Şeytanın Yüzü(Tamamlandı)

Yeni bir dünya

Gözlerini açtı.
Büyük bir odanın yatağında uzanmışdı.Oda gotik viktorian odaları hatırlatıyodu.
Pencereden baktığında kırmızı bir gökyüzü gördü.O an ruhunda bir şeyler kıpırdadı.Kırmızı alevleri hiss etdi teninin altında.Daha önce koyu kırmızı alev görmemişdi.İnsan görmediyi bir şeyi hayal edebilirmiydi ki?

O kırmızı alevler ona bir şeyler hatırlatdı.Yaşamadığı ama aynı anda yaşadığı bir şeyi.Bunlar sanki silinen hatıralardı. O alevleri hayal etmeğe devam etdikce sır perdesi aralanıyordu.Her şey,gözünün önünde bir tiyatro gibi gidiyordu.Ama hiç birisi net değildi.Ruhu silinen anları geri getiriyordu sanki...

Odanın büyük, çift kapısı aralandı.İçeri kızıl saçlı,yeşim gözlü genç bir kız girdi.Üzerinde siyah,dekolteli bir elbise vardı.Yatağa doğru yakınlaşdı,
"Uyanmışsın." Sesindeki sevincden uzun süredir uyanmasını beklediği anlaşıldı.
"Kimsin?Burası neresi?" .
Vesper fevriydi.Ancak şuan o fevrilikden pek bir iz kalmamışdı.
Kaçırılıp bir yere getirilimişdi,lakin sinirden daha çok sesinde merak vardı.Öfke de vardı elbeet.

"Ben Morgan.Sen de Vesper olmalısın."
"Adımı nerden biliyorsun?"
"Burda seni tanımayan yok."
"Burası neresi?" diye sordu Vesper.
Morgan yatağa yakınlaşıb kenarına oturdu.Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı.İster istemez ona karşı nazik oluyordun.

"Burası Cehennem." Morganın ağzından çıkan bu cümleyle Vesper kap katı kesildi.Beyninde anında binlerce fikir belirdi.
Ya ölmüşse ve cehenneme düşmüşse.Bu kız da onu cezası çekmeye götürmek için geldiyse? Bu ihtimali düşünmek bile istemedi.Bunu düşünürken neredeyse gözleri dolacakdı.Ama geriye başka bir ihtimal mı kalıyordu guya...

"Nasıl yani?Bu bir şaka değildir umarım."
"Hayır Vesper. Bu bir şaka değil, gerçek."
"Peki buraya neden geldim, mahşer günümü geldi?"
Morgan istemsizce ağzında bir kahkaha kaçırdı.Dedikleri ona saçma geldiyini için mi yoksa Vesperi ceza çekmeğe götüreceği için mi gülüyordu?Kahkasında kötü bir ton olmadığı için büyük ihtimal dedikleri ona saçma ve komik geldiği için gülüyordu.Vesper bir az olsun rahatladı.Ama tam olarak değil.

Morgan gülümseyerek;
"Hayır, tatlım.Beni yanlış anladın.Kıyamet gününün geldiği yok."
Vesper rahatladı.Morgan onun rahat olduğunu görünce usulca devam etdi.
"Seni bir iblissin.Burası da Cehennem-yani senin ülken,evin.
Uzun zamandır dünyadaydın bazı sebeblerden ötürü.Şimdi ise evine geri döndün.Tam 20 yıl sonra."

Sözler beyninde yankılandı.Duyduklarına inanamıyordu.Bir iblis...Bir iblis...

Ve ayrıca dünyaya gelmesi.Neden onu dünyaya gönderdilerki.Beyni tonlarca soruyla doldu kızın.

Dayanamayıb sordu:
"Neden beni dünyaya gönderdiler."
Morgan durakladı. Yüzü düştü,gözlerini kaçırdı.Vesper bunun nedeninin iyi olmadığını anladı.

"Bir ceza.Bir cezadan ötürü."
"Ne cezası?"
Ah çekti Morgan.Onun için zordu bunları söylemek ama yinede anlatmaya başladı.

"Bundan 20 yıl önce(insanı yıla göre) baban taht şeytanları ile birlikde olub hakimiyette karşı çıkmağa çalışdılar.Lakin başarısız oldular.Taht şeytanları idam edildi.Babana ise ceza olarak seni dünyaya gönderdiler."

Baban kelimesini duyunca Vesperin içini hüzün kapladı.Babasının öldüğünü sanıyordu.Sonra ise babası yüzünden dünyaya gönderildiyini öğrenmek onun için ağır oldu.Az önce iblis olması hakkında duydukları bu kadar ağır gelmemişdi ona.Peki ya annesi?Annesi varmıydı acaba?

"Peki ya annem?Ona ne oldu."diye sordu başrol kızımız.
"Annen seni dünyaya göndermelerinden sonra çok üzüldü.Dayanamayıp onu kimsenin bulamayacağı bir yere gitdi.
O günden sonra onu gören olmadı."

Bunları Vesper artık kaldıramıyordu.Başka bir yere gelmiş.İblis olduğunu öğrenmişdi.Sonrada anne ve babasının aslında yaşadığını.Onun gibi dayanıklı bir için bile çok fazlaydı bunlar.
Susdu öylece,konuşmadı hiç.

Morgan hüzünle ona bakdı.
"Hadi kalk tatlım bir yere gidiyoruz.Ama ilk önce elbiseni değişdirmelisin."dedi ve ardından büyük gardropu açdı, içinden bir kaç elbise seçdi ve Vesperin yanına gelib ona verdi.

Vesper siyah dantelli elbiselerden birini seçdi.
Aslında fark etdirmesede bu elbiseleri sevmişdi.
Ve artık dünyadan kurtulmuşdu.Burayı sevip sevmeyeceğine daha karar vermemişdi.Ama önünde bir dünya açılmışdı.

Yeni bir dünya...