24.Bölüm

1.2K 105 23
                                    

Hepinize merhaba arkadaşlar.

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım.

Kitaba zaman ayıramıyorum arkadaşlar çünkü okul çok yoğun geçiyor.

Bilmiyorum belkide yakında final yaparım zaten bu kitap çok fazla tutmadı.

Oy ve yorum sayısından belli oluyor çünkü.

Sonra bir daha ne zaman kurgu yazarım hiçbir fikrim yok.

Bir dahaki bölümü sınav haftasından sonra atabilirim.

İyi okumalar diliyorum hepinize.

...

BARIŞ CANDEMİR'DEN

"Oğlum ağlama artık."Emir yanımda oturmuş sırtımı sıvazlıyordu.

"Bak bulduk kardeşini.Hep birliktesiniz bundan sonra."peki bunca yıl?

Kaybolan yıllar ne olacaktı.

Benim kardeşim bunca yıl eksik büyümüştü.

Kardeşimin anne ve baba sevgisi olmadan büyüdüğü her gün ne olacaktı?

Biz hayatımızı kaliteli bir şekilde yaşarken öldü sandığım kardeşim bir eve hapsedilmişti.

Hepsi bir adam yüzündendi.

Ben kaybolan yıllara ağlıyordum.

Kardeşimi öldü bildiğim her saate ağlıyordum.

Onu görmek için çok heyecanlıydım.

Sanırım üçüzlerin doğumuna en çok ben heyecanlanmıştım.

Çünkü sınıfta üçüzü olan kardeşler vardı.

Bende çok dua etmiştim annemlerim üçüz doğurması için.

Annemin hamile olduğunu öğrendiğim an söz vermiştim kendime onları hep koruyacağıma dair.

Bu korumuş halim miydi cidden?

Korumamış olsam ne olurdu kim bilir.

Bugün kendime bir yemin daha etmiştim.

Belkide bu yemin bozulacaktı ama yinede edecektim.

Bundan sonra kardeşlerimin zarar görmesine izin vermeyecektir.

Olurda bir gün bu yemin bozulursa kendimi asla affetmeyecektim.

Hayat bazen gerçekten çok acımasızdı fazlasıyla.

Mutlu olduğum için ağladığımı sanıyorlardı ama ben kaybolan yıllara ağlıyordum.

Şimdi servetimi döksem verirler miydi o yılları?

Parayla birçok şeyi satın alabilirdin ama zamanı satın alamazdın.

"Ya oğlum ağlama artık!Kalk babanlara haber ver!Adamlar senden haber bekliyor kalk!"Kolumdan tutmuş ayağa kaldırmıştı beni.

"Tamam tamam.Dur bir yüzümü yıkayacağım."dedim boğuk çıkan sesimle.

"Almanya'dan haber geldi mi?"diye sordum umutla.

"Adamlar harekete geçmiş.Korkma hiçbir şey olmayacak Ecem'e.Hadi yıka elini,yüzünü.Sonra babanı ara annenide alsın buraya gelsin.Çınar'ı getiriyorlarmış."Benim Kuzey'im olmuştu Çınar.

Belki de Kuzey olsaydı daha mutlu olacaktı.

Karakola geri girdim ve lavaboya doğru adımladım.

HATALI HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin