၂၀၂၃ ဒီဇင်ဘာ ။
" Mark မင်းတို့ ကနေဒါ ပြန်မလို့ဆို "
အဆောင်ကလူတွေ အကုန်လုံး စုပြီး တစ်လကို တစ်ရက် အရက်သောက်တဲ့ည လုပ်လေ့ရှိတာ ။ ဂျယ်မင်းက မသောက်ပေမဲ့ အမြဲတမ်း အတူတူလာထိုင်တတ်တယ် ။ ဒီနေ့တော့ ငြိမ်ဆိတ်နေတဲ့ကြား ရုတ်တရက် Wille မေးလာတဲ့ အမေးက ဂျယ်မင်းနဲ့ ဟယ်ချန်းကို မထင်ထားဘဲ အံ့ဩသွားစေတယ် ။
Markတို့ မိသားစုက ဒီမှာပဲ နေတာမှန်ပေမဲ့ ကနေဒါဇာတိဖြစ်ပြီး စသိသိချင်းကတည်းက ကနေဒါကို ပြန်တယ်လို့ တစ်ခါမှရယ် မရှိခဲ့ ။ Markက ကျောင်းနဲ့အိမ် အသွားအပြန် နှစ်နာရီလောက် ကားစီးရအောင် ဝေးလို့ ကျောင်းအဆောင်နေတဲ့ လူဖြစ်လာတာ ။ မိဘကလည်း ထားနိုင်တာမို့ အိမ်ရှိရက်နဲ့ ဒီအဆောင်မှာနေဖြစ်ရင်းကနေ ကိုယ်ပိုင်ကားရှိလာတာတောင် မခွဲချင်ဘူးဆိုပြီး ဒီမှာပဲ ဆက်နေဖြစ်ခဲ့တဲ့လူ ။
" ဒီ semesterကို အကျခံလိုက်ရမလား ဖြစ်နေတာ ။
အမေကလည်း သူ့မိဘတွေ နေမကောင်းတာကို သွားပြီး ပြုစုချင်နေတာလေ ။ အဖွားက cancerဆိုလို့ "
ဘီယာတစ်ခွက်က လည်ချောင်းထဲ ပူပူလောင်လောင် စီးဝင်သွားတယ် ။ တော်ရုံ alcoholဆို ရှောင်တတ်တဲ့ နာဂျယ်မင်းလည်း ရောရောယောင်ယောင်နဲ့ သောက်မိနေတော့တာလေ ။
" ဘယ်နှစ်လလောက်တောင် နေမှာမို့လဲ "
ငြိမ်နေတဲ့ ဟယ်ချန်းဆီက အသံထွက်လာတော့ Markက လှည့်ကြည့်တယ် ။ ဂျယ်မင်းက အနေအနီးဆုံးလူပဲ ။ ဟယ်ချန်းနဲ့ Markက သူငယ်ချင်းတွေပေမဲ့ အဲ့တာထက် ပိုတဲ့ ဆက်ဆံရေးဆိုတာကို ရိပ်မိရပါတယ် ။ နှစ်ယောက်အတူနေတဲ့ အခန်းထဲကနေ ရုတ်တရက် ဟယ်ချန်းပျောက်သွားတဲ့ အခါမျိုးတွေက တစ်ခါနှစ်ခါမှ မကဘဲ ။
ဒါပေမဲ့ ရုတ်တရက် ဖြစ်လာတဲ့ ကိစ္စကို ဟယ်ချန်းက စောပြီး သိထားပုံတောင်မရဘူး ။ Willeက Markနဲ့ အတန်းတူတဲ့ သူငယ်ချင်းမို့ ကြိုသိနေတာ ဖြစ်ပုံကျပြီး Markကတော့ နောက်မှ ပြောဖို့ ပြင်နေသလိုမျိုးလေ ။
" အနည်းဆုံး သုံးလလောက်တော့ ဖြစ်မှာ ။ အများဆုံးဆိုရင် ခြောက်လအတွင်း ပြန်ရောက်လာနိုင်တယ် ။ အဖွားအပေါ်ပဲ မူတည်တာ ငါလည်း မပြောတတ်ဘူး ။ ကင်ဆာက ဘယ်အဆင့်လဲ ဘယ်လောက်နေရဦးမလဲ ပြန်ကောင်းသွားမှာလား အဲ့တာတွေကို ငါအခုထိ မသိရသေးဘူး "
YOU ARE READING
Nights of December || NoMin
Fanfictionဟိုအရင်က အပြာရောင်အိပ်မက်လေးကို ငါလေတမ်းတရင်း ကြေကွဲ ..။
