Maybe it's a promise

MIP#18

Agatha's POV (A week later) Sunday

Discharge na ako kahapon and laging nasa higaan kasi hindi ko maigalaw ang paa ko. Ang ending, stay lang ako sa kwarto and someone knocking in the door.

"Pasok" i said.

"Good morning, Aga! How are you today? Miss ka ng mga pinsan mo"

"Kaya nga eh and you promise me that you never hide a secret ever again or else tatakbuhan kita ulit" pang-bobola ko.

"Agatha, promise hindi na ako magtatago ng sikreto" pangako niya.

"Makakaganti na rin ako kina Lydel dahil sa kanilang ginawa sa atin" i said fiercely.

Nanginginit na ang dugo ko kina Lydel kaya ang buong akala niya na wala na ako well? Let see kung sino ang mas magugulat. Hindi na si Agatha na nakilala niya na puro pag-aaral ang inaatupag kundi ang Agatha na palaban kagaya ni Kuya.

"Sure Aga but-" he stopped saying when mom called us both.

"Agatha, Vinson bumaba na kayo lalamig na ang pagkain" tawag niya sa amin ni kuya.

"Ma, bababa na kami.  So akayin na kita pababa para naman makabawi naman ako sa kasalanan ko" Ang sweet naman ng kuya ko palibasa mahal niya ako eh.

"Sure?" I said.

During breakfast, dad asked me and kuya about what happend last time.

"Agatha, nagkaayos na ba kayo ng kuya mo?" Tanong ni papa.

"Uhmm? Actually yes dad i already forgive him" i said.

"Actually dad, i accept the fact about po doon and i promise that i will never do it again" ngisi ni kuya.

"Nice, Vinson sino nga ba ang nag-utos sa nakabangga kay Agatha?" Tanong ni papa.

Hayyss paulit-ulit naman tayo eh

"Dad, it was Leonardo Belmonte" kuya tell the truth.

"He what?! Siya ang nag-utos sa truck driver na banggain si Agatha? Unbelivable? How dare this man to kill your sister?!" Bulyaw ni papa.

"Pa, calm down okay pagbabayaran namin siya okay. Nakulong naman po yung truck driver not ka Leo"

"Whatever, Agatha! He will pay for this!" Sigaw niya.

"Sorry, Aga" bulong sa akin ni kuya.

Maricel's POV

We here again, magkasama kami nina Marciee at Agatha sa kapilya. Unfortunately, hindi pa makakatupad si Agatha so me and Marciee are decide para ipasyal siya sa kapilya.

"Ate, pasensya na kayo huh pinahirapan ko pa kayo eh" paghingi niya ng tawad.

"Aga, ano ka ba? We both did this para lang makalakad ka na" saad ko.

"Deserve mo di ba na makalakad?" Ngisi ni bunso.

"I don't deserve this situation dahil tumakbo ako kaya ako nagkaganito eh" she blamed her self for what happend.

"Hayy nako? Expected the unexpected, Agatha but we assured that you will be fine" paniniguro ko.

"Maniwala ka naman o hindi we here for you, Agatha we never abandon you for nothing just trust me" pangako ni Marciee.

"Thanks, Marciee and Ate i think we go inside kasi anong oras na" sabi ni Agatha.

"Oh? Medyo napalibang tayo eh" ngisi kong sabi.

I am happy to see them happy. Alam ko na may sariling paninindigan sila sa loob o labas ng katangian namin.

I love being protected sister and cousin kagaya ni kuya. Hindi ko sila sinaktan kagaya ng mga bagay na hindi ko pagtitiwala ko sa kanila.

I don't care about sacrifices basta ang pagmamahal ko sa kanila ay nasa puso ko lamang wala na iba pang pero basta masaya ako na nakikita ko silang masaya.