Tita Laura's Secret

Chapter 42

Laura Pov

Nandito ako sa mansion, ang main house na pinag e-stay namin pero sa condo ako nanatili since I came here dahil hindi ko pa kaya makasama ang stepmother ko which is Dad real wife. Hindi ko kaya dahil palagi kong naiisip na anak lang ako sa labas even thou they treat me well.

Nakakagulat lang dahil biglang umuwi si Daddy Lo, for seven years ay ngayon na naman siya umuwi dito sa pinas sa hindi mawaring dahilan. Daddy told me na ako raw ang kailangan ni Daddy Lo kaya pumunta na ako dito.

After I enter the mansion, I avoid talking with them which is si Daddy at ang kaniyang wife. Dumiretso lang ako sa office ni Daddy Lo cause I'm sure na nandoon siya ngayon. He don't like na makipag socialize kanino man except me since he said na ako ang pinaka paborito niyang apo kahit na anak lang ako sa labas yet he has a guts to kick me out.

Pagpasok ko, I saw him reading a book again. Libro ito about business which is ito rin ang aking pinag-aralan.

He was one of my teacher back then, noong elementary pa ako. He keep teaching me about business, panahon kung saan hindi pa siya galit saakin.

Lumapit ako sa kaniya at umupo, matapos kong umupo ay binaba na niya ang libro na kaniyang binabasa at tumitingin saakin.

Daddy Lo is kinda really old, he's already 73years old. Buhay pa siya cause she eat balanced food, not always Vegetable and Meat. He Only eat bugas mais that's why malakas parin siya at hindi nakakalimot.

"I'm happy that you're here, apo. I want to talk us for something before I vanished."

"Lo naman,"

Kahit pinahirapan niya ako noon, tinurin na parang hindi niya kauri, I learned from him na hindi lahat ng bagay ay ikaw lang ang mag desisyon, you need also some guidance about the fact. Not just the believes.

I can feel from his voice na talagang.....

I've been wishing na sana, mawala na siya but now... Parang gusto kong bawiin yung mga sinabi ko.

"Apo..."

Tumayo siya kaya tumayo din ako para alalayan siya, may sungkod naman siya but he need me to raise him.

Gusto niyang mag-usap kami sa malaking bintana, he want to talk habang nakatingin sa labas. I help him to be seated at umupo sa kaniyang tabi.

"Apo, you know how much I worked hard for our company just like you," Simula nito.

Hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan namin pero alam ko kung saan patungo.

"I know Lo, but why did you call me and what are you doing here?" Malumanay kong tanong habang nakatingin sa kaniya.

Lumingon siya sa labas which is tumingin siya sa langit.

"I already miss your Mama La, I can hear her voice calling me," Parang tinamaan ang puso ko sa kaniyang sinabi.

Actually, nong inalagaan ako ni Daddy Lo after Mommy Died. Naabutan ko pa si Mama La, I used to call her Mama La dahil para siyang Ina saakin.

She know na ayaw kung makita si Daddy cause I really hate her that time, siya ang sinisisi ko kung bakit namatay si Mommy. He didn't take care us kaya nangyari ang bagay na yun. He was the one whose responsible on my mother's pregnancy yet he don't even care.

Mama La told me how much regret he felt, kung ano ang kaniyang naranasan before.

She said na mula siya sa sobrang mahirap na pamilya, Mama La family want to give her a better life kaya pinakasal siya kay Daddy Lo. Maganda kase siya, if you saw her image ay masasabi mong may pagka hawig sila ni Aya. They're eyes are the same.