Gerçekten hayatı benim kadar garip yaşayan biri var mıdır merak ediyorum. Bu kadar akışına bırakmamalıyım.
Ya da bilmiyorum akışına bırakamıyorumdur. Gerginim çok. Nefret doluyum düzensizliğe. Keşke her şey e mail ile yapılabilse. O zaman hayat çok daha kolay olurdu. Endişelerim daha küçük boyutta olurdu.
Fazla mı mükemmelliyetçiyim yoksa yalnızlık yüzünden yavaş yavaş kafayı mı yiyorum? Yalnız olmak istemiyorum.
En son ne zaman rahat bir nefes aldım hatırlamıyorum. Uykum var, mutsuzum. Biri bana yardım etsin boğuluyorum.
Çıkamıyorum bu işin içinden.
Bazen tek düşündüğüm bu hayatı nasıl sonlandırabileceğim, yakın zamanda psikiyatriden randevu almam lazım, stajım kabul olursa bir buçuk ay boyunca gidemem hastaneye. 8-4 çalışacağım. Çok garip geliyor. Hayat birden bire yoğunlaştı.
Gerçekten hiçbir şeyin belli olmaması çok garip.
Yaşayamıyorum, yardıma ihtiyacım var.
