Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 9 ★ ˎˊ˗

Matthy heeft voor de kroeg snel zijn vrienden geappt met de vraag waar zij nu zijn. Het blijkt dat ze nog in een andere club zijn, maar dat ze nu net terug wilden gaan. Mooi, dan kan hij aansluiten. Ze spreken af bij de eerste club zodat iedereen zijn spullen uit de garderobe kan halen. Hij loopt die kant op en kijkt nog één keer naar binnen. Hij ziet Elin aan de bar staan, ze is aan het betalen. Matthy zucht, hij had echt het idee dat Elin hen niet kende. Maar toch wel en hij heeft echt geen zin in een meid aan zijn zij die eigenlijk alleen maar bekendheid of geld wil hebben. Hij schopt tegen een leeg blikje op straat. Hij is bijna bij de club maar hij ziet zijn vrienden nog niet staan. Hij besluit alvast zijn spullen te halen bij de vrouw van de garderobe. Hij geeft zijn briefje af en krijgt zijn jas er voor terug. Hij trekt hem snel aan en loopt dan weer naar buiten. Zal hij Elin nog appen? Hij voelt zich wel stom over dat zij de drankjes van de kroeg heeft moeten betalen. Nee, niet appen. Daar komt sowieso alleen nog maar meer gedoe van. Plots voelt hij een hand op zijn schouder, hij kijkt om en ziet zijn vrienden. Hij probeert te glimlachen maar het lukt niet helemaal. "Waar is die meid?" Vraagt Robbie aan hem en hij haalt zijn schouders op. "Ze kende ons." Zegt hij maar en hij weet dat zijn vrienden hem begrijpen. "Shit man." Zegt Raoul voordat ook hij naar binnen loopt richting de garderobe. Ja, shit.

De weg terug naar kantoor is Matthy erg stil gebleven. Hij zit nog steeds met Elin in zijn hoofd. Al helemaal over dat hij haar over een paar dagen weer moet contacteren over die video. Maar dan bedenkt hij zich, waarom moet hij dat per se doen? "Yo Roel, zou jij haar willen contacteren wanneer de video klaar is zodat ze mogelijk feedback kan geven?" Vraagt Matthy aan Raoul zodra ze naast elkaar lopen. "Tuurlijk, stuur haar nummer maar door." Matthy knikt en Raoul slaat een arm om hem heen. "Je gaat wel iemand vinden man." Zegt hij dan en Matthy lacht, ja vast, ooit. Misschien wanneer ze niet meer relevant zijn. Dan boeit het allemaal niet meer zo.

⟡

Elin draait zich nog een laatste keer om voordat ze uit bed stapt. Ze heeft sinds vannacht niet meer op haar telefoon durven kijken. Ook nu laat ze haar telefoon op haar nachtkastje liggen en loopt ze zonder naar de keuken. Een kopje thee zetten, dat als eerste. Ze zet haar waterkoker aan en leunt met haar billen tegen het aanrecht aan. Ze heeft er de hele nacht nog over liggen piekeren maar nog steeds weet ze niet wat er mis is gegaan. Ze wrijft in haar ogen en zet dan een glas neer met een theezakje er alvast in. Plots hoort ze haar ringtone afgaan vanuit de slaapkamer. Ze had haar telefoon toch op Niet storen staan? Ze loopt er naartoe en kijkt naar de contactnaam. Mama. Ze neemt op.

"Hey meis, kom je nog langs dit weekend?" Hoort Elin aan de andere kant van de lijn. "Huh?" Had ze dat afgesproken? "Je had gezegd dat je langs zou komen, maar als het niet past dan een ander keertje hoor!" Elin gaat even haar agenda bij langs in haar hoofd. Maandag moet ze weer werken. Ze kijkt op de klok, 11 uur. Als ze binnenkort naar het Hoge Noorden gaat dan is ze daar nog ruim op tijd. "Ik pak mijn spullen en dan stap ik op de trein!" "Ja? Dan zien we je later vandaag!" "Doei mam." Ze hangt weer op. Misschien is het ook wel goed om weer even naar haar oude, vertrouwde stadje te gaan. Even weg van alles.

Snel appt ze haar andere goede vriendin, Sophie, om te laten weten dat ze weer een dagje in Groningen is. Sophie kent ze nog van de middelbare school, samen hebben ze lessen gespijbeld, frikandelbroodjes gehaald van de Appie, gezwoegd voor de examens en nog veel meer. Sophie en Elin kunnen elkaar maanden amper spreken maar als ze elkaar weer zien is het net als vroeger, vertrouwd. Sophie is in Groningen blijven studeren maar ze is halverwege gestopt. Ze kreeg de mogelijkheid om Assistent Bedrijfsleider te worden bij de kroeg waar ze al een paar jaar werkte. Ze besloot om fulltime te gaan werken en om haar studie Tourism Management vroegtijdig af te sluiten.

Soof, ik ben over een paar
uur in Grunn, zin om
morgen samen te
brunchen oid?

Elin wacht het antwoord wel af en pakt snel haar rugzak. Veel ligt er wel bij haar ouders dus ze hoeft niet veel mee. Een schoon setje kleding, koptelefoon en een boek voor onderweg. Daarna kleedt ze zich aan, poetst ze haar tanden en neemt ze een bolletje kaas mee voor onderweg. Elin woont vlakbij het station en besluit om gewoon te gaan lopen, scheelt ook weer gedoe met haar fiets daar parkeren.

Ze checkt in en wacht op het juiste perron. De trein is er nog niet dus pakt ze alvast haar koptelefoon uit haar tas. Ze drukt gewoon op Play en ze ziet wel wat er komt, geen zin om moeilijk te doen. Opnieuw kruipt Matthy in haar hoofd, ze had gehoopt dat de muziek haar gedachten zou tegenhouden maar niks is minder waar. Ze zucht en kijkt naar het eerdere app gesprek tussen Matthy en haarzelf. Moet ze nog iets sturen? Ze wil ook weer niet te veel pushen. Misschien moet ze hem met rust laten en wachten tot hij de video doorstuurt, hopelijk heeft ze dan nog een herkansing. Haar oog valt ondertussen ook op het gesprek van Pim, hij heeft nooit meer iets geantwoord. Hopelijk vindt hij hetzelfde als haar en hoeft hij ook geen contact meer. Dat zou haar wat gedoe schelen.

Nadat Elin een plekje heeft gevonden in de trein naar Groningen trilt haar telefoon, antwoord van Sophie!

Lijkt me gezellig, ik
kan sowieso!!

Yay, nog een aanrader
voor een brunch plekkie?

Jaaa, Mahalo! Vlak bij
het Noorderplantsoen

Dan doen we dat, 11 uur?

Prima :)

Elin legt haar telefoon op het ondertussen uitgeklapte tafeltje voor haar. Ze pakt het boek Tell me three things uit haar tas en ze begint te lezen. Groningen is toch het eindstation van deze trein en dat duurt nog wel even. Misschien heeft ze hem na de terugreis wel uitgelezen! Je weet maar nooit.

⟡

De vijf jongens worden wakker na een middelmatige nachtrust op luchtbedden. Ondertussen is het bijna 11 uur en staat Robbie al in de keuken om koffie te zetten. Matthy gooit de deken van zijn lichaam af en loopt naar Robbie toe. "Goed geslapen?" Vraagt Robbie aan hem. "Meh." Antwoord Matthy terwijl hij zijn schouders ophaalt. Hij heeft de hele nacht nog aan Elin gedacht, waarom had ze niet meteen laten weten dat ze hem kende? Dat had hem zoveel gedoe gescheeld. Matthy neemt de kop koffie van Robbie over en hij gaat aan tafel zitten, morgen moeten ze om 10 uur op locatie zijn maar, het is wel twee uur rijden. Hij heeft daar nu al geen zin in, zo ver weg!