သားရွှေဥ .....25
အပိုင်း-၂၅
နောက်ရက်ကူးသွားပေမယ့် ရောင်နီကသတိရတစ်ချက်၊မရတစ်ချက်ဖြစ်နေတော့ ICUထဲမှာထားသည်။သူနာပြုသာဌားထားရပြီး လူနာစောင့်ကိုပေးမဝင်ပါ။
" အာရုံကြောဆရာဝန်ကြီးတွေကိုယ်တိုင်စောင့်ကြည့်ပေးနေတယ်။
အခုချိန်လူနာကို ဘာမှပြောလို့မရသေးဘူး...
လူနာက သတိကောင်းကောင်းရသေးတာမဟုတ်ဘူး"
ရန်ဖြစ်တုန်းက တဖက်ကတုတ်တွေပါလာပါသည်၊
အဝတ်လျှော်ရင်ရိုက်တဲ့တုတ်မျိုးပါ...
သစ်သားကကြီးပြီးတော့ထူသည်၊ အဲ့တာကိုယောက်ျားအားနဲ့ရိုက်တော့ ခေါင်းကိုထိပြီး ဦးခေါင်းခွံပါအက်ကွဲသွားခဲ့ရသည်။
ဦးခေါင်းခွံနဲ့ဦးနှောက်ကြားထဲမှာ သွေးယိုစိမ့်ပြီးသွေးခဲလို့ ၊ကျောင်းဆရာက တတ်ပြီးသတိလစ်သွားရတာပါ။
အခုကြခွဲစိတ်ပြီး ဆရာဝန်ကြီးတွေက သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေကြသည်။
အပြင်မှာသာစောင့်နေရတဲ့ကွက်သည် ရင်ထဲအတော်
မောဟိုက်၍မွန်းကြပ်နေခဲ့သည်။
တကယ်တော့ ကွက်လည်းကျောနဲ့လက်တွေကို ရိုက်မိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ့ဒဏ်ရာကိုသူလုံးဝသတိမရပေ။
တစ်ချိန်လုံး ကျောင်းဆရာလို့ရေရွတ်လိုက်တာနဲ့မျက်ရည်ကအလိုလိုစီးကာ မကုန်နိုင်မခမ်းနိုင်ရှိလှသည်။
မနက်ကြဆေးရုံကို လမ်းထဲကလူတချို့လိုက်လာကာ
သတင်းမေးသည်၊ ပြီးတော့ပိုမွန်းကြပ်စရာသတင်းတစ်ခုပါသယ်လာသေးသည်။
" ဒီအချိန်ကြီးမပြောသင့်ဘူးဆိုပေမယ့်လည်း သိထားရအောင်လို့ပါ၊ မနေ့ညကပဲကျောင်းဆရာအဖေဆုံးသွားပြီ..."
" ဟင် ဘာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ..."
" ဒေါ်ဌေး ပြောတာတော့ မနေ့ကသူ့သားအကြောင်းကြားပြီး ညနေစောင်းမှာလေစဖြတ်တယ်
တဲ့ ၊ ညသန်းခေါင်မှာဆုံးတာပဲ...
ဒီနေ့အသုဘချပြီး၊ မနက်ဖြန်ရက်လည်ရမယ်ထင်တယ်။
သက်ြန်တွင်းမို့ နှစ်မကူးပဲအဲ့လိုလုပ်ရမှာလေ..."
ကွက်လည်း ယောက္ခထီးသတင်းကြားပြီးနောက် ခန္တာ
ကိုယ်ထဲကအားအင်တစ်စက်မှမရှိတော့သလိုခံစားရ
သည်။
أنت تقرأ
သားရွှေဥ [Complete]
العاطفية" အရင်းရှင်ခေတ်လည်းမဟုတ်ပဲနဲ့.." " ဘယ်ခေတ်ဖြစ်ဖြစ် ကြွေးရှင်ကတော့သူလုပ်စရာရှိတာလုပ်မှာပဲ..." " ကျွန်တော့်ကိုဘာလုပ်မှာလဲဗျ..." " ချစ်တီးတွေဆီကြွေးနဲ့သိမ်းခံရရင် ဘာလုပ်တတ်ကြသလဲ..." " ဗျာ...." သူအတည်ကြီးပြောနေတာလား။ " မင်းကကျွန်တော့်ကို.... ကျွန်တော့်က...
![သားရွှေဥ [Complete]](https://img.wattpad.com/cover/355266870-64-k243124.jpg)