Saat gece yarısına yaklaşırken mola vermek için telefonumu elime aldım interneti açtım mesajlar üst üste yığılmaya başladı bir süre sonra bildirim sesi kesilmişti en baştan mesajlara bakmaya başladım.
Benbenimhacisenkimsen5: Öyküm bir yıl daha bitiyor bu yılın en güzel olayı seninle konuşamaya başlamamız oldu
Benbenimhacisenkimsen5: Yılın son demine doğru oldu fakat olsun
Benbenimhacisenkimsen5: Günahların arkasından gelen her sevap güzel değil midir
Benbenimhacisenkimsen5: Beş dakika içinde bahçeye inip benimle az şekerli bir kahve içebilir misin
Mesajını okuduktan sonra hala aktif olduğunu gördüm elimi klavyede gezdirdim
Öykünüss: Geliyorum arka tarafta buluşalım
Böyle bir mesaj beklemiyordum hemen mutfakta çöp durumuna baktım dolu gibiydi odamdakini de aldım kapıyı açıp kapının önüne koydum daha sonra mutfaktakini aldım ayakkabılarımı giyip içeriye doğru 'ben çöp dökmeye gidiyorum' diye bağırıp evden çıktım büyük ihtimalle abimler ben gelene kadar pencere de bekleyeceklerdi bu yüzden haci çocuk ile arka tarafta buluşmak istemiştim
Binadan çıkarken içim üşümüştü bakışlarımı üzerimde gezdirdiğimde gözlerim pijamalarım ile buluştu bir tık kendime sövdüm keşke üstümü değistirseydim
İlk çöp kovasına doğru gidip elimdeki çöpleri attıktan sonra abimlerin bakışlarını üzerimde hissettiğim için sakin sakin yürüdüm ön tarafa girdiğimde binanın dış kapısından girdim ve yandan yandan arka tarafa doğru adımladım
Gelmişti ilerde arkası dönük bir şekilde montu ile ayakta duruyordu kahveler nerden geldiğini bilmediğim sandalyenin üstündeydi iki tane sandalye yan yanaydı
Gözlerimi üzerinde gezdirdiğimde gözlerim montunda takılı kaldı bu mont bana bir yerden çok tanıdık geliyordu ama nereden olduğunu anlamamıştım çok düşünmeden seslendim.
"Haci çocuk"
Ağır ağır arkasını döndü.
Arkasını tamamen döndüğünde aşinası olduğum yüz karşıladı beni
Yeşil gözleri kumral saçları keskin ama bir o kadarda çocuksu denilebilecek yüz hatları yüzündeki boşluğu tam dolduran estetik ile bile yapılamayacak kadar mükemmel olan burnu kıvır kıvır ve uzun kirpikleri
Bu karanlıkta nerden gördüğümü anlamadığım ama ezbere bildiğim yüzü ile bende şaşırmıştım çok fazla düşünmenin anlamı yoktu ben hem hacı çocuğu hemde meteyi seviyordum
Yanına doğru adımladım
Tam karşısında durduğumda bir süre sessiz kaldık
Gözlerimiz ile anlattık çoğu şeyi
Daha sonra ilk konuşan o oldu
"Öyküm bu yılın son golü olur musun benimle bugün dahil önümüzdeki 40 ve katları yıl boyunca benimle az şekerli kahve içer misin'
Çok düşünmedim yanına doğru adımladım ve sarıldım vücudu gerilmişti ama bir süre sonra kendisini toparladı ve hemen elleri belimi buldu
Bir süre sadace sarıldık
Kokusu buram buram burnuma doldu içime çekmekten asla çekinmedim o da saçımın uçları ile oynuyordu başımın üzerine bir öpücük bıraktığında zar zor ayrıldım
"Hadi az şekerli kahve içelim"
Dudakları kıvrıldı gözleri gülüyordu gerçekten seviyordu beni
Elimden tuttu sandalyeye doğru yürüttü sandalyeye oturduğumda kahveleri ve tepsiyi öne doğru koydu
İlk bana uzattı sonra kendisi aldı
Göz göze kahvelerimizi yudumladık
Dilim yana yana kahveyi bitirdikten sonra meteye dönüp konuştum
"Abimler bekliyor gitmem lazım" Şimdiye kadar iyi bile durmuşlardı
"Telafisi olur ama"
"Tabiki olur"
"Hala cevap vermedin"
Gözlerimi devirdim
Kahkaha attı daha sonra bana dönüp konuştu
"Sarılabilir miyim"
Bekletmeden hemen sarıldım
Taa ki o sesi duyana kadar
"ÖYKÜ"
"O KİM LAN"
☕
BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK YILIN SON GOLÜNÜ DE ATTIĞIMA GÖRE GİDEBİLİRİM
HERKESE MUTLU YILLAR DİLERİMMMM
GÖRÜŞMEK ÜZERE.
YOU ARE READING
Az Şekerli|Texting
Teen FictionBenbenimhacisenkimsen:Stadyumda bu şarkıyı bağıra bağıra söyleyeceğimiz, Benbenimhacisenkimsen:Ve kazandığımız maç sonrası, Benbenimhacisenkimsen:Az şekerli bir kahve içmeye var mısın??