De baby's zijn nu vijf dagen oud en ik heb nog twee dagen Adnanes hulp voor hij weer fulltime aan de slag moet. Ik heb nog steeds amper geslapen en heb veel pijn daarbeneden, maar verder dan dat gaat het prima al hamdoulilah. Niks te klagen.
Met fajr word ik wakker. Pure toeval door Qasim die loopt te huilen. Mijn mamahart schrikt wakker en ik sta direct op om te zien dat Adnane Qasim in zijn armen heen en weer wiegt. Hij heeft het onder controle. Als nog sta ik op en ga er naast staan.
'Heb je mama wakker gemaakt stouterd?' Zegt Adnane en probeert hem stil te sussen. Hij geeft Qasim aan mij en vrijwel direct is hij stil. Adnane kijkt me onder de indruk aan en drukt een kusje op mijn slaap. 'Talent.'
Ik bekijk Qasim goed en twijfel wat het probleem is. Ik denk krampjes, maar het kan ook een volle luier zijn. 'Heb je zijn luier gecheckt?'
'Ja hij is leeg. Ik weet niet waarom hij huilde.' Zegt Adnane en dan begint Qasim weer te huilen.
Ik aai hem over zijn buikje en wieg hem zachtjes heen en weer. 'Hij heeft kramp denk ik.'
'Wat moet ik doen? Kan ik iets doen?'
'Ik ga gewoon in de woonkamer met hem zitten voor Saadiq wakker wordt of Musa. Het moet zo wel ophouden, bedankt liefje.' Zeg ik en loop met Qasim in mijn armen naar de woonkamer. Ik ga op de bank zitten en mompel een liedje terwijl ik hem op zijn buikje masseer. Dit werkte altijd geweldig bij Musa tegen de buikkrampen.
Terwijl ik bezig met met Qasim stil krijgen gaat Adnane bidden. Na het gebed is Qasim nog steeds aan het huilen en weet ik niet zo goed meer wat ik kan doen. Ik masseer hem gewoon zachtjes en hoop op het beste. Adnane blijft op zijn gebedskleed zitten en reciteert hardop uit de Koran. Ongeveer vijf minuten later is dat het enige geluid in huis. Qasim is in slaap gevallen en ik luister aandachtig naar Adnane.
Als ik eindelijk in bed lig en Adnane is net weggegaan om te gaan trainen sluit ik mijn ogen. Ik ben kapot. Precies op dat mooie moment hoor ik Musa keihard gillen en huilen, met als gevolg dat beide baby's schrikken en ook beginnen te krijsen.
Blijkbaar had Musa een nachtmerrie en durft niet meer alleen te slapen. Ik eindig deze nacht met drie kinderen onder de drie in mijn bed. Geen goede nachtrust.
Diezelfde nacht word ik nog twee keer wakker om beide baby's te voeden. Ik verschoon Saadiq en laat hem dan weer slapen. De baby's zitten nu gelukkig wel in hun bedjes te slapen, waardoor ik mijn armen kan strekken. Ik trek slapende Musa bij me, druk een kus op zijn haren en sluit mijn ogen.
Als ik mijn ogen open ben ik blij dat Adnane er is. Hij zit naast me in bed met beide baby's tussen zijn benen en Musa bij zijn voeten op de telefoon. Ik leg mijn hoofd tegen Adnanes arm en druk er een kusje op. 'Goedemorgen liefje.'
Ik krijg een kusje op mijn haren en als ik hem aankijk eentje op mijn lippen. 'Hoe heb je geslapen prinses?'
'Het kon beter.' Zeg ik lachend en bekijk Saadiq. 'Maar de kids hebben goed geslapen. Soort van. En ik ben eindelijk achter een verschil gekomen tussen de twee.'
'Wat dan?' Vraagt Adnane nieuwsgierig.
'Saadiq hierzo heeft grotere oren dan Qasim. Kijk maar.'
Adnane bekijkt ze goed en lacht. 'Amper verschil mop.'
'Ja dan weet ik het niet meer. We hebben ze inmiddels zo vaak omgewisseld. Is dat überhaupt legaal?'
Adnane lacht. 'Het zijn baby's schat. Ze weten nog niks. Maak je geen zorgen.' Ik krijg zijn lippen tegen mijn wang aan en geniet van zijn hand op de mijne. Voor een minicule seconde geniet ik van alles aan hem. Zijn geur, zijn glimlach, het geluid van zijn lach, zijn baard tegen me aan, zijn aanraking.
