរឡើងធ្វេីឲ្យរាងស្តើងដែលកំពុងលង់លក់នោះត្រូវទាញកន្រ្តាក់ខ្លួនបន្តិចទាំងភិតភ័យព្រោះតែសំឡេងរំខាននោះវាលាន់លឺពេក ។

   “អ្ហឹក..ភីតឈី ឆាប់..ឆាប់មកនេះភ្លាម!!”មិនយូរដំណើរទ្រេតទ្រោតរបស់មនុស្សស្រវឹងក៏បានលេចរូបរាងឡើងព្រមទាំងមានសំឡេងហៅឈ្មោះរបស់រាងស្តើងឲ្យទៅជិតខ្លួនគេទៀតផង ។

   “នេះមកហើយហេ៎!នាង..នាងស្រីពិសពុល...យើងពិតជា...ពិតជាស្អប់នាងណាស់...នាងបានបំផ្លាញជីវិតយើង...បំផ្លាញ!!”គ្រាន់តែបានដឹងពីវត្តមានរបស់មនុស្សស្រីដែរខ្លួនហៅឈ្មោះអម្បាញ់មិញនេះមកដល់ភ្លាមប៊ែលឡាក៏ស្រាប់តែស្រែកគំហកថាឲ្យនាងញែតៗទាំងទ្រេតទ្រោតស្ទើរតែដួលម្តងៗតែក៏ប្រឹងស្តីថាឲ្យនាងទាំងត្រដាប់ត្រដុប ។

(ខ្មីន: ស្រវឹងខូចណាស់ណ៎ឪ ហៅសុទ្ធស្រីពិសពុល😒)

   “អ្នកនាងស្រវឹងហើយ មកចាំខ្ញុំជួយគ្រាទៅបន្ទប់”រាងស្តើងរាងគាំងនឹងពាក្យដែលគេនិយាយមកកាន់ខ្លួនមុននេះបន្តិចតែក៏ធ្វេីជាធម្មតាដោយប្រាប់ខ្លួនឯងថាគេស្រវឹងកុំគិតច្រើនអីហើយក៏ចាប់ផ្តើមនិយាយទៅកាន់គេទាំងយកដៃគេមកពាក់លើស្មាបំណងគ្រាគេទៅបន្ទប់សម្រាក ។

   “មិនបាច់!!កុំមកធ្វេីប្រើល្បិចដាក់យើង..យើងមិនជឿ...ទេ..យើងនឹង...មិនជឿកូន...ឃាតករឡើយ...មិនជឿ...”ឃើញគេបម្រុងនឹងគ្រាខ្លួនឡើងទៅបន្ទប់ដូច្នោះប៊ែលឡាក៏ក្រលាស់នាងចេញឆ្ងាយពីខ្លួនរួចក៏ចាប់ផ្តើមស្តីថាឲ្យនាងម្តងទៀតទាំងខ្លួនឯងស្ទើរតែដេកនៅនិងឥដ្ឋទៅហើយតែក៏នៅតែមានៈមិនព្រមឲ្យនាងគ្រាទៅបន្ទប់ដាច់ខាត ។

   “អួយ!អ្នកនាង!!”ភីតឈីប្រញាប់រត់ទៅអោបត្រកងរាងកាយស្វាហាប់មាំមួនរបស់ប៊ែលឡានៅពេលដែរគេចាប់ផ្តើមបិទភ្នែករៀបនឹងទន់ខ្លួនទៅលើឥដ្ឋហើយនោះ ។ ភីតឈីក៏ចាប់ផ្តើមគ្រារាងកាយដ៏សែនធ្ងន់របស់គេឡើងទៅបន្ទប់ទាំងវេទនាជាទីបំផុតព្រោះតែមាឌរាងស្តើងតូចញឹបឯគេវិញមាឌឡើងចង់ប៉ុនដំរីទៅហើយ ។

   “ហុឺយ!!ធ្ងន់ខ្លាំងណាស់លោកអើយ!!”នៅពេលដែលគ្រាគេដាក់ឲ្យដេកលើពូកស្រួលបួលហើយភីតឈីក៏ពត់ខ្លួនបន្តិចរួចក៏និយាយទាំងមុខស្អុយ ហើយក៏បន្តចាត់ចែងសម្លៀកបំពាក់គេចេញបន្តិចកុំឲ្យគេស្អុះស្អាប់នឹងបានយកកូនកន្សែងជ្រលក់ទឹកយកមកជូតលើដៃជើងខ្លួនប្រាណគេដើម្បីឲ្យវារៀងស្រឡះខ្លួននឹងបានដេកលក់រហូតដល់ប្រលឹមកុំឲ្យភ្ញាក់មកកូរនាងកណ្តាលអាធ្រាត ។

       ~ចប់~

<សូមអធ្យាស្រ័យចំពោះពាក្យដែលមិនគួរសមកន្លែងណាមួយ🤍🙏🏻>