KAHIT MINSAN LAMANG

CHAPTER THIRTEEN

"Lalie, naka-dalawang Red Horse ka na. Awat na." At inagaw ni Rihanna sa kamya ni Lalie ang pangatlong boteng kabubukas lang ng huli. Nasa apartment sila ng bakla sa Pilar Village sa Las Pinas nang gabing iyon. Doon dumeretso si Lalie matapos ang engkwentro nila ng Kuya Danilo niya sa Bilibid.

"Ano ba! Hindi pa ako lashing! Akin na nga iyan!" Marahas na inagaw ni Lalie sa kamay ng kaibigan ang bote ng pangatlo niyang Red Horse na 500 ML.

Napabuga na lamang ng hangin si Rihanna at walang imik na naupong muli sa sofa sa tabi ng kaibigan.

"Sabi mo mag-moob on ako at kalimutan ko ang pamilya kong wala nang binigay sa akin nitong huli kundi puro sama ng loob! Ang titigas ng puso nila! Grabe! Ba't gano'n sila?"

"You wouldn't like what I will say to you. H'wag mo na akong tanungin," pagtataray ng bakla.

"Pero hindi ko kaya! Hindi ko kaya!" At humagulgol si Lalie. Nataranta naman si Rihanna.

"Hoy, ano ba? Ang usapan, inuman lang, walang iyakan!"

"Hindi ko makalimutan ang ginawa ni Inay noong grade por ako. Para lang mayroon akong maisuot na bagong damit para sa Miss UN, nagbenta siya ng dugo! Kitang-kita ko ang isang supot ng dugo na nagmula sa mga braso niya! Hinimatay siya pagkatapos. Grabe ang takot ko noon. Akala ko'y namatay na si Inay!" Lalong nagpalahaw ng iyak si Lalie. Napailing-iling na lang sa kanya si Rihanna.

Tumungga muna si Lalie sa hawak niyang Red Horse bago nagpatuloy. "Si Itay naman---," tungga ulit, "alam mo ba na iisa na lang ang kidney no'n? Binenta niya rin para makapag-aral ako sa praybet skul. Gusto nila Nanay at Tatay na mabigyan ako ng mas maayos na edukasyon dahil nag-iisa nila akong prinsesa! Hindi bale nang walang gamit at hindi muna makapag-aral ang mga kuya ko basta ako'y may sapat na pangangailangan! Pero anong isinukli ko? Sinuway ko sila! Hindi ako pumasok sa iskul kahit na iginapang nila ang tuition ko. Niloko ko sila! At imbes na mag-aral, mas pinili kong mamasukan bilang waitress sa resort at magpakasal sa isang matandang mayaman na mas matanda pa sa tatay ko kahit na mahigpit na tinutulan ng buo kong pamilya. Ang nais ko lang naman kasi, masuklian ang mga sakripisyo nila para sa akin! Masama na ba akong anak dahil doon? Sumagot kang bakla ka! Masama na ba akong anak no'n?"

Napabuntong-hininga si Rihanna. "Hindi. Isa kang ulirang anak kaya itigil mo na iyang pag-inom mo." Nang kunin ni Rihanna sa kamay ni Lalie ang bote ng Red Horse, hindi na ito pumalag. Sa halip ay napasubsob na lamang ang babae sa kandungan ng kaibigan. Mayamaya pa, maririnig na ang tila panatag na paghinga ni Lalie. Tulog na siya.

**********

Nakailang tingin na sa wall clock sa living room si Mauro, pero wala pa rin ni anino ng kanyang madrasta. Nag-aalala na siya. Kahit kasi kung saan-saan ito nagpupunta ay umuuwi naman bago mag-alas dies ngunit ngayo'y magha-hatinggabi na. May kinalaman kaya ang mga lakad nito sa Danilong iyon?

Tumunog ang kanyang cell phone. Si Attorney Zamora. He was disappointed. Inakala niya na ang palengkera na niyang madrasta iyon. When he realized what he felt, he reprimanded himself secretly before answering the call.

"Iho. Pasensya na at ngayon lang ako naka-return call. Narinig mo na ba ang balita?"

"I don't watch news on TV, Attorney. Alam mo iyan."

"Ang Ninong Robert mo na Warden ng Bilibid, missing. Ayon sa isang reliable source, he was last scene at Max's Restaurant in SM Molino. Sa ngayon ay wala pang makakapagsabi kung ano ang nangyari sa kanya. Kung may kinalaman ba ito sa bigtime drug lords na nakapiit ngayon sa kulungan niya o doon sa milyonaryong convicted serial killer."

Napaawang ang mga labi niya sa gulat. Ang ibig sabihin lang no'n hindi na nito masasagot ang katanungan niya tungkol sa kung sino ang binibista ni Lalie sa Bilibid. He should have asked him right away this morning. Kung bakit, nag-hesitate pa siya.