The end.

1

Yazım yanlışları için şimdiden özür dilerim.Umarım beğenirsiniz💖

Tae üstünü değiştirdikten sonra birlikte evden çıkarlar.Biraz yürüdükten sonra Tae eliyle gökyüzünü işaret ederek "Yıldızlar çok güzel değil mi?"
Jeon-"Görünmüyorlar bile"
Tae-"Olsun az da olsa varlar"
Jeon-"KSPLSHFJKS rüya mı görüyorsun Hyung hiç birşey yok"
Tae-"Gülme ya ben belki görüyorum olamaz mı?"
Jeon-"Hehe sen hayal kurmaya devam et"

Deniz kıyısına doğru ilerlerken birden Jeon'un liseden eskiden çok yakın oldukları bir arkadaşıyla(Jimin) karşılaşırlar.

Jimin-"Oo sen buralara gelir miydin ya?"
Jeon-"Ben hep burdaydım"
Jimin-"Allah Allah hiç karşılaşmıyoruz neden acaba?"
Jeon-"Başkomiser olduğumdan olabilir mi acaba buralara gelmeye vakit mi buluyorum?"
Jimin-"Kral başkomiserde olmuş"
Jeon-Ne sandın ben istersem yaparım demiştim sana bok olursun diyordun hep noldu got oldun mu?"

İkiside kıkırdayarak bir banka otururlar ve sohbet etmeye başlarlar.Sanki Taehyung hiç yanlarında yokmuş gibi.

Jimin-"Görmeyeli baya değişmişsin bakıyorum,lisede ne çapkındın sen he söyle bakalım var mı hala?"
Jeon-"Yok bıraktım artık o işleri"
Jimin-"Hehe aynen öyledir kesin.Neyse yanındaki kim?"
Jeon-"Bir arkadaş"
Tae bunu duyar duymaz içinden "NE SADECE BİR ARKADAŞ MI? NEDEN SEVGİLİ OLDUĞUMUZU SÖYLEMİYOR Kİ?!" Tae Jimin'e feci halde sinir olmuştu.Bir an önce buradan gitmesini istiyordu.

Jimin elini Taehyung'a uzatarak "Ben Jimin" Taehyung'da Jimin'in uzattığı elini tutarak "Bende Taehyung"
Jimin-"Memnun oldum Taehyung"
Tae-"Bende"(Hehe aynen)

Tae bir zaman sonra Jimin ve Jeon'un yakınlığından dolayı kıskançlıktan deliye dönmüştü.Ama hiç belli etmemeye çalışarak sadece bankta onlarla birlikte oturuyordu.Oysaki içten içe ölüyor gibiydi.Bir anlığına kıskançlık ve üzüntüden gözleri dolmuştu.Ama hiç belli etmemişti veya onların umrunda bile olmamıştı.Çünkü kendilerini sohbete okadar kaptırmışlardı ki hiç bir şey umurlarında değildi.Jimin yaklaşık yarım saat sonra ayaklandı.
Jeon-"Gidiyo musun?"
Jimin-"Geç oldu eve gidiyim artık yazarım ben sana hadi görüşürüz"
Jeon-"Görüşürüz"

Jeon Jimin'e numarasını bile vermişti.Jimin gidince Tae'nin o derin sessizliği bir anda son bulmuştu.Uzun süre öfkesini,kıskançlığını ve üzüntüsünü içinde tutan Tae bir anlık bütün duygularını içinden çıkarıp dışarı savurmuştu.

"KİM O JİMİN NEDEN BU KADAR YAKINSINIZ?"
Jeon-"Liseden yakın bir arkadaşımdı,noldu neden bu kadar sinirlendin?"
Tae-"BİLDİĞİN SEVGİLİ GİBİSİNİZ BENDEN DAHA YAKINSIN ONUNLA"
Jeon-"Ne alaka Hyung,alt tarafı bi konuştuk ne abarttın ya"
Tae-"Evden çıkarken ne dedik biz Jeon ben seni ne kadar zor ikna etmiştim yaptığına bak.Ya hiç mi değerim yok gözünde?"
Jeon-"Ya Hyung bak iyice abarttın sen bu kıskançlık işini,sanki öpüştük"
Tae-"Öpüşseymişsin Jeon,beni ilgilendirmezdi zaten kimim ki ben?"

Taehyung öfke ve üzüntüden çekip gitti.Jeon ise pek umursamadı,çünkü son birkaç haftadır sürekli tartışıp sonra geri barışıyorlardı.
"Uff Hyung neden bu kadar kıskanç olmak zorunda?" Jeon da söylene söylene eve gitmişti.Tae ise deniz kıyısına doğru ağlayarak ilerliyordu.
"Bide ay tutulmasını izlicektik,eğlenicektik falan yaptığına bak 2 saat konuştular"

Deniz kıyısındaki bir kayaya oturdu.Ağlaya ağlaya ay tutulmasını ve yıldızları izledi.Düşündüğü tek şey Jeon'du.Neden böyle bir şey yapmıştı,neden Jimin'e sevgili olduklarını söylemeyip arkadaşım demişti?
Bütün bu sorular kafasını allak bullak etmişti.Ağlamak ve kafasının içinden çıkmayan düşünceler etkisini başına göstermişti.Başı feci halde ağrıyor ve dönüyordu.

Bir anlık kayadan kalkarak denize doğru ilerledi.Etraf bulanıklaşıyor, gözleri kapanıyordu.
Uykusuzluk,öfke,üzüntü ve acı ruhunu ele geçirmişti sanki.Nereye gittiği belirsiz,öylece sonsuzluğa doğru ilerliyor gibiydi.

Denize dizini geçecek kadar girmişti.Denize ne kadar girdiğinin farkında bile değildi. Ancak boşluğa gidermişcesine yürümeye devam ediyordu.

Nasıl olmuş?Yorumlarınızı bekliyoruum💖