Ormandaki Avcı 1: Vampir'in Aşkı (Düzenleniyor)

2.2-Acı-

Ormandaki Avcı'nın yirmi ikinci bölümüne hoşgeldiniz umarım beğenirsiniz bol bol yorumlarınızı bekliyorum şimdiden iyi okumalar dilerim 💫

Karşımda bana gülümseyen kadına bakıyordum. Bu gülümseme şevkat, sevgi anlamına gelmiyordu.

"Sen..." diyebildim.

"Keşke annen de senin gibi olsaydı. " diyerek karşıma oturdu. "Senin gibi saf kalsaydı! Belki o zaman ben özgür olurdum!" Teyzem kötü biri miydi?

"Çok ezildim. Çok dışlandım. Sırf kraliyetten biri ile aşk yaşadım diye beni evden kovdu! Annen? Annen onca şey yapmasına rağmen neden evden atılmadı acaba? Onun ne ayrıcalığı var?" İçindeki bütün öfkesini bana kusuyordu.

"Benim ne suçum var? Bunlara ben mi sebep oldum?" diye sordum. Sesim acizdi. Titremişti. Konuşurken çenemi hareket ettirdiğim için çenem hafif sızlamıştı.

"Sen o kadının kanını taşıyorsun! Sen o kadının kızısın!" diye bağırdı. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Burada teyzemle mutlu olmuştum.

"Sırf bu yüzden mi?!" dedim tükürürcesine. Artık üzüntüden çok nefret vardı içimde. "Ya ben size ne yaptım? Size ne yaptım ya? Sizden benim çektiğim ne ya? Ne yaptım ben? Hayatım boyunca evimden dışarı çıkmadım! Ya ben annem ve anaannemden başka kimseyi görmedim yıllarca! Neden? Benimle sorununuz ne? Ne beni- derken yüzüme yediğim tokat ile sustum. Dün gecedan kalma yara patlamış ve dudaklarıma doğru süzülmüştü kan.

Yana yatan kafamı kaldırdım. Bu kadın benim tanıdığım kadın değildi. İlk defa gözlerinde nefret görmüştüm. Annem ne yapmıştı ki? Bana anlattığı herşey yalandı. Sürekli kontrol edilmiyordu. Bunların hepsi yalandı. Bana büyük bir oyun oynamışlardı. Bu oyunda kimler vardı bilmiyordum.

Oyuna dahil olanları düşünürken içeri Justin girdi. İçeri girince ürpermiştim. Dün gece aklıma gelince bir an delirecek gibi hissettim. Gerçekten bütün bunları hak etmiş miydim?

Justin üzerime doğru eğilince refleks olarak ellerimle yüzümü korudum.

Parmaklarımın arasından yüzü gözüküyordu. Gülümsüyordu.

"Nasılsın bakalım sevgilim?" Midem bulanırken çığlık atmak istiyordum. Hıçkırarak ağlamaya başlayınca Justin kulak kanatan bir kahkaha attı. Sanırım kabus görüyordum. Bunlar gerçek olamazdı. Ben şuan rüyanın içindeydim.

Tek isteğim bu rüyanın bir an önce bitmesiydi...

"İyi iş çıkardın Berry. Öz yeğenini çok seviyorsun her halinden belli." dedi gözlerini benden ayırmayarak. Berry mi? Teyzemin adı Berry miydi?

Ayrıca o benim teyzem değildi. Para için öz yeğenini satan biriydi sadece.

"Ona kaç para verdin? Yeğenini satması için kaç para verdin?" diye sordum. Justin tek kaşını kaldırdı. "Emin ol iyi para verdim. " Berry olacak kadın abartılı bir şekilde gülerken ikisinden de tiksindim. Başıma keskin bir ağrı girdi.

"İğrençsiniz!" İkisi de ettiğim iltifata(!) gülerken çıldırmak üzereydim.

Justin uzanıp saçlarımı okşamaya başladı. Kendimi geri çekince kaşlarını çattı. "Dün geceyi unuttun sanırım. " Berry'e döndü. "Sevgilimin karnı doysun Berry. Aç kalmasını istemiyorum. " diyerek ayağa kalktı ve odadan çıktı. Bu nasıl bir psikopatlıktı?