İnsallah gunun de ekrana yansiyan gozlerin gibidir
Allahin izni peygamberin kavliyle ilk bolumumuzu yayinliyorum
Alttaki karakterin soyadini unuttum bakmaya da cok useniyorum hos gor imam kardesim hos gor
Sophitia 16
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♬ Gangsta's Paradise
✡Nari Jang
"Ah Nari.. Bu gerçekten çok hoş." Dedi öğretmenimiz kansere yakalanınca geçici olarak atanan, hafif kahve-kızıl saçlı, açık toprak gözlü, tatlı görünümlü hoca.
Belki de biyolojik olarak annem sayılabilirdi.
Az sonra yüzünün alacağı hâli bir düşününce hafifçe sırıttım ve "Evet, hocam. Ne kadar da zarif göründüğünü ben de biliyorum. Ne de olsa kendimden esinlendim." Dedim ve yüzüme daha çocuksu bir gülümseme yerleştirdim. Ancak onun yüzünden böyle bir cevap beklemediği gayet de anlaşılıyordu ki bu oldukça tatlı bir olaydı. Eh koskoca Nari Jang ile konuşurken insanın onun zekasına, güzelliğine ve müthiş el becerisine hayret etmesi gayet de sıradan bir olaydıı. Aslında annem olduğu için beni tanıması gerekirdi, evet bu düşüncen gayet de normal ancak onunla yıllardır yanlızca okulda buluşuyorduk ve aramızda bir öğretmen-öğrenci ilişkisinden başka hiçbir şey yoktu. Ben düşüncelerimi bastırıp gülmemeye çalışırken o ise epey garipsemiş surat ifadesini gülümseyerek gizlemeye çalışıyordu, hafifçe omzumu sıvazlayıp diğer öğrencilerin yanına gitti.
Önümdeki şaheser ile yanlız bırakıldığımdan dolayı gayet de memnundum. Sonuçta hiçkimse bir benim kilden vazom olamazdı.
Değil mi?
Saçımı geriye attığımda etrafta yersiz bir sessizlik oluşmuştu. Elbette ki burası bir Sanat Okuluydu ancak genelde bizim sınıfın hıyarları, her şeye rağmen yapacaklarını yaparlardı.
Katılıyorum dostum, bazı insanların gerçekten de Selasının okunmasının vakti geldi de geçiyor.
Ben bunları düşünür düşünmez ortalık Fısıltı Mağarasına eşdeğer bir düzeye gelmişti. Ah, hayır.. En son böyle olduğunda.. Hatırlamak bile istemiyorum, iğrendirici bir gündü.
Keşke tahmindeki gibi antik kuntik olaylar olsaydı da bu olmasaydı ancak maalesef yanlış bir tahmindi.
Ah, dostum.. Sınıftaki kaosun içine kaos katmak sebebi ile bizimkilerin arasına yeni bir kaşar daha eklenmişti!
Gayet de kasıtlı olarak epey gürültülüce ofladığım anda bütün sınıf bana döndü. Kendimi "Bir sıkıntı mı var?" Demekten alıkoyamadım. Ancak bir sıkıntı vardı. Sıkıntı, o anlama kıtlığı okyanusunda halay çeken müdürün her seferinde yeni öğrencileri artan ve artmakta olan nüfusa rağmen bizim sınıfa koyup benim bile tepemin tasını attırmasıydı!
