Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 49 ★ ˎˊ˗

Zodra Matthy de volgende ochtend wakker wordt kijkt hij direct naast zich. Hij kijkt of Elin nog slaapt en dat doet ze. Met een kleine glimlach kijkt hij naar de knappe en lieve meid die in zijn bed ligt. Hij zou nog wel langer naar haar willen kijken, maar als hij zijn plan wil uitvoeren voordat ze wakker wordt dan moet hij toch echt gaan opstaan. Met een zachte zucht slaat hij zo voorzichtig mogelijk de deken van zijn lichaam af. Vervolgens stapt hij geluidloos uit het bed. Met een paar sokken, een trui en een joggingbroek onder zijn armen loopt hij de slaapkamer uit. Hij trekt de deur achter hem zo zacht mogelijk dicht.

Nadat hij zich in de badkamer heeft aangekleed loopt Matthy op zijn tenen de trap af. Hij slaat die ene krakende traptrede expres over zodat hij zo min mogelijk geluid maakt. Pas wanneer hij beneden in de keuken is met de deur naar de gang dicht, durft hij weer wat geluid te maken. Hij zet wat rustige muziek zachtjes aan op de achtergrond en dan begint hij met alle benodigde ingrediënten bij elkaar te zoeken. Ook pakt hij een pen en een gelijnd blaadje.

Een klein half uur later heeft Matthy een groot dienblad gevuld met allemaal verschillende dingen. Verschillende broodjes die hij in de oven heeft opgewarmd, twee verschillende soorten sapjes, donuts en nog wat andere kleine lekkernijen. Het enige wat nu nog mist is het gekookte ei en zijn briefje. Het ei is nu aan het koken en voor zijn brief ligt alles klaar op zijn keukeneiland.

Het scheelt dat Matthy gistermiddag al het idee had om vandaag uitgebreid te ontbijten met Elin. Hierdoor had hij al van alles in huis gehaald. En toen Elin gisteravond vroeg of het een ontbijt op bed kon worden wakkerde dat bij Matthy een plan aan. Nadat Elin in slaap was gevallen, heeft Matthy nog even wakker gelegen. Allemaal ideeën voor deze ochtend vlogen door zijn hoofd. Nu moet hij alleen nog die ideeën omtoveren tot een daadwerkelijke actie, maar dat blijkt toch moeilijker te zijn dan hij had gedacht.

Matthy zit al bijna drie minuten naar het lege papiertje te staren. Hij heeft nog geen enkel woord opgeschreven. Telkens wanneer hij iets bedenkt om op te schrijven, bedenkt hij zich toch weer. Matthy weet heus wel dat hij gewoon moet beginnen met het schrijven van een tekstje, maar hij is bang dat hij zijn gedachten en gevoelens niet juist kan verwoorden. Met een korte zucht begint hij dan toch maar gewoon. Hij hoopt dat het goed komt en dat Elin zijn gebaar en woorden kan waarderen.

⟡

Elin wordt wakker nadat ze de slaapkamerdeur hoort dichtslaan. Ze knippert twee keer met haar ogen maar sluit ze dan toch weer. Waarschijnlijk was het Matthy die al is opgestaan en naar beneden ging. Of misschien gaat hij wel douchen. Ze denkt er verder niet over na.

Wanneer ze zich kort daarna omdraait om lekker te liggen ruikt ze opeens de geur van gebakken broodjes. Elin opent haar ogen weer en dan ziet ze eindelijk het dienblad dat op het nachtkastje aan Matthy's kant van het bed staat. Met een enorme glimlach op haar gezicht gaat Elin rechtop in bed zitten. Hij heeft daadwerkelijk een ontbijt op bed voor haar gemaakt. Ze wil het houten dienblad van het tafeltje afpakken, maar dan valt haar oog op een witte envelop die op Matthy's hoofdkussen ligt

Ze pakt de envelop met twee handen vast en ziet haar naam in nette blokletters op de voorkant staan. Ze beweegt met haar linker wijsvinger over de blauwe inkt. Op de plek waar eigenlijk een postzegel zou moeten zitten is nu een hartje getekend. Met lichtelijk trillende handen van de spanning maakt Elin de envelop open.

Uit de witte envelop valt een dubbelgevouwen papier. Ze ziet dat er geschreven is op de binnenkant van het papier, aangezien de inkt van de pin lichtelijk heeft doorgedrukt. Elin vouwt voorzichtig het gelijnde papier open en voordat ze begint te lezen recht ze even haar schouders.

