sakız paketinden bir kalp

Dot.

Gece yine aklıma geldin. Seninle alakasız kitabımı yazarken. Birdenbire aklıma geliveriyorsun. Söylesene Jeongin, sen de beni düşünüyor musun?

Bu aralar seni gördükçe kafamda aynı şiir dolanıyor. "Bir beyaz kağıda her şey yazılabilir, senin dışında. Güzelliğine benzetme bulmak zor. Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan her şeyden;
bir gülden, bir ilk bir sonbahardan sor.
Belki tabiattadır çaresi senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin."

Sen de biliyorsun bu şiiri. Okumayı çok seviyordun bu şiiri sevgilim.

Keman çalarken aklımda sen, her şeyin bir rüya olmasını isterken buluyorum kendimi. Her şey, bir rüya olabilir mi?

O zaman uyanabilmek için canımdan bile vazgeçerdim sevgilim. Beni sıcak kollarına alman için kendimi bir binadan aşağı rahatlıkla atardım.

Ama birisi bana bunların gerçek, bir rüya olmadığını söyledi. Sendin. Bana kendime gelmemi söyledin. Karşımda sen varken nasıl ayık olabilirim ki?

Bir insana ne kadar bağlanabilir bir insan? Bir insanı bu kadar çok sevebilir mi bi insan?

Eğer bağlanamazsa ben bir insan değilim sevgilim. Eğer sevemezse ben yine bir insan değilim.

Kalpsizin biri demişsin. Kırıldım sevgilim. Benim kalbim herkese karşı elmas gibidir, kırılmaz. Lakin elmaslar bile kendi türlerine kırılabiliyorlar. Sadece benim elmasım kırabiliyor bu kalbi.

Benim kalbim sadece sana kırık Jeongin. Kırık kalbimle şarkılarını dinliyorum, resimlerini çiziyorum. Hatta bak, kitap yazarken aklıma geldiğin için senin adına başka bir kitap bile yazıyorum.

Söylesene Jeongin, sen de beni sevdin mi?

Eğer sevdiysen sevgilim; ince, güzel parmaklarınla her gün çiğnediğin sakızların paketlerinden bir kalp yapıp versen bile yeterdi ki bana. Tanrıya yemin olsun ki o hediye benim için dünyanın en değerli şeyinden bile değerli olabilirdi.

Ben sana karşı belki sadece sana olan sevgimi bıraktım ama senin de bende bıraktığın bir şey var sevgilim.

Beni hastane odasında damlayışını saydığım ilacımla, kemoterapiden dökülen saçlarımla ve çektiğim acılarla yapayalnız bıraktın.

Eminim ki beni hastanenin koridorundan geçerken görmek kalbine dokunuyordur. Biliyorum, biliyorum ki sen benim gibi kalpsiz birisi değilsin.

Ama her gün çiğnediğin sakızların paketlerinden bir kalp yapmak çok mu zordu sevgilim?

Hwang Hyunjin