AŞIK MAFYA -(18+)-

19 BÖLÜM

Onunla evlene bilirmiyim? Sadece beni korumak için söylemişti. Ona güveniyordum evet bu aptalcaydı ama ona nedense güveniyordum. İçimden bir ses bu adam sana yanlış yapmayacak ona güven diyordu. Peki bu iç ses doğru mu söylüyordu?

Gözlerine yoğun durgunlukla bakarak ona kendimi anlatmaya çalışıyordum. 'Mecbur değilsin aslım. Sadece seni koruma amaçlı. Eğer düşünmek istersen seni yalnız bıraka bilirim. Ama inan seni böylede koruya bilirim. Sadece beni herkes tanır. Eğer bi kadına değer veriyorsam hiç kimse ona yakın durmaz çekinir. O yüzden benimle evlenmeni istiyorum aslı. Bu kararımı düşün lütfen.' Başımı aşağı eğerek ellerimle oynamaya başladı.

Etlerini kanatmak üzre olduğum ellerimi büyük ellerinin içine alarak gözlerime baktı. 'Bunu düşünmem gerek afran çok ani oldu. Kendimi koruya biliyorum ama galiba yeterince olmuyor. O bugünde şirkete geldi ve saçma sapan konuştu.' Ellerimi okşarken 'biliyorum. Ona gereken cezayı verdim ve birdaha asla sana yaklaşamaz. O yüzden lütfen yinede dikkatli ol sadece bu kararı düşünene kadar dikkatli ol.'  Yorgunlukla ağırlaşmaya başlayan bedenimi ona yaslayarak derince iç çektim. saçlarıma öpücük kondurarak okşamaya başladı.

Nedenini bilmiyorum ama o bana çok iyi geliyordu. Onu görünce sakinleşiyorum bütün sinirlerim yok oluyor. Acaba yakışıklılığından mı? Çok yakışıklı galiba. O kadarda kibar. Dışarıdan ne kadar sert soğuk biri gibi dursada gayet nazik bir adam. Ve mafya. Tabi ya mafya. Bunu ona sormalıydım. Başımı göğsünden kaldırarak 'sen mafyamısın gerçekten?' Dudaklarını gererek güldü. Kaşlarımı çatarak onu izlemeye başladım. Dalgamı geçmişti? Mafya değil miydi?

Elini saçımın bir tutamına atarak kulağımın arkasına yerleştirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırarak 'hemde büyük bir mafya. Seni herkesten koruya bilecek bir mafya. Senin için herkesi yakmaya hazır olan bir mafya ve bir o kadarda beyfendi' sözleri kalbimi eritsede bunu ona bildirmemiştim. Bende aynı şekilde kulağına yaklaşarak 'peki beyfendi mafya benden hoşlanıyormusunuz?' Bir elini belimde hiss etdiğimde bir elinide çeneme yaslayarak dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ağzımı açarak ona karşılık vererek dilimi ağzına itdim. Belimdeki eli göğsüme geldiğinde onu sıkarak beni inletmeyi başardı. Dudaklarımdan ayrılarak son kez küçük bir buse bırakarak dudaklarıma nefesini üfleyerek fısıldadı 'senden hoşlanıyorum hanım efendi. Ve bunuda ekleyeyim. Kabaca ola bilir ama herşeyin en sertini seviyorum. Mesela seni şuan arabada soyup kucağımda zıplatarak delice inletmek istiyorum' ağzından dökülen sözlerle gözlerim irice aralanmış nefes alış verişlerim hızlanmıştı. Sesli bir şekilde yutkunarak 'hadi o zaman defnelerin yanına gidelim merak etmişlerdir bizi' titreyerek söylediğim sözlerin arkasından arabadan inerek sarsak adımlarla defnenin yanına gitdim. Elimi kalbime koyarak heycanımı bastırdım.

Defne yanıma sokularak bana göz kırptı. 'Ee ne konuşdunuz anlat' gözlerimi devirerek ellerimle oynamaya başladım. Burada anlatamazdım tabii ki! 'Evde anlatıcam söz burda olmaz' sözümü bitirir bitirmez afran gelmiş tam yanıma oturmuştu.

İçkilerimizi içmiş yorulmuştuk. Telefonumdan saate baktığmda 1'bucuk'a geliyordu. 'Artık kalkalım mı?' Afranın sonunda beklediğim cümleyi söylemesi beni o kadar sevindirmişti ki şuan ona sarıla bilirdim. Hayır aslı bunu yapamazsın! 'Evet geç oldu zaten' hepimiz ayağa kalktığımızda arabalara dağılmıştık. Afran arabayı çalıştırdığında bende kafamı arkaya yaslayarak gözlerimi kapatdım. Çok yorulmuştum.

Gözlerimi açtığımda üzerimde bana ağırlık ve sıcaklık sağlayan buram buram afran kokan afranın ceketi vardı. Ama evin önünde değilde denizin önündeydik. Kumsallıkta. Afran yoktu. Nerdeydi? Çeketi omzuma atarak indim arabadan. Ayaklarım çıplaktı. Ahh o gerçekten çok beyfendi bir adam.