✓Eski günlerin hatrına...

14 5 1
                                    

•10 cu bölüm

+Bıktım artık! YETER! Kuzey.

Sen biliyormusun ben ne kadar acı çektim,
haberin varmı her sabah senin ismini
sayıklayarak uyandım, heryerde seni
görüyordum tüm rüyalarım
kabus gibiydi ve
o kabuslardan beni kim uyandırdı
biliyormusun? UMUT uyandırdı sen yokken o benimle ilgilendi, o beni hayata geri
döndürdü ve şimdi utanmadan çıkıp karşıma eskisi gibi olalım diyorsun

-Deniz ben senin bu kadar incindiyini
bilmiyordum cidden... 
Anlata-....

+Umut lütfen daha fazla burda kalmak
istemiyorum. Lütfen...
"Kuzey sözünü bitiremeden sinirli ve karlı bir ses tonuyla cevabımı verdim"

"Eve gelmiştim çok kötü haldeydim. Yorgunluktan ve bitkinlikten hemen
uyuyup kalmıştım. Sabah gözlerimi açtığımda
cerenin evde olmadığını fark etdim masanın
üzerinde bir tane not vardı notda şöyle
yazıyordu."

“Deniz aniden annem rahatsızlandı o yüzden gitmeliyim”
diye bi not bırakmıştı kapının çalmasıyla dikkatim
dağılmıştı kapıyı açtığımda Kuzey içeri girdi
ve beni duvara yaslayarak gözlerime baktı

"Deniz sana 2 çift lafım var izin ver söyleyim
Hatırlıyormusun bi keresinden seninle bi şey
konuşmuştuk eğer denizde kayıp olursan
Kuzeye doğru git o doğru yolu göstericek.."

"Hatırlıyorum..." diye mırıldandım

"Umarım bu sözleri unutmazsın. "

"Eski günlerin hatrına..."

"Senden 2 ci bir şans istiyorum. Lütfen... Beni affet.."

Deniz bir cevap vermemişti. Kafası çok fazla karışıktı.Kuzey bu
suskunluğu bi evet cevabı gibi kabul etdi

-Güvenini boşa çıkarmıycam diyerek gitdi

Bu neydi şimdi...

Kuzeyin Denizi (Bitti💚)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt