Şehir, aşkın yitip gidişiyle birlikte gri bulutlarla kaplıydı. Yağmur damlaları, hüzünle ıslanmış caddelerde sessizce düşerken, kalbimdeki fırtına da içimi kaplamıştı. Karşısında duran o, bir zamanlar gülüşüyle aydınlattığı her şeyi, şimdi gözlerindeki buğuyla örtmüştü.
Sessizce yanıma geldi, parmak uçlarıyla yüzüme dokundu. Dudaklarından düşen her kelime, ayrılığın yaklaştığını haber veriyordu. O an, boğazımda bir düğüm oluştuğunu hissettim. Gözlerim onunkilere takılı kaldı, içinde kırılmış umutlar ve hüzün vardı.
Gökyüzü, ayrılığımızın yansıması gibiydi; bulutlar arasında kaybolan güneş, bana duygusal bir veda konseri sunuyormuş gibi hissettiriyordu. Ve o an, ellerini yavaşça bana uzattı. Gözlerindeki derin bakışlar, bir zamanlar paylaştığımız anıları anımsatıyordu.
Titreyen dudaklarından dökülen sözler, "Ağlama ben ağlarım," oldu. İki kalp, aynı acıyı taşıyarak, birbirine son bir kez dokunmaya çalıştı. Ellerimiz birbirine karışırken, içimizdeki fırtına, sessizce söylenen veda şarkısını eşlik etti. Ve yağmur, sanki gökyüzündeki meleklerin gözyaşlarıydı, aşkın son dansına eşlik ederken yere damlıyordu.
O an, zaman durmuş gibiydi. Yağmur damlaları yüzümüzde izler bırakırken, hüzün dolu bir sessizlik aramıza girmişti. O an, birbirimize olan sevgimizi anlamak ve bir sonraki adımı atmak adına bir sınav gibiydi.
Gözlerimiz buluştuğunda, geçmişteki anılar gözlerimizin içinden bir film şeridi gibi geçiyordu. Gülüşleri, sarılmaları, paylaşılan küçük sırları hatırlamak, ayrılığın acısını daha da derinleştiriyordu.
O, ellerini yavaşça çekti ve adım adım geriye doğru uzaklaştı. Her adımda, kalbim biraz daha sıkışıyordu. Sözleri kulaklarımda yankılanırken, "Unutma, seni sevdim." dedi. O an, birbirimizi terk etmenin kaçınılmaz gerçeğiyle yüzleşmek zordu.
Son bir kez dönüp baktım. Yağmurun, gözyaşlarımızı gizlemekte kullanıldığı bir ayrılık sahnesindeydik. Birbirimize bakarak, bir zamanlar var olan aşkın izlerini taşıyan yolu terk ediyorduk. O an, ağlamak yerine içimdeki hüzünle baş başa kalmak, acıyla yüzleşmek vardı. Ve o an, yağmurun altında kalan bir aşkın vedasıydı.
🖤🤍
