Asker'im

5

Yine buradaydı dünki yaşattığı kâbus yetmemişmiydi. Giderek yaklaşıyordu geliyordu geliyordu ve gelmişti şuan tam dibimdeydi."Bugün seni burada bekliyor olacağımı söylemiştim güzelim"tabi ya yazan bu Sapıktı."Defol git buradan ne istiyorsun benden" "Seni istiyorum Efilim ayrıca bugün tamamen benim olacaksın Biraz daha ortamın tadını çıkar gün sonunda seni ben alacağım ve artık benle yaşayacaksın"Ne diyordu bu ne demek onla kalacaktım?Ne sanıyordu kendini istediği herşeyi elde edebileceğinimi."Seni burada izliyorum Efil sakın ama sakın yanlış bir hareket yapma SAKIN! Şu askerlerinde ağzının içine düşüceksin uzak dur erkeklerden."
Şuan hayatımın şokunu yaşıyordum gözlerim dolmuştu etrafımdaki kimse beni çekemezmiydi olduğum yerden. Boynuma kafasını koymuş arkamdanda satılmıştı bunları söylerken şuan yer ayrılsada içine düşeyim isterdim bu denli yakınlık iğreniyordum ondan hemen tüm gücümü kollarıma toplayıp bu lanet olası adamın kollarından kurtuldum.Önlere doğru bir yere ilerledim.
Nisa: Efil iyimisin rengin atmış senin bi sorunumu var?
Vardı ne yapacaktım ben adam artık benimle yaşayacaksın bundan sonra diyordu yine günü mahvetmişti ama umursamayacaktım burada 4 tane arkadaşım vardı hiçbirşey yapamazdı hemen en öne geçip az önceki askerin önünde durdum.Yine göz göze geldik heyecandan durmayıp yanına ilerledim

"Bir fotoğraf çekebilirmiyiz lütfen?"dedim utançtan zar zor çıkan sesimle.Gözlerime bakıp parlayan gözlerle kafasını salladı hemen cebimden telefonumu çıkarıp önde duran Şevval'e doğru uzattım poz verip benim neredeyse iki katım olan kaslı ve bir o kadar yakışıklı duran askere Biraz sırnaştım Şevval'e doğru bakıp gülümsedim. Tam askere teşekkür edecekken tutulan kolum ile o tarafa döndüm yine o, kabusum olmuştu artık 2 günde."Gidiyoruz yürü" Arkadaşlarımla beraberinde herkes bize bakıyordu çaresizdim hemde çok ne yapacaktım sağ tarafıma dönüp gözü bende olan askere baktım ağzımın içinde inler gibi
"yardım et"diyebildim kolumdan çektiği gibi beni götürmeye başlamıştı Allah'ın belası ağlıyordum sadece ağlıyordum neden kimse kolunu bile oynatmıyordu arkadaşlarım herşeyden herkesten çok güvendiğim arkadaşlarım bile korkuyorum hemde hayatımda iliklerime kadar hissetmediğim şekilde korkuyordum.
"Sana bir erkekle konuşmayacaksın dedim sürtük seni cezanı yatağımda ödeyeceksin" Artık olanları kaldıramıyordum sesler boğuklaşmış titremeye başlamıştım gözlerim olanlara dayanamayarak kapanmıştı son olarakta kolumu sıkıca tutan bileğin artık bıraktığını hissedip yere yığılırken birinin beni tutmasını hatırlıyordum.

Bu bölümü çoook kısa yazdım affınıza sığınırım ama Sınav öğrencisiyim maalesef ve normal sınavlarım başlıyor yoğun bir dönem içerisindeyim benide anlayın lütfen 💗