Kendine başka bir yer bulsan iyi edersin .- dağdan gelip bağdakini mı kovuyordu bu ????!!!!! Ne haddine . Sakin ol Asena sakin oll , bu yerin bir önemi yok , ne hali varsa görsün işte yine rolden gülümseyip
+ Tamam bu yeri çok sevmen normal otura...
-Soruma cevap vermedin? Neden endişelisin?- bir anda Boranın yüzü ciddilesti -yoksa sabahki olay yüzünden bir yerin acıyormu? Kalk hemen doktora gidiyoruz ! + Ne ?? Ne diyorsun sen ALLAH aşkına ?!Hayır! Bir şey olmadı sadece düşünüyordum -yuzunden ne düşündüğümü soracağını anladım- ne düşündüğümün bir önemi yok ,işine bak sen ! Beni aşağılayıcı (iğneleyici de ola bilir tam anlam veremedim ) bakışlarla süzüp bir şey demeden telefonuyla oynamaya başladı . Zil çalınca Bora her kesden önce sınıfı terk etdi . Sınıf yavaş yavaş boşalmaya başlamıştı. Sınıfta bir tek ben kalmış pencereden bahçeyi izliyordum . Yine derin düşüncelere dalmıştım , fakat arkadan birilerinin bana yaklaştığını hiss etdim . Tahminime göre 2 kişilerdi Ece ve Naz galiba bir şey pilanlamışlardı . Çünkü tüm ders arkadan fisildasmalar duymuştum . Pencere şişesindeki yansımaya baktığımda yanılmadığımı anladım . Ne yapacaklarını merak etmiştim. Bu zengin züppeleri bana hiç bir şey yapamazdı . Bilerek masamı oynatıp kalemin düşmesini sağladım . Bu behaneyle yere eğilip kalemi alınca Ece ve Nazla karşılaşmış olucaktim . Kalemi alıp yerine koydum . Ece'nin yüzünü sorgulayıcı bakışlarla süzdüm. - Bana bak , orosbu ! BORADAN UZAK durucaksin aksi halde olacaklardan ben sorumlu değilim ! -ECE doğru söylüyor, Bora gibi birinin sana bakıcağını mi zann ediyorsun, varoş?!- Naz bunları dediği sırada ben de ayağa kalkmış Eceyle aynı hizada duşmuştum. Benden 5 sm kadar uzun olurdu . + 1 ) Sen kim oluyorsun da bana emir veriyorsun 2) Kiminle konuşup konuşmayacağımı sana sorucak değilim ! İşine bak ! - arkamı dönüp dışarı çıkmak istediğimde Naz saçından tutup çekmeğe başladı. Ben de bunu bekliyordum zaten . Yüzümde küçük bir gülümseme oluştu . Kızın kolunu tutup burkunca , çığlık atmaya başladı . + Bana bak zengin züppesi , belana bulmak istemiyorsan benimle uğraşmıyıcaksın ! Bir dahakine bu kadar hoş görülü olmam - Nazın kolunu bırakıp Eceye doğru bir adım attığımda kızın gözü korkmuş olucak ki , bir addım geriye gittdi + Sense , bana bulaşırsan, değil çok istediğin Boran tüm okul bir araya gelse seni benim elimden alamaz ! Ona göre davran!- bunu diyip kendimden emin bir şekilde sınıfı terk etdim .
Bahçeye çıkıp bir az hava alma kararı almıştım . Bir az yürüyüp ilk gördüğüm boş bankta oturdum . Etrafı şeye etmeğe başladım ama yine aklım geriye gitmişti . Gözlerimin dolduğunu fark etmedim bile ....
~ 3 yıl önce + Zehraa , hadi çık artık saklandığın yerden bulamadım seni . Sen kazandın .- nerdeyse 40 dakikadır Zehranı arıyordum . Bu kız nereye saklanmış ola bilir di ki , akla gelecek Onun sığacağı her yere bakmıştım . Belki daha uzağa saklanmıştır düşüncesiyle deniz kenarındakı parktan çıkıp etrafı incelemiş , yoldan geçenlere bir bir Zehranı tarif edip sormuştum . Fakat kimseden olumlu cevap alamamıştım
~ GÜNÜMÜZ
- İyimisin ? Neden ağlıyorsun ?- diye biri sorunca geçmişi bir kenara bırakıp gerçeğe dönmek zorunda kaldım. +Evet ,iyiyim - adamın yüzüne bakınca sınıfa yeni gelen çocuklardan biri olduğunu gördüm . Esmer, uzunboylu, kahve renkli gözleri olan tatlı biriydi .- teşekkür ederim. Bu gün sınıfa gelen yeni çocuklardan biri sen değil misin ? - Evet benim , aslında az önce olanları gördüm, yanınıza gelmek istedikde senin Naza yaptığın şeyi gördüm. Aslında Eceyle Naza iyi ayar verdin.- Bir nefese konuşuyordu .- otura bilirmiyim ? + Evet ,tabiki -deyip bir az yana kaydım .- böyle bir şeyi görmeni istemezdim. Yanıma geçip: - Çok iyi yaptın , onların kolejde yaptıklarını bir bilsen ... Bu arada ben Mert + Ben de Asena -Memnun oldum, Asena . Güzel isim . İsmini kim koydu sana ?- böyle bir soru beklemiyordum . Ve cevabı bilmiyordum . Fakat bunu Merte söylemek zorunda değildim . O yüzden aklıma gelen ilk kişiyi dedim: + Dedem , dedem koydu -nedense -senin ismini peki - sormak zorunda hiss etdim - Annem ....- yüzü düşmüştü +İyimisin ? - Evet , evet iyiyim teşekkür ederim... Annemi kaybettim kusura bakma...- yine ne diyeceğimi bilmiyordum.... + Çok üzgünüm - deyip elimi Mert'in çignine koydum - asıl sen kusura bakma. Annene layık bir evlat olduğuna eminim - bunu yapmak zorunda hiss etmiştim yine sevdiğin birini kayb etmek nasıl bir hiss iyi bilirdim ....
~ BORA - ALO , anne niye bu kadar çok aradın ? Bir şey mi oldu ? - Hayır ,oğlum . Okul işini tam Hall ede bildinmi merak etdim sadece - Hall etdim anne , sen eve ulaştınmı ? - Evet ,evet ulaştım. Annemle konuşa - konuşa okula doğru irellemeye başladım . Bankaların birinde Asenayla Merti görünce durdum . Bir yerde oturup ne haktasa konuşuyorlardı .Telefonla konuştuğumu annemin sesini duyunca hatırladım : -Anne benim gitmem gerek dikkat et kendine. +Eve gelince beni görmeyi unutma ,iyi günler ,sende . - Tamam anne sana da - diyip telefonu kapattım . Ne konuştuklarını dinlemek için daha yakına gittim .
BÖLÜMÜN SONU
# YAZARDAN NOT:
MERHABA arkadaşlar nasılsınız? Oy verip yorum yaparsanız sevinirim ☺️ şimdiden teşekkür ederim her kese 🥰
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu da MERT KARACA
Diğer bölüm için 15 oy 15 yorum yaparsanız sevinirim teşekkürler şimdiden 🥰