၇၀ ခုနစ်က လက်ဖက်စိမ်းလေး

Chapter 1

Chapter 1
(  လက်စားချေရန်အတွက် ထုံရွှယ်လူ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့သည် ၊  အလုပ်ရှုပ်နေအောင်လုပ်ဖို့ တစ်ခုခုရှာလိုက်တာ ပိုကောင်းမယ် [ ၁ ])

ပြတင်းတံခါးအပြင်ဘက်မှ ပုစဉ်းရင်ကွဲသံများကြောင့် ထုံရွှယ်လူ နိုးလာသည်။

ခဏနေပါဦး ....

သတိလစ်မသွားသေးခင်အချိန်တွင် အပန်းဖြေစခန်း၌ နှင်းလျှောစီးနေခဲ့သည်ကို သူမ သတိရသွားမိသည်။

ဆောင်းလယ်ကြီးတွင် ပုစဉ်းရင်ကွဲများက အဘယ်ကြောင့်ရှိလိမ့်မည်နည်း။

ထုံရွှယ်လူတစ်ယောက် စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ထိုအခါ ကပိုကရိုခြင်ထောင်နှင့် ၎င်းဘေးရှိ သစ်သားစားပွဲတစ်ခုပေါ်တွင်တင်ထားသောခေတ်ဟောင်းဓာတ်ဘူးတစ်ဘူးကို သူမ ဦးစွာမြင်လိုက်ရသည်။ဓာတ်ဘူး‌၏ဘေးတွင်မူ
" မိန်းမတွေက ကောင်းကင်တစ်ခြမ်းကို ထောက်တင်ထားတယ် " ဟူသည့် စာတန်းပါ ကြွေခွက်တစ်လုံးရှိလေ၏။ထုံရွှယ်လူတစ်ယောက် ဝေဝါးနေစဉ်မှာပင် တစ်စုံတစ်ယောက်က အခန်းတံခါးအား  အားပြင်းပြင်းဖြင့် တွန်းဖွင့်လာတော့သည်။

ကုတင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသူမှာ မျက်လုံးပွင့်လျက်သားဖြစ်နေသည်ကိုမြင်သွားသည့်ချိုင်ချွန်းလန်က ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သူမ၏နှုတ်ခမ်းထူထူများဖြင့်  ပွစိပွစိပြောတော့လေ၏။

" အမလေး ...ငါ့ညီမရယ် ...အသက်ပဲကြီးနေပြီ ... ဘာကိစ္စ ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ ... ဘာလို့အိမ်ထဲမှာ ဆွဲကြိုးချဖို့ကြံစည်တာလဲ ... ငါသာ လာပြီးမကြည့်ခဲ့ရင် နင် အိမ်ထဲမှာပဲ သေသွားတော့မလို့ ... "

" တော်ပါတော့ကွာ ... "

" ဘာကိုတော်ရမှာလဲ ... အရင်တုန်းကတော့ သူ့ကိုရှင့်ရဲ့ညီမအရင်းထင်ပြီးတော့ ကျွန်မရဲ့ယောင်းမအစစ် လို့ မှတ်ယူထားခဲ့တာ ... အဲဒါကြောင့်ပဲ သူ့အပေါ်ကောင်းပေးခဲ့တာ ... အခု သူက ထုံမိသားစုရဲ့သမီးမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို အတည်ပြုပြီးပြီပဲ ... ဘာကိစ္စ ဘိုးဘေးလိုမျိုး မြှောက်စားနေရဦး‌တော့မှာလဲ ... သူနိုးလာတာနဲ့ ချက်ချင်း‌မောင်းထုတ်လိုက်သင့်တာ ... "