𝗜 𝗸𝗻𝗼𝘄 𝗶𝗺 𝘆𝗼𝘂𝗻𝗴 𝗯𝘂𝘁...༊*·˚

730 28 21
                                    


𝘊𝘢𝘱𝘪𝘵𝘶𝘭𝘰 𝟢𝟤: 𝘴𝘦 𝘲𝘶𝘦 𝘴𝘰𝘺 𝘫𝘰𝘷𝘦𝘯 𝘱𝘦𝘳𝘰...

𝘞𝘰𝘳𝘥 𝘊𝘰𝘶𝘯𝘵: 1k

𝘊𝘰𝘯𝘵𝘦𝘯𝘪𝘥𝘰 𝘦𝘹𝘱𝘭𝘪𝘤𝘪𝘵𝘰, 𝘴𝘪 𝘯𝘰 𝘤𝘰𝘮𝘱𝘢𝘳𝘵𝘦𝘴 𝘰 𝘯𝘰 𝘵𝘦 𝘨𝘶𝘴𝘵𝘢 𝘦𝘴𝘵𝘦 𝘵𝘪𝘱𝘰 𝘥𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘦𝘯𝘪𝘥𝘰 𝘴𝘪𝘮𝘱𝘭𝘦𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦 𝘱𝘶𝘦𝘥𝘦𝘴 𝘴𝘢𝘭𝘵𝘢𝘳𝘭𝘰.

𝗡𝗼𝘄 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴: 𝗧𝗲𝗮𝗰𝗵𝗲𝗿𝘀 𝗽𝗲𝘁 - 𝗠𝗲𝗹𝗮𝗻𝗶𝗲 𝗠𝗮𝗿𝘁𝗶𝗻𝗲𝘇

𝐃𝐢𝐬𝐟𝐫𝐮𝐭𝐚!

Prendas arrugadas y desordenadas por toda tu habitación, en 20 minutos tendeias que estar en la casa de tu amiga, y tienes que estar bien vestida y arreglada. En realidad no te arreglabas para ella, sino para su hermano, el era 3 años mayor que tu, pero realmente la tensión que había entre ustedes dos era notoria, tanto que los sonrojos que te provocaba ya tu amiga sospechaba de que tenías cierta atracción hacia el.

— mierda... que carajos me pongo?— dijiste estresada, chequeaste la hora nuevamente y faltaban 15 minutos.

Maldijiste por lo bajo y optaste por una remera con tirantes negra escotada, y unos mini shorts también negros, unas botas simples y tu cartera con tus pertenencias. Decidiste maquillarte solo un poco... delineador en la linea del agua, mascara de pestañas, acompañando con un gloss de un tono siguiendo el de tus labios pero mas oscuro, haciendo que se vean carnosos.

Finalmente llegaste a la casa de tu amiga maira, recibiendote con un fuerte abrazo, luego entraron a la casa y estaba el, Leon, tumbado en el sofá concentrado en la televisión, su vista se centró en ti al sentir tu presencia, esa mirada penetrante te intimidaba.

— hola Leon— lo saludaste timidamente.

— hola Sarah— respondió firme pero sonriendo levemente, tu le sonrieste devuelta haciendo notorio el sonrojo en tus mejillas.

El te seguía con la mirada mientras caminabas junto a tu amiga hacia su habitación, aunque no podía dejar de mirar tus piernas, se veían tan suaves.

— te piensas que no me di cuenta de como te sonrojaste?— dijo maira cerrando la puerta detrás de ella, soltando una carcajada.

— no se a que te refieres.

— pues yo creo que lo sabes muy bien— sonrió y tu solo rodeaste tus ojos.

Pasaron la noche riendose, comieron algunos snacks, hablaron y hablaron hasta que maira se durmió, por lo que tu también intentaste dormir, cosa que no lograste, Leon no salía de tu cabeza, como le quedaba esa camiseta azul, como se le marcaban los biceps, realmente te calentaba, aunqje no sabía que el sentía lo mismo.
Decidiste levantarte silenciosamente para ir a la cocina y tomar un refrescante vaso de agua, miraste el reloj y marcaba '3:55', "mierda" pensaste.

De repente una voz ronca interrumpió tus pensamientos, haciendote asustar, era Leon como lo esperaste.

— mierda me asustaste Leon— susurraste mirandolo.

— no sabia que las niñas bonitas decian groserias— comentó ironicamente, tu solorodeaste tus ojos sonriendo. —no puedes dormir?

— sinceramente no, no puedo dejar de pensar— dijiste... tal vez lo yltimo fue inecesario, sabias que ahora iba a insistirte en que le digas que es lo que pensabas.

— ah si? y en que pensabas tanto?— se acercó un poco a ti lentamente, finjiendo curiosidad.

— nada interesante— mentiste.

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Dec 29, 2023 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

𝗢𝗻𝗲 𝗦𝗵𝗼𝘁𝘀 ; ; 𝘓𝘦𝘰𝘯 𝘒𝘦𝘯𝘯𝘦𝘥𝘺 +𝟣𝟪Kde žijí příběhy. Začni objevovat