the other woman | Berat Ayberk Özdemir

son özel

merhabalarr

alvin sönmez.

ben Alvin.

Herkesin bildiği ve belkide içinden sövdüğü o kadınım.

Ve aynı zamanda hikayesini kimsenin bilmediği bir kadınım.

Olayları benden okumadınız, taraflı yaklaştınız.

Asıl suçlu benmiş gibiydim, ama değilim.

~~

"Berat bu ne? Bir kadına böyle yazılır mı? Diğer kadınsın falan ne demek ya."

Berat'ın telefonundan bir şey yaparken Nalan'la olan mesajları okumuştum.

Nalan'ı biliyordum, biz Berat'la ayrıyken onlar konuşuyordu.

"Ne deseydim Alvin? Hayır yani ne dememi istiyorsun. Evet desem suç hayır desem suç." dedi Berat bağırarak.

Güldüm, "Sen iyice kafayı yemişsin, ama unutuyorsun acısını senden değil benden çıkartacağını."

"Çıkartamaz kimse kimseden acı falan." dedi.

"Berat özür dile Nalan'dan." dedim sinirle.

O gece büyük bir kavga etmiştik, Berat bir anda evden çıkıp gitmişti.

~~

"Nalan gelecek çiçeklerini almak için."

Kaşlarımı çattım, gayet iyi baktığımı düşünüyordum aslında.

"Neden, bir şey mi oldu?" diye sordum.

Omuz silkti, "Nalan çiçekleri sever." dedi.

Nalan'ın çiçekleri sevdiğini elbette biliyordum, her hafta Berat'ın ona çiçek yolladığınıda.

Berat her hafta ona en sevdiği çiçeklerle beraber kendi notlarınıda yolluyordu.

Çiçekleri ezberlemişti, benim çiçek sevmediğimi düşünüyordu.

Oysaki bende çiçekleri çok severdim.

Ama Berat bunu yine bilmiyordu.

~~

Yataktaydık.

Ben uyuyormuş gibi yapıyordum, Berat Nalan'ın fotoğraflarına ve videolarına bakıyordu.

Benim yanımda Nalan'ı özlüyordu.

Ailesi, arkadaşları beni severdi. Çünkü biz Berat'la vakit geçiremiyorduk ve çoğu zaman ben onun ailesiyle, Berat'ta kendi arkadaşlarıyla takılıyordu.

Berat benim Nalan'la ters karaktere sahip olduğumu sansa da biz Nalan'la tahmin edilemeyecek kadar çok benziyorduk.

Çiçeklere alerjim var sanıyordu Berat, ama ben çiçek kokusu almasam nefesim tıkanırdı.

Hiç bir fikri yoktu benle ilgili, tanıdığını sanıyordu beni.

Ama tanımıyordu, hiç bir zamanda tanımayacaktı.

~~

Nalan evleniyordu,

Cidden hiç beklenmeyecek bir anda evleniyordu.

Aslında rahatlamam lazımdı çünkü Berat'ı çok seviyordum.

Rahat değildim, açıkcası kendimi çok huzursuz hissediyorum çünkü aralarına ben girmiştim.

Bilerek yapmamıştım. İsteyerek değildi.

Berat bir anda evden çıkıp gitmişti. Kendini yiyip biterecekti yine.

Benim yüzümden, ona ben engel oluyordum bilmeden.

Nalan'ın evleneceği adamı biliyordum, iş dünyasının önemli insanlarındandı ve bir kez karşılaşma fırsatı bulmuştum.

Çok ince ve kibar bi adamdı, Nalan'ı hak ediyordu.

~~

Ayrılmıştık.

Berat ayrılmıştı tabi benden.

Nalan ve Ozan'ın nikah günü hemde. Önündeki tek engel benim sanıyordu.

Düğün vakti yaklaşmıştı, ve eminimki düğüne gidecekti biliyordum.

Ama Nalan'ın vazgeçmeyeceğinden çok emindim. Bir kere Nalan ben değildim, onu her defasında affetmezdi o.

Herkes Nalan'ı savunuyordu bunları bilmeden.

Herkes Nalan'ın ağzından dinliyordu çünkü, ben hiç konuşamamıştım, kimse dinlememişti.

Belkide bilmiyorum çok şey yapmıştım bilmeden.

Ama bildiğim tek şey diğer kadının Nalan değil,
ben olduğumdu.

THEEE OTHERRRR WOMAAAANNN

şaka maka son özel bölümdü ve bir farklılık yapmak istedim