Şehirde karşına kalabileceğin biryer bulma ve aylaklara yem olma ihtimaliyle yürüyordun.Hava aydınlıktı ama yinede dikkat etmekte fayda vardı.Bir yandan yürüyor bir yandan düşünüyordun.
Acaba hayatta kalanlar varmıdır.?
Varsa bile neredeler.?
İyiler mi yoksa kötüler mi.?
Biraz daha ilerledikten sonra karşında bir polis merkezi gördün.İçeriye girip girmemek konusunda tereddüt etmiştin ama..
Ya işe yarar şeyler varsa.?
Koşarak oraya doğru ilerledin.İçerisi darmadağındı.E tabi düzgün olmasını da bekleyemezdin.
Çekmeceleri,dolapları..Gereken her yeri arayıp taradın fakat sadece bir kelepçe ve telsiz bulabildin.
*Olsun.Bunlar da işimi görür.''
Bulduklarını çantana atıp ilerlemeye başladın.Karşında şerif üniformaların asılı olduğu bir yer gördün.Masanın üzerinde de şerif şapkaları vardı.
*Baya havalı duruyor.*
Şapkayı alıp denedin.Biraz büyük geldiği için geri bıraktın.Gözlerin yan taraftaki masaya ve sandalyeye takıldı.
*Sonunda rahat bir şekilde yazabilirim..*
Yazıyordun çünkü annende öyle yapıyordu.Derdini paylaşabilecek kimse olmadığı için hep bir deftere yazı yazardı.
Çantandan defteri çıkartıp oturdun ve yazmaya başladın.
''Bu kıyamet ne zaman biter sence.?
Bence hiç bitmez..
Yaşayan bir tane insan bile görmedim.Bir tane bile!
Bazen insan konuşabileceği birine ihtiyaç duyuyor..
Bu gün can sıkıntısından bir aylakla konuştum.
Evet!
Bir aylakla konuştum.
Ben ona nasılsın dedim o da ''Hıığğ'' dedi.
Ben arkadaş olalım mı dedim o ''Hrrr'' dedi.
Bence gayet iyi anlaştık.
Biliyorum saçmaladım AMA bundan memnunum.
Neyse benim etrafı dolaşmam gerekiyor .Yazmaya sonra devam eder-''
Bir ses duydun.
Arkanı döndüğününde kapısı yarı açık demir parmaklıktan başka birşey görmedin.
Ses tekrarlandı.
Bu ses bir aylağın olabilirmiydi.?
Hayır.
Değildi.
Bu basbaya bir insanın yürüme sesiydi.
Hemen saklanacak biryer aramaya başladın fakat eyeterince iyi bir yer bulamadın.Tek çaren hücreye girip en köşede sessiz ve sakin bir biçimde beklemekti.
Hızla içeri girdin ve düşündüğün gibi en karanlık köşeye geçip saklandın.
Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu.
Bir an durdu.
Tekrar başladı.
Yerde bir gölge belirdi.
YOU ARE READING
Daryl Dixon
FanfictionO yalnız bir adamdı. Yoksa şans eseri tanıştığı bir kadın onu bu yalnızlıktan kurtaracakmıydı.? Kısacası, Tanrı'nın yalnız adamı eskisi kadar yalnızmıydı.?
