adsız bölüm 3

17 2 9
                                    

Nerde kalmıştık
Uyandığımda metro ve tren istasyonuna gelmiştik
3 saat uyku ve yolun ardından ayılmak zordu tabi.
adamlar hiçbirsey demeden beni yerin 50 kat altındaki istasyonun içindeki bekleme yerine bıraktılar.
Harika, bi eşya yerine konmadığım kalmıştı her neyse burası kocaman ve yerin altında ışık yetersizliğinden loş kalmış biyerdi.
Bekleme yerinde otururken metro raylarının demirlerinden metronun yaklaştığını duyabiliyordum.
Ardından tünelden ses gelmeye başladı metro gelmişti ve önümde durdu
çok uzundu
sonunu ve başını metronun ortasında olduğumdan göremiyordum normalde bu kadar uzunmu olmaları gerekir? bilmiyorum nede olsa ilk kez metroya geldim
Neden mi çünkü metro demek kubbeden çıkmak demekti, kubbeden çıkmakta para demekti... çok para ve izin.
Metro gri siyah ve beyazdı gelirken gördüğüm kadarıylada başı bir kuşun gagası kadar yatay, kesken ve sivriydi.
Her nekadar daha önce metro görmesemde bu şeyin hızlı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.
Önümde duran metronun kapıları ironiktir ki yavaşça açıldı.
içeride kimse yoktu en azından benim olduğum kısımda, önce sağıma soluma bakındım ve ardından içeri girdim ardından bir koltuğa oturdum.
koltuğa oturduğum an metronun kapıları kapandı içeride saadece boş koltuklar ve bir saat vardı.
başka bır işim olmadığı için yol boyunca saate bakmayı makul buldum yarım dakka geçtikten sonra metro son sürat ilerlemeye başladı.
Aslında metronun içinde olduğumdan ne kadar hızlı olduğunu hissetmek zordu çünkü hız metronun içine işlemiyor du .
Her neyse bir yarım saat sonra metro durdu ve kapılar açıldı, kapılar açıldığında etrafta birilerinin olabileceğini düşündüm ama hemen bu düşüncenin saçma olduğunu anladım, nede olsa bineceği olan hemen binerdi yada kapının önünde beklerdi.

Kapılar açılalı 2 dk olduktan sonra kapılar yeniden kapandı.
bu sefer metro hareket ettikten 40 dk sonra sonra durdu ama yine 2 dk kapılar açık bekledi ve yine kimse yoktu.
bu +10dk dışındaki 11 tur ilk olduğu gibi 30+2 dklık periyotlarda devam etti. metronun son periyoda geldiğini anlamam 5 dk boyunca açık kalan kapıyla oldu.
beni 6. Dk durduran sanırım tam bir zaman sayısı olmaması bilemiyorum en iyisi bu konuyu boşverelim.
Kapıdan çıktığım an metronun kapıları arkamdan kapandı ve metro kısa süre sonra son hızla gitti.
ben metronun arkasından bakarken fark etmediğim şey bu sefer istasyonda birsürü insanın olmasıydı hepside benim yaşlarımdaydı hatta çoğunu tanıyordum bunlar 14. kubbedeki çocuklar hatta okulumda ki çocuklar.

Olduğumuz yer normal bir istasyona benziyordu yani metroya binmek için beklediğime, tek fark rayların öbür tarafında kocaman bir kapı olmasıydı

Herkez etrafa bakınıyordu.
bir süre bakındıktan sonra karşımızdaki devasa kapı açıldı ve kapı ile aramızdaki raylar normal düz zeminlere dönüştü.
kimse bişey yapmadı herkes sadece şok olmuş şekilde bekliyordu aradan zaman geçince birkaç kişi ve ben cesaret edip kapıya doğru arkamızdan gelenlere beraber içeri geçtik.
kapının çıktığı yol çok uzundu ve etrafını orman sarmıştı uzun yolu yürüdük ve sonunda devasa bir binaya vardık, binanın vanında kocaman bir bahçe ve devasa bina kadar olmasada büyük bir bina daha vardı.
büyük ihtimalle burda olan ve görülecek daha çok şey vardı ama şu an onlara odaklanamazdım çünkü devasa binanın merdivenlerinde duran 7 insan vardı.

3 ü kız 4 ü olmak üzere 7 kişi

İçlerinden ortada duran ve daha yaşlı gözüken kadın bir adım öne gelip bizlere bakarak konuşmaya başladı

"Hoş geldiniz öğrenciler biliyorum neden burda olduğunuzu veya buranın neresi olduğunu merak ediyorsunuz ama sorularınıza cevap vermeden önce kendimi tanıtmak istiyorum"

Diye
Hadibe Einstein vallamı merak mı ediyormuşum, ... ben? Yapma lütfen

kadın sert bir sesle konuşuyordu
Ama yüzünde heyecanlı bir gülümseme vardı konuşmaya devam etti

15. Kubbe [isim değiştirilebilir]Where stories live. Discover now