YAZARIN AĞAZINDAN
Yüz milyarlarca yıl geçmişti lakin yaratılış tanrısı bir türlü eşini bulamamıştı.
Kendisi yüzlerce yıl onu beklemişti ama gelmemişti.
Artık beklemenin bir anlamı yoktu. Elli bin yıllık süreci iki katına çıkarmışlardı lakin yenilemeden kaçamamışlardı.
Tam yok olmadığı için çoğu şey eskisi gibi kalıyordu.
Yaratılış tanrısı eşi olmadığı vakit işe yaramazlaşıyordu.
Dünya'da ki insan sayısı yüz bini geçmiyordu.
Milyarlarca insan farklı sebeplerde ölmüştü. Kimi susuzluk, açlık, oksijen yetmezliği, sıcak, soğuk, atom ve nükller bombalar, salgınlar ve robotlar insan ırkını yok etme sınırına getirmişti.
Yeniden yaratmak sıkıntı değildi lakin eşinin ortaya çıkması daha da uzayacaktı. Bu onu daha büyük bir sıkıntıya sokuyordu.
Dünya nerdeyse yok olmuştu. Hükümet sistemi vardı. Bu uzayda yaşama projesiydi. Beli kriterleri karşılayan insanlar uzay istasyonunda hayatını sürdürmesi.
Örneğin herkesin kısır olması, eşcinsel olması gibi kurallar vardı.
Ralph yani yaratılış tanrısının aramadığı bir yer vardı aslında. Hükümet hapishanesi.
Eşi bir örgüt üye iken gizli ajan olarak Hükümetin içine sızmış lakin en sonunda yakalanmıştı.
Eşi çok güzeldi çok nadir bir özelliği vardı, göz rengi mordu. Saçları simsiyah, teni hastalıklı gibi beyazdı, yanakları kırmızı ve şişik, sol yanağında gamzesi vardı.
Kısaydı biraz ama cüce değildi. Kısa dalgalı saçları vardı. Çok gülen yüzlü lakin sessizdi.
Birazda psikopattı ama o yönü çok ortaya çıkmazdı. Melekler artık tanrıya yardım etmeye karar verdi.
Ona karısının yerini söylediler.
"Ne yani eşimin yerini hapishane olduğunu ve eşimin aklını kaçırmış bir psikopat olduğunu mu söylüyorsunuz? " diye sordu Ralph.
" Aslında öyle bir şey demedim sadece biraz deli dolu, sürekli gülen ve acımasız biri dedim aman be cesur biri ve doğrularından vazgeçmiyor işte tam size layık efendim." Dedi melek durumu toparlamaya çalışarak.
Ralph meleği boş verip diğer tanrılarla iletişim kurdu.
" Melekler eşimin yerini buldular, hazırlıklara başlayalım. Kendisi hükümetin ana hapishanesinde mahkum. Oraya nasıl gireceğimizi bilmiyorum bir şekilde halletmeliyiz, bu kısım sizde, beni ona ulaştırın artık. 300 milyar yıl oldu."
Mutluydu ve korkuyordu tehlikeli bir yerdeydi nerdeyse oksijen kalmamış bir dünyada onları sağ bırakmazlardı.
Lakin az kalmıştı bitecekti bu zulüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanki Özlem Gibi
FantasyBu hikaye tamamen kurgu ürünüdür. Dinle alakalı ve inanç esasları gerçeği yansıtmamakla birlikte böyle bir din ya da inanç yoktur. Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.
