Nehirin anlatımıyla.
Günlerdir bir birimizin yüzünü görmüyor,arayıp hal hatır sormuyorduk.
Biz gerçekten dağılmıştık.
Elimde ki çikolatalı süt bittiğinde diğerlerinin yanına attım,başka birini elime alacakken kapının çalınmasıyla birlikte kaşlarımı çattım.
Misafir beklemiyordum.
Yani annemler çağırmadıysa.
"Kapı!"
Diye bağırdım,kimse duymadı.
"Kapı çalıyor!"
Dedim daha çok bağırarak,yine kimse doğmadı.
Oflayarak ayağa kalktım,odamın kapısını kapatıp kolidordan dış kapıya doğru yöneldim.
"Kim o?"
Ses yok.
"Kim o?"Dedim bir daha şansımı deneyerek.
"Bu gün her kes sağır mı yahu!"
Oflayarak kapıyı açtım,karşım da gördüğüm kişi yüzünden nutkum tutulmuştu.
"Güzelim?Özlemedin galiba."
Elimi ağzıma götürdüm,arkamı döndüm,nereye gideceğimi bilmediğim için yeniden önüme döndüm.
"Abi!"
Diye atladım boynuna,o da belimden kavradı.
"Bu yakınlar da gelemeyeceğini söylemiştin."
Dedim kafamı geriye çekerek.
"Gelmek benim için de sürpriz oldu."
"Sana anlatacağım çok fazla şey var!Hemen içeriye geç!"
"Annemler ev de yok mu?Neredeler?"
"Kimmiş Nehir?"
Annem yavaş adımlarla yanımıza geliyordu,abimi gördüğün de durdu,elini kalbine koydu.
"Ali'm."
Dedi abime sarılarak.
"Nasılsın yavrum?"
"İyiyim anneciğim sen nasılsın?"
"Ben de iyiyim,hayırdır,pek uğramazdın eve?"
Abim ayrılarak gülümsedi.
"İş anne,burada bir dava mı ne varmış,polisler çözemeyince bize kalıyor işte.Neyse,çok açım,acilen yemek yemem gerek,yoksa düşüp şura da bayılacağım."
Annem gülümseyerek mutfağa doğru yöneldi,ben de abimin peşinden salona gittim.
"Ee,ne anlatacakmışsın bana?"
Dedi abim koltuğa oturarak.
"Bizim okul da neler oldu neler!Hangisinden başlasam?"
Abim kaşlarını çattı.
"Okul demişken,bir okul da sık sık cinayetler işleniyormuş,haberin var mı senin?"
Demek haberi varmış,sorun şuydu ki o okulun bizim okul olduğunu bilmiyordu.
"Napacaksın ki?"
Dedim önünde ki koltuğa geçerek.
"Buraya gelmemin sebebi o dava."
Tırnaklarım da olan bakışlarım onun gözlerine kilitlenmişti.
"Bir şey söyleyeceğim ama harbi dalga geçmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANLI MÜREKKEP(Düzenlemede)
ChickLitİçimizdeki hain ruhlarımı boğuyordu. Katlediliyorduk. Ellerimiz bağlı değildi ama engel olamıyorduk. Bacaklarımız düğümlenmemişti ama kaçamıyorduk. Dudaklarımız kilitlenmemişti ama çığlık atamıyorduk. Bedenlerimiz sessizdi ama ruhumuz acı içinde kıv...
