Geçmişin İzleri HümKar

3.b "Arada kalmak "

GENÇLER EN AZ 15
yorum gerekli

Küçük hümayı kucağıma aldım birbirimize sarıldık karaya baktım dolu gözlerle

O da bana

İçeri engin girdi  herkes merakla bakıyordu

-Anastasia hanım izninizle gidebilir miyim çocuğum rahatsızlanmışta

Herkes bir ağızdan

-Anastasiamı

-ıı tamam engin sen gidebilirsin arabayıda kendinle götürebilirsin çocuğun iyileşene kadar gelme

-teşekkür ederim Anastasia hanım

Halama döndüm sinirle bana bakıyordu

-eee Anastasia hanım bir diyeceğiniz var mı

Küçük hümayla birbirimize baktık kahkaha attık

;;;;;;;;;;;;;;;;:::::;;;;;;
Hep birlikte oturmuştuk herkes açıklama yapmamı bekliyordu gül Ayşe'yle göz göze geldik gülümsedim o da merak ediyordu Emine kahvelerle içeri girdi peşinde ise küçük çocuk gelmişti  Umut gelmişti

Emine kahveleri dağıttı kara Umut'u yanına çağırdı umut merakla bana bakıyordu karaya bakıyordum kara Umut'a konuşmaya başladı

-umut bu senin hüma teyzen

Göz devirdim dünya değişir kara değişmez kara bana göz kırparak konuştu

-ne oldu hüma hanım

-dünya değişir sen değişmezsin kara

Herkes gülmeye başladı karayla ben hariç

-bir şey derdim de ortam yanlış anlar

Başımı salladım

-aynen

Küçük çocuk konuşmaya başladı

-ben tanıyorum hacı dedem anlatmıştı kara amcamla nişanlanmıştı

Kara bana bakmıştı ben ise Umut'a tebessüm etmiştim

-umut yanıma gelebilir misin

Umut yanıma gelmişti ellerinden tuttum onu en son gördüğümde 1 yaşındaydı gözlerim dolmuştu gözümdeki yaşı sildim gülerek

-niye ağlıyorsun üzdüm mü seni

-Mutluluk göz yaşları bunlar birtanem

Umut'u kucağıma aldım sarıldım onu çok seviyordum

Küçük hüma konuştu

-Hüma kuşu ben bir şey duymuştum

-ne duymuştun

-Hacer annenem anlatmıştı senle kara amcam Umut'u uyutmaya çalışmışsınız ama siz uyuya kalmışsınız anlatsanıza

Herkes gülmüştü benle kara birbirimize bakarak gülmüştük