THE ONE

CHAPTER 72

FF.

LIAM POV-

"Mrs MANOBAN we can't do a normal delivery of giving birth the babies inside are  to weak and I don't think you can make them out dew to the time na hindi nyo pa oras para manganak. " paliwanag samin ng doktor habang hawak ko ang kamay ng asawa ko, kaninang madaling araw ay bigla nalang sumakit ang tyan ni jennie while we are sleeping at agad na sumigaw dahil sa sakit kaya bigla akung nagising at nakita kung dinudugo sya kaya kahit medyo puyat pa ako ay agad akung tumayo at binuhat sya papuntang sasakyan and I was so nervous again because of what happen and this is not the first na nangyari to but now is different because they said na kailangan ni jennie dumaan sa cesarean because of the situation right now.

I held Jennie's hand because she's crying now and I need to comfort her.

"Sshh we went through this ok stop crying now ok andito lang ako. " bulong kopa at hinalikan ito sa sintido nya.

"Love our babies please " umiiyak na sabi nya.

"Any minutes pweding sumakit ang tyan mo Mrs MANOBAN and I need to know if your willing to do a Cesarean?" The doctor ask us and I look at to jennie asking if she want to do a Cesarean and she slowly nod her head.

"Yes doc please save them. " pakiusap ko pa kaya napabuntong hininga ito bago sumagot.

"We will try our best para isalba ang kambal nyo so be ready Mrs. MANOBAN any minute pwede na tayung mag simula once na sumakit ulit ang tyan mo, I'll go ahead para maihanda ang kakailanganin para sa operasyon, just call me if sumakit na ang tyan ng asawa mo liam ok" sabi pa nya kaya tumango ako at lumabas na ito, tumingin namn ako sa asawa ko.

"You can do this love ok, I know this is not of what we expect, BUT be strong for us ok andito lang ako. " pag papagaan ko pa saknaya kaya tumango lang ito at niyakap ko lang sya hinawakan ko naman ang kamay nya na nasa tyan nya and I went closer to her tummy.

"Heyy babies please be strong for mommy ok, don't make it to hard for her, hmmm be a good boys. " pag kausap ko pa dito at hinalikan ang tyan ng asawa ko and look at her again and kiss her lips.

"You don't have to be worried ok, just relax here and don't think negative, hindi kita iiwan sa laban na ito," sabi ko pa at tinignan sya sa mata saying na she's strong at kaya nya itong lampasan.

We're having a twins now and after we learn about this ay sobrang saya ko dahil dawala ang baby na dinadala ni jennie and we prepared everything I took a leave for about five months when jennie start to her four months of pregnancy and it's hard to handle her pregnancies kaysa sa mga nakaraan but I managed to handle it.

"May nararamdaman kaba? "Pag basag ko sa katahimikan namin habang sya ay tulala lang na nakatitig sa kawalan.  Hindi naman ako nito sinagot kaya hinawakan ko ang kamay nya para iharap ito sakin at bigla nalang tumulo ang luha nito kaya agad ko itong pinunasan.

"Ssshhh tell me what you feel love please. " pakiusap ko pa at bigla nalang itong umiyak at yumakap sakin.

"Bakit kailangan mangyari to? I can't lost our babies love, I love them so much." Umiiyak na sabi nya pa kaya wala naman akung nagawa kundi nag nayakapin nalang din sya ng mahigpit.

"Sssshhhh  walang mangyayari sa anak natin ok kaya mo yan tahan na, hindi makakabuti sa baby natin yan ohhh smile na mahal ko. " pinaharap ko naman ito sakin para pagaanin ang nararamdaman nya.

"Baka pumangit ang baby natin dahil umiiyak ang mommy nila. " bigla naman ako nitong hinampas pero mahina lang at natawa ng dahil sa sinabe ko.

"Sira, but you think I can do this? Natatakot ako love" mahina pa nitong sabi sakin at siniksik ang mukha sa leeg ko.