YAREM

0.7

Hoş geldiniz sevgili okuyucularım. Bu hafta bölümü atamamıştım oyüzden kusura bakmayın. Neyse pozitifliğimizi bozmadan. Ben yazmaya siz okumaya kış kış.
*
*
*
*
*
MANGA- IŞIKLARI SÖNDÜRSELER BİLE
*
*
*
*
*

Kafamı kitaba gömmüştüm. O kadar yorulmuştum ki gözlerimin çökdüğüne kesinlikle emindim.

"Kanka ben bu edebiyatı nasıl full çekcem ya." Göz devirdim."Kanka 1. dönem full çektin ya bunu da çekersin." Cansu'yu anlıyamıyorum ya bi çekerim bi çekemem diyo bune ya. "Tamam kanka ama yarın sınav var stresten ya yapamazsam." Ayağa kalktım şimdi başladık gene bunun sonu olmazdı. "Kanka valla o senin sorunun ben her zaman kendimden emin olurum sende dene istersen." Gözleri benden ayrılmazken. "Sen nereye gidiyon bakam bensiz." Güldüm. "Gel istersen kanka lavaboya gidiyom." Gözdevirişine hayranım ya.

Kesinlikle lavaboya gitmicektim oda benim Cansu'ya küçük çamplı yalanım olsun. Kapıya doğru ilerleyip çıktığımda kapıyı arkamdan kapatıp, mutfağa gittim. Dolaptan su bardağı alıp su doldurdum. Kafama dikip yerine koydum.

Aklıma Boran gelince elime telefonu aldım. Ