Özlem

Alkolik Kanbur

Kim giderse gitsin!
Gidenler kimin umrunda!
Kim hatırlar ki onları!
Kim bekler iki büklüm,
kanbur sırtlarından bir de sevgi!

Ne övgüler yığarlar!
Ne çok sevecen,ne çok dost,ne çok tüm kalpleriyle severler ;sözlerinde...
Gidenlerin hepsi bırakılmamak için yalvarıyor...
Gerçekler yüzeye çıkmış bir dolu çöplük...

Kaçıncı yalan!
Hepsi aynı...
Varoluş yoksulluktur,hiçliktir!
Köpek dost olmaz,
kedi karadır!
Cam açık:
Karga pencerededir!

Kafiye sevmem,
Mecazdan anlamam,
Atadan ders çıkarmam,
Ödev yapmam,
Hep yorgunumdur,
Hoyrattır yüzüm!

Kim gitmesin...
Herkes gitsin!
Ne ruhum dingindir,
Ne kanım asil!
Herkes gitsin!

Kanburlu dede gitsin,
Ruhumu kemiren tüm varoluşlar yok olsun!
Kendimi düşünüyorum!
Bencil miyim?

Sanatım acıdan zevk alan bir şaraptır!
Sözlerim sarhoşun birinden çıkmış zavallı sözlerdir!
Acıdan başka bir şey bilmez sözlerim!

Gitsin herkez!
Evimde hiç ayna yok...
Senin yansıtacak herşeyden kaçtım!
Sen varoluşumun en gaddar yansımasısın!