ölüm arafı

29. Bölüm süt çocuğu

Narin törpümüş bedenimi yataktan kaldırdım aniden karnıma giren sancı ile öne eğildim karnım çok ağrıyordu tuvalete gittiğimde öğrenmiştim regl olmuştum işimi halledip tuavletten çıktığımda yatağıma yattım Lara da gitmişti ben ne yapacaktım gözümden bir damla yaş yanağımdan süzülüp yastığa damladığında gözlerimi kapattım.

ne çok üzülürdü lara nın annesi. karnıma giren hafif hafif sancılar canımı acıtıyordu.

aniden kapı açıldı ve iceri biri girdi içeri yekta gelmişti yanıma gelip alnıma bir öpücük kondurduğunda ona baktım bi hayli üzgün gözüküyor merhametle bakan gözleri ve aşağı eğimli dudakları karnıma giren sancıyla inleyip cenin pozisyonunu aldım.

"Lidya iyimisin ne oldu karnın mı ağrıyor?" Ona bakıp gözlerimi kapatığımda anlamıştıElini kazağımın içinden karnımın altına getirdiğinde ona baktım tepkimi ölcüyor olmalıydı ona gülümsediğimde karnımı ovalamaya başladı eli çok sıcaktı karnımın ağrısı biraz hafiflediğinde uykuya dalmak üzereydim.

aniden odayı bir telefon zili doldurdu yataktan hafifçe doğrulup telefonu elime aldım arayan Lara nın annesiydi yektaya baktığımda annesinin daha bir şeyden haberi olmadığını fark ettim.

telefonu açıp kulağıma koydum "alo Lidya kızım nasılsınız?" "İyiyiz siz nasılsınız" "bizde iyiyiz kızım Aren oğlumdan size yemek yolayacağım yiyin bizim kızla olurmu"

derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım "tamam yeriz" "bizim kız ne yapıyor Lidya kızım yanındaysa versene telefona bir konusayım" boğazımdaki yumruyu gidermek için yutkundum "ha şey o uyuyor şimdi versem uykusu kaçar" "tamam kızım zaten çok uykucu dur o boşver uyandırma"

"ha bide söylemeyi unuttum kızım bu gece bize yemeğe gelin olurmu bak itiraz istemiyorum hadi akşam görüşürüzz" dedi ve telefonu kappatı ben şimdi neYapacaktım ve yektaya baktığımda elini yüzüme uzatıp yanağımı sevdi "şshhtt"

"yekta nasıl yapacağım nasıl onun öldüğünü annesine söyleyeceğim yapamam" kafamı iki yana salladım.

yapamıyacağım "şhht Lidya yapacaksın yapmak zorundasın" "ama o daha dünyanın öldüğünü bilmiyor kızının ölümü onu mahveder" yekta bana yapacak birşey yok der gibi baktığında yatağıma geri yattım.

yektada yanıma yattığında ona sarıldım oda bana sarıldığında kafamı göğsüne koydum "her şey düzelecek ama şimdi uyuyalım olurmu" kafamı salladım ve uykuya daldım.

Gözlerimi açtığımda yatakta tektim yekta gitmiş olmalıydı hemen giyip aşağı mutfağa indiğimde yektaya bakındım buradada yoktu aniden hasan amcayı gördüm ona baktığımda bana merhamet ile baktığını gördüm "kızım bir şey mi istiyordun ben verirdim" kafamı iki yana salladım ve gülümsedim.

yekta babasından çok bahsetmişti çok iyi bir insandı yekta'nın anlatımina göre "kızım yektanın ilk defa birini böylesine sevdiğini görüyorum o kadar nazik o kadar kibar ve bı hayli Merhametli" dün akşam kucağında geldiğinde kuş gibi titriyordun hiç bir şey umrunda değildi tek düşündüğü sendin tam yarım 20 dakikadan az bı süre  içinde seni giyindirdi ve kucağında uyuttu.

ve sen bunların hiç birini hissetmedin" "geçmişte ne yasadınız bilmiyorum ama geleceğiniz parlak gibi gözüküyor kızım" ona baktım ve gülümsedim " biliyorum ve onu seviyorum" mutfaktan cıktığımda evden çıktım ve arabama bindim arbayı sürmeye başladığımda yolda bir kafın gördüm yaşlıydı ve otostop çekiyordu arabayı durdurup ona baktım "teyzecim nereye gideceksin" bana gideceği yeri söylediğinde yakın olduğu için onu arabama aldım.

"kızım neden bu kadar üzgün gözüküyorsun" "arkadaşım gitti" "bir daha geri gelmeyecek mi kızım" başımı iki yana saladığımda kadın konuşmaya başladı "benim bir tane süt cocuğum vardı.

ya O kadar güzeldiki o kadar saf tıki onu tam 1 buçuk yıl emzirdim annesinin sütü gelmiyordu kadıncağıza kocası hiç iyi davranmıyordu ben emziriyordum bebeği bir gün çocuğun annesi öldü yalnız kaldı ufacık çocuk.

bir abisi vardı çok kaynardı çocuğa bir gün öldüğü haberini aldık cocuğun ne kadar üzülmdüm anlatamam kızım çok da severdim kızı" kadına baktığımda gözlerinin dolduğunu gördüm "kızın adını hatırlıyormusunuz" kadın yüzünü sıvazladığında yola baktı kızım benim burada inmem lazım.

ben de burada duracaktım arabayı durdurup arabadan indiğimizde kadına baktım "görüşürüz kızım" ona başımı sallayıp gülümsediğimde kadın yürüyüp gözden kayboldu ne kadar da tanıdık bir yüzü vardı öyle derin bir nefes alıp evin kapısını tıklattım.

kapıyı Lara nın annesi açınca gülümsedim "kızım tek gelmişsin dünya ve Lara nerede?" Başımı önüme eğip mırıldandım.

"özür dilerim onlar onlar yoklar" "ne demek yoklar kızım neredeler"

" onlar öldü".