~Aden

~16. Bölüm~ "Kül kedimi almaya geldim!"

Hatta bazen mutlu olmak zorunda olduğumu anlar olur. Gülümseriz ama mutlu olmayız...
İnsan ailesi ile birlikteyken mutlu olurdu değil mi? Ne de olsa ailesinin yanındaydı en büyük şükür buydu değil mi?
Annesi kendisine sarılınca...
Babası saçlarını okşayınca...
Abisi kendisine destek olunca...
İnsan mutlu olurdu öyle değil mi?
Bana sarılan bir annem olmamıştı. Saçımı okşayan bir babam, destek olan bir abim...
Hiçbiri olmamıştı. Ben yalnızlığa sarılmıştım.Rüzgar saçlarımı oksamıştı. Bana destek olan iki dostum olmuştu. Tabi Nalan annem gelecek annem gibiydi ama sonuçta yurtta annesi babası olmayan tek ben değildim. Benim için en büyük iyiliği bu kartı çıkarttırmaktı. Sabah sabah canım ıspanaklı kömbe çekmişti! Şu an personele istediğimi anlatmaya çalışıyordum. "Arkadaşım börek değil köm-be ıspanaklı olacak! Ah hayır çay değil çikolatalı süt olsun soğuk olacak çikolatalı süt!!!"

Adamın hem sabır diler hem de onaylayan sesini duyunca gülümseyip kapattım. Odanın balkonu olması çok iyiydi. Balkona çıkıp sandalyeme oturdum. Güneş yeni yeni doğuyordu. Kapının tıklatıldığını duyunca kendinden kalktım ve kapıya yöneldim. Personel nefes nefese kalmış ve terlemişti. Elindeki tepsiyi bana uzatınca gülümseyip aldım ve teşekkür edip parasını uzattım, ayağımla kapıyı ittirip kapattım. Elimdeki tepsi ile balkona yöneldim. Elindeki tepsiyi masaya bıraktım ,çikolatalı sütlerin pipetinin poşetini açtım ve deliğine batırdım.

Normal çikolata çeşitlerinden daha büyük olan kutusu beni mutlu etmişti. Pipeti dudağıma değdirdi mi büyük bir yudum aldım. Personele gerçekten sinir olmuştum!
Sen beni börek diyerek beni çığırdan çıkarmıştı!
Kömbe ya bu kömbe nasıl bilmezdik kömbeyi!??
Anne Hanımcığımın anası hep bundan yapardı!
Ispanaklı kömbemden büyük bir ısırık aldım.
Ardından çikolata sütünden bir yudum aldım.
Bugün için güzel planlarım vardı!
Ali'nin Eşine çok güzel bir sürpriz yapacaktım. 3 parça böreğini ve çikolata sütünü bitirince ayağa kalktım.
Koridorda bulunan personele tepsiyi uzatıp kapıyı kapattım. Dolaptan kısa kollu tişörtümü ve eşofmanımı giydim.

Telefonumu,cüzdanımı ve anahtarını alıp odadan çıktım. Asansöre yeni geldim,aşağı indim ve kapıdan çıktığımda güneşi ne olduğundan olsa gerek  hava hafif serindi. Etrafı geze geze ilerlerken ileride gördüğüm mağazaya girdim. Giriş kısmındaki çalışana yönelip "İyi günler bebek reyonu ne taraftaydı acaba?"kadın başını kaldırıp bana baktığını sadece havalandı. Kızıl saçlarını kulağının arkasına sıkıştırıp gözünün üstünden bana bir bakış attı.
Sanırım haberleri kendisi de görmüştü O yüzden beni burada gördüğünden şaşırmıştı.

İlk bana baktı ardından düz olan karnıma.
Ne düşünüyordu bilmiyorum ama tiksinircesine yüzünü buruşturdu."2. katta gidin dümdüz ilerleyin ilk rayından sola dönün biraz ilerledikten sonra karşınıza çıkacaktır."dediğinde başını sallayıp yürüyen merdivenlerle 3.kata  çıktım. Reyonlara bakarken gördüğüm  el kadar peluş bebeklerle durdum.

Hayır! Aden önüne bak görme onları!
Bakmaya çalışsamda dayanamayıp o tarafa yöneldim.
Bir tane erkek Bir tane kız peluş bebek aldım.
Sarı saçları  ve kahverengi gözleri vardı. Önünde kahkülü vardı ve çok sevimliydi kafasının iki yanında küçük topuzlar vardı.
Üstünde ise sweet ,sweet'in üstünde ise küçük bir ayıcık resmi vardı.
Sweetin kolları uzun olduğu için kolları katlanmıştı ve bu onu çok sevimli yapmıştı.
Ayaklarında ise kedi patisi şekilleri vardı.
Erkek bebeğin ise siyah saçları ve siyah gözleri vardı.
Üstünde  gri tonlarında V yaka sıfır kol bir yelek altında ise kot pantolon ve spor ayakkabı vardı.

Ardından kız bebeği oynatıp konuşturmaya başladım"Merhaba ben Aden. Doğduğum gün karakol bahçesine bırakıldım. Mevsimlerden kıştı ve hava çok soğuktu?Nalan diye bir kadın geldi ve beni çalıştığı yurda götürdü.7 yaşıma kadar orada büyüdüm orada unutamadığım ben de travmaya sebep olan  olaylar oldu. Ama kardeşim gibi birliğini kişilerle tanıştım. Sonrasında 7. yaşıma geldim.O zamanlar beni alacak zengin bir aile istiyordum."  nefeslenip devam ettim "Çünkü her istediğimin olacağını düşünüyordum..." gözlerim dolarken başımı eğdim.
"Ama olmadı..."