Selvansie

Planlar Değişti...

Patron gergin bir şekilde viskisinden bir yudum alırken Alyy personele bakıp hepsi ile tek tek göz teması kurdu. "İçinizde Aida... Alexa gibi yaşamak için bu işe muhtaç olan ve başka çaresi olmadığı için çalışanlar sağa geçsin. Burada çalışmayı gönüllü olarak devam ettirenler de sola geçsin. Patronunuzla konuşup sağa geçenlerin özgürlük ücretlerini ödeyeceğim , ihtiyaçları olan parayı tahsis edip yeni işler vereceğim. Burada çalışmak isteyenler içinde şunu söyleyebilirim , çalışma şeklinizi patronunuz ile görüşüp daha iyi bir hale getireceğiz. Daha fazlasını yapamadığım hepinizden özür dilerim." Dedi. Personel şaşkınlıkla Alyy'e bakarken , patron o gece Vigol ve diğerlerini öldüren adamın genelev çalışanlarına bu şekilde saygı göstermesine ve özür dilemesine anlam verememişti. Personelin 3 te 2 Şi yeni bir iş için sağa geçerken kalanlar diğer tara doğru ilerledi. Valhala adındaki genç bir sarışın utangaç bir tavırla "Ben 4 yaşından beri köle olarak satılıp duruyorum. 12 yaşından itibaren de bu işi yapıyorum. Burada bu şekilde yaşamak istemiyorum ama başka bir yerde ne yapabileceğimi bilmiyorum. Burada kalmak isteyenlerin bir kısmının aklında ise bu sorunun olduğunu biliyorum. Bize de bir iş bulabilir misin?" Dediğinde Roxy başını önüne eğip "O haklı ve diğer konu ise ilerleyen dönemde verdiğin işlerden bizi çıkartacak olursan oluşabilecek durumlar. Eğer vaad ettiğin hayatın tadını alır ve tekrar bu şekilde bir işe muhtaç kalırsak , muhtemelen şuan ki kabullenmiş halimizden ziyade kendimizi dipsiz bir karanlıkta bulabiliriz ve buradaki çoğu kişinin zihnen kaldırabileceği bir şey değil bu. Özgürlüğümüzü değil , hayatlarımızı almak istediğinin farkında olman lazım." Dedi. Alyy sol tarafa geçen kişilere bakıp "Size yeni işlerinizi öğrettikten sonra bir daha böyle işlerde çalışmak zorunda kalmayacaksınız. O işlerden ben hayatta olduğum sürece çıkarılmayacaksınız. Olurda ölecek olursam da öğrendiğiniz işler sayesinde bir daha bu durumlara düşmeyeceksiniz. Size vereceğim sözden başka güvencem yok ama bana inanmamızı istiyorum." Dedi. Kalan personelde sağ tarafa geçerken Alyy patrona doğru dönüp "Bu arkadaşların özgür bedelleri ne ise ödemek istiyorum. Krallığı yeni kurduğumuzu göz önünde bulunarak iyi bir teklifte bulunmanı temenni ederim." Dedi. Patron , canına bir zarar gelmeyeceğinin farkına vararak rahat bir nefes alıp Roxy'den ofisteki dosyaları getirmesini istedi.

Dosyalar geldiğinde patron köle makbuzları, ondan aldıkları borçlarla birlikte uzun bir listeyi Alyy'e gösterip onlardan ay sonunda ettiği kârı gösterdi ve bir fahişenin kaç yıl çalışabildiğini Alyy'e anlatıp her çalışan için bir ücret belirledi. Alyy bu ayrıntılı hesaplar karşısında şaşırırken çıkan rakam Roxy'nin umutlarını öldürmüştü. Düşük bir soylunun bir yıllık gelirine denk bir ücret söz konusuydu.

Roxy işe ilk başladığında devamlı müşterisi olan bir adama karşı hisleri oluşmaya başlamıştı. Özgürlüğü için onu satın alıp metresi yapacağını söyleyen adam onun özgürlük ücretini duyunca bir daha geri dönmemişti. Alyy iyi niyetli biriydi ama 30 değersiz fahişe için bu ücreti ödemesini kimse bekleyemezdi. Kalbi ezilirken koltuktaki esneme ve duyduğu nefes az sonra Alyy'nin de onları terk edeceği anlamını taşıyordu onun için. "Ah... Cidden bu ücretin bu kadar olacağını tahmin etmiyordum." Dedi. Roxy Alyy'e doğru bakarken "Roxy , üzgünüm." Dediğini duydu. Onu suçlamıyordu. Kızgında değildi ama yinede o zamanki kırılmışlık hissi onu ele geçiriyordu. Alyy'i ona bakarken yakalamıştı. "Önemli değil. Zaten kimse senden böyle bir şey bekleyemezdi." Derken gülümsemeye çalışıyordu. Alyy şaşırmış bir şekilde ona bakarken "Ben , ceketimin üzerinden kalkabilir misin , diyecektim." Dedi. Roxy aşağı doğru baktığında dosyaları masanın üzerine koyduktan sonra Alyy'nin ceketinin üzerine oturmuştu. Alyy kaslarını biraz eğip "Lütfen bu parayı duyunca sizi bırakacağımı düşündüğünü söyleme!" Dedi ve derin bir nefes alıp patrona döndü. "Ücreti buraya mı getirteyim yoksa sen gelip malikâneden alabilirmisin?" Diye sordu.