Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
╔══════════════════════╗ PENSIEVE I. GİRİŞ ╚══════════════════════╝
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───
HARRY POTTER halasının evinin oturma odasında oturmuş, elinde sıcak bir fincan çikolata tutuyordu. Vaftiz babasının gerçekten de hain bir seri katil olmadığını öğrendiği okul yılının sonundan beri hiç olmadığı kadar neşeliydi, çünkü Weasley'lere doğru yola çıkmadan önce yazın son ayını Eloise halasıyla geçirecekti (onun varlığını öğrendiğinden beri her yıl yaptığı gibi).
Neşeli ruh haline rağmen, onu rahatsız eden bir şey vardı - son bir aydır kafasında evirip çevirdiği bir şey.
Halası ve vaftiz babası arasında bir şey var mıydı?
Elbette, bazı şeyleri fazla düşünüyor olabilirdi. Aslında öyle olması da muhtemeldi. Ama Hermione bile Sirius'un Bağıran Baraka'da aniden öfkeden endişeye dönüşen tavrının biraz tuhaf olduğunu kabul edebilirdi. Bir an intikam için bağırırken, bir an sonra duraklayıp Profesör Lupin'e dönerek, "Eloise nasıl? Durumu iyi mi?" demişti.
Aslında Sirius'un endişelenmesinin tek nedeni, gittiği her yerde kendisi ve ailesiyle ilgili pek de sessiz olmayan söylentilerin duyulmasıydı. Kendisi ve Black ailesi hakkında sürekli bir şeyler duymak Eloise'e Regulus'u hatırlatmış olmalı diye düşündü.
Regulus. . . onun aptal küçük kardeşi. Öldüğünde Sirius'un onunla arası pek de iyi değildi. Doğruyu söylemek gerekirse, bundan yıllar önce de kardeşiyle arası pek iyi değildi. Ama yine de Sirius, kardeşi öldüğünde Eloise'in nasıl paramparça olduğunu biliyordu. Sadece onun iyi olduğundan emin olmak istiyordu.
Harry o gece hiçbir şey sormadı, çünkü Sirius'u ruhunun emilmesinden kurtarmaya çalışmakla meşguldü. Ayrıca vaftiz babasının sorusuna verdiği ilk tepki, tatlı halasından bahsettiği için ona kızmak olmuştu (ama gerçek ortaya çıkıp da Pettigrew Eloise'den bahsettiğinde, Harry hain fareye iyi bir tekme atmayı ihmal etmedi).
"Her şey yolunda mı, Harry?"
Eloise Potter yeğeninin her zamankinden daha sessiz olduğunu fark etti ve aklında bir şeyler olduğu belliydi. Abisinin de bir şey düşünürken aynı surat ifadesini takındığını hatırlıyordu - benzerlik gerçekten de oldukça esrarengizdi. Eloise bir an için yeniden on dört yaşında olduğunu, ağabeyinin gelecek okul yılı için yapacağı şakaları düşünmesini izlediğini hissetti.
Harry sıcak çikolata bardağından başını kaldırıp yanağının içini sinirli sinirli ısırdı, "Merak ediyordum da... Sirius'la sen bilirsin işte...hiç çıktınız mı?"
