narsist | altay bayındır

0.7

merhabaaallarrrr

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım o zamannnn🧚🧚🧚🧚🧚

"Yoruldum artık Lara, bir yanım daha fazla sürünsün istiyor diğer yanımsa tam tersi. Napacağım ben affedeyim mi şimdi bunu."

Hande günlerdir aklına gelen soruyu sonunda dışına dökmüştü.

"Yavrum mevzu o zaten, sen bu çocuk sürünsün diye uğraşmadın mı? E o da süründü mü, süründü. Kaç kez geldi yine tersledin. Şimdi bence vakti geldi Hande." dedi Lara kahvesinden büyük bir yudum aldıktan sonra.

Hande bir süre sessiz kaldı, "Affedeyim mi o zaman?" dedi.

"Bence affet, ama sen bilirsin tabii. Tabi barışırsanız bi afette bana ayarlarsın." dedi Lara gülerek.

Hande kahkaha atıp, "Ay lütfen bana afet, bomba falan deme geliyorlar bana." dedi.

"Ne zaman affedeceksin peki?" dedi Lara.

"Bilmem, bir sonraki gelişinde affederim. Yani bir sonraki adımında." dedi Hande.

Lara buruk bir şekilde gülümsedi, "Aşkım moralini düşürmek istemiyorum ama sizin en son görüşmenizin üzerinden 1 hafta geçti. Senden bir şeyler bekliyor olabilir mi?" dedi.

"Yani Altay pek öyle değildir ama olabilir. Kaç kez yolladım onu, bir de düşüneceğim dedim en son. Cidden öyle bir şey düşünüyordur belki." dedi Hande.

Lara omuz silkti, "E bizimde var bir bildiğimiz." dedi gülerek.

"Ben mi gideyim yani yanına?" dedi Hande.

"Yok ben gideyim Hande, tabiki git hatta ne duruyorsun yürü." dedi Lara.

Hande ayaklandı, "Antrenmandadır ki şimdi." dedi.

"Antrenmana git o zaman." dedi Lara'da ayağa kalkarak.

Hande ayna karşısına geçip önce üstünü başını düzeltip, yanaklarına bir kaç minik tokat atınca gülmüştü.

"İyi miyim, güzel miyim?" dedi bir anda.

Lara, "Çok güzelsin ama hadi git." dedi gülerek.

"Ev sana emanet, görüşürüz." dedi arabanın anahtarını alarak.

Üstünde gri kalın bir kazak, altında siyah taytı vardı.

Yani gayet normal görünüyordu.

Altay'la ayrıldıktan sonra kendini Ataşehir'de bulmuştu.

15 dakikaya Kartal'daydı.

~

Tesislere geldiğinde derin bir nefes alarak güvenliğin yanına gitti.

"Merhaba, Hande Alkalin ben. Altay'ın kız arkadaşıyım." dedi gülümseyerek.

Güvenlik ciddiyetini bozmadan, "Altay Beye haber vermemiz gerekiyor." dedi.

"Sürpriz yapacaktım." dedi Hande.

Güvenlik biraz Hande'yi inceleyip kapıyı açmıştı.

Ufak bir aradan geçip sahaya ulaşacaktı.

Derin derin nefesler alıp sahaya ulaşmıştı. Biraz etrafına bakınıp kale kısmına baktığında aradığı yüzü bulamamıştı.

"Altay'a mı baktın yenge?" dedi biri.

Hande arkasını dönüp, "Evet ama gelmedi mi bugün?" diye sordu.

"He yok, gelmedi bugün. Valla 1 haftadır yüzünü gören cennetlik." dedi.

Hande kaşlarını çattı, "Peki nerede olduğu hakkında bir fikrin var mı?" diye sordu.

"Evde değilse hiç bir fikrim yok. Bu arada Hande'ydi dimi? Ben yanlış insana tarif etmeyeyim şimdi." dedi.

Hande kafa salladı, "Evet Hande, sende... Mert olmalısın diye düşünüyorum." dedi.

"12'den vurdun beni yenge. Mert ben evet." dedi Mert Hakan gülerek.

"Gideyim o zaman ben, teşekkür ederim tekrar." dedi Hande arkasını dönerek.

Mert'in baş selamını aldıktan sonra arabasına binmişti.

Ev zaten tesise çok yakın olduğundan çabucak varmıştı.

Evin bahçe kapısından girdikten sonra büyük kapının şifresini girmişti.

Altay değiştirmediği için kapı açılmıştı.

İçeriden ses gelmeyince Hande endişelenmişti.

Evin tamamını dolanmasına rağmen Altay
burada da yoktu.

Telefonlarıda açmıyor, mesajlara bakmıyordu.

Üstelik son görülmesi 2 gün önceydi.

Hande, Altay'ın başına bir şey gelme endişesiyle ev içinde volta atıyordu.

Gidebileceği yerler kısıtlıydı.

Altay bir şeylerden kaçmaktan hoşlanmazdı, kaçarsada antrenman yapardı. Kendini dışarı attığı neredeyse hiç olmamıştı.

Hande'nin çok vardı mesela, otelde bunlardan biriydi.

İkisinin ortak bir şeyleri olmalıydı ki vardı.

"Tepe...bizim tepemiz.." dedi bir anda.

Evi kilitleyip tekrar arabasına atmıştı kendisini.

Beraber piknik yaptıkları, vakit geçirdikleri bir tepe vardı.

Oradaydı, biliyordu Hande.

ay bu bolum normalde farklıydı