Lieve Elin,

Ik weet niet zo goed hoe ik dit allemaal moet verwoorden, maar ik vind het zo ontzettend gezellig met jou. Ik kan goed met je praten, lachen en ik voel me altijd op mijn gemak bij jou. Ik geniet van elk moment dat wij samen spenderen en ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Ik zie zoveel verschillende dingen bij jou. Je diepgaande ogen die ontzettend veel zeggen zonder dat je dat zelf doorhebt. Je mooie blonde haren die op de een of andere manier altijd weer in je gezicht zitten. Je vingers die met elkaar beginnen te spelen zodra je nerveus begint te worden. Alles van jou is leuk om naar te kijken en het intrigeert me.

Ik weet dat het op een gegeven moment niet zo is gelopen zoals we het gewild hadden. Maar de blijheid die ik voelde toen ik je zag in die kroeg op die ene avond van de verjaardag van je vriendin. Die blijheid heeft me duidelijk gemaakt dat dit is wat ik wil. Dat jij bent wie ik wil.

Het is logisch dat het misschien wat snel is om je ouders te ontmoeten, maar als je graag wil dat ik morgen mee ga, dan sta ik daar voor open. Je gaf gisteravond aan dat het een beetje aan mij ligt. Nu hoop ik niet dat ik deze opmerking verkeerd heb opgevat. Mocht dat wel zo zijn dan heb je alle recht om 'nee' te zeggen op de vraag die ik je zo ga stellen. Mocht ik het goed hebben begrepen, dan kan ik niet wachten om je de volgende vraag te stellen:

Lieve Elin, zou je mijn vriendin willen zijn?

               ☐ Ja                          ☐ Nee

⟡

Matthy leunt tegen de muur aan in de hal voor de slaapkamerdeur. Hij is ontzettend gespannen. Wat als ze hier nog niet aan toe is? Wat als hij haar opmerking van gisteren verkeerd heeft opgevat? Of wat als ze deze manier van het vragen te kinderachtig vindt?

Allemaal doemgedachten dwalen door Matthy's hoofd. Hij wil het wel stoppen, maar dat lukt hem niet. Het blijft maar gaan. Al zijn onzekerheden en twijfels blijven in zijn hoofd stuiteren. Totdat hij opeens Elin's stem door de deur heen hoort komen. "Matthy?"

Hij snelt naar de deur toe, maar hij opent hem niet. Ergens is deze barricade tussen hen in wel fijn op dit moment. Matthy denkt niet dat hij op dit moment naar Elin zou kunnen kijken. Wat als ze hem afwijst? "Ja, ik ben hier."

Matthy hoort zacht gestommel aan de andere kant van de deur, maar ook Elin opent hem nog niet. Plotseling hoort hij iets over de vloer schuiven. Hij kijkt naar beneden en daar ziet hij zijn brief liggen. Elin heeft hem onder de deur geschoven. De tekst ligt naar boven en zijn oog valt meteen op de twee hokjes die hij had getekend. De ene is helemaal doorgekrast terwijl bij de ander er een heel duidelijk en netjes vinkje in staat. Matthy begint lichtelijk te blozen wanneer hij de getekende hartjes ziet rondom het vinkje.

Ze heeft gewoon 'ja' aangevinkt.

Zonder enige twijfel trekt Matthy de deur open en hij stapt over de brief heen die nog steeds op de grond ligt. Hij trekt Elin in zijn armen en hij begint haar overal op haar gezicht kusjes te geven. Het enthousiasme dat Matthy voelt van haar antwoord op zijn vraag neemt hem helemaal over. Elin begint zachtjes te giechelen. Ook zij is blij. Alle puzzelstukjes zijn in elkaar gevallen op dit moment.

Matthy is nu haar vriend. En zij is Matthy's vriendin.

"Van mij." Fluistert Matthy in haar linkeroor en dan drukt hij zijn lippen op die van haar. Elin wist niet dat het kon, maar deze zoen voelt nog beter dan de eerdere. Fijner, vertrouwelijker, liever. Alles.

Buiten adem kijkt het nieuwe stel elkaar aan. Beiden hebben ze een enorme glimlach op hun gezicht. "Je briefje was wel erg cliché met die twee hokjes." Zegt Elin dan tegen haar nieuwe partner. "Ik kan het nog meer cliché maken." Antwoordt Matthy terwijl hij haar plagend aankijkt. "Oh?"

"Je bent mijn maan." Fluistert hij en Elin begint te lachen. Haar wangen worden meteen warm. "Oké. Dan ben jij mijn Venus." Matthy kijkt haar verward aan. "Hoort het niet de zon te zijn?" "Dit is origineler en minder cliché." Legt ze uit terwijl ze haar armen weer om Matthy's middel gooit. Ze leunt haar hele lichaam tegen hem aan. Matthy drukt een kus op haar voorhoofd.

"Venus en de maan, het heeft wel wat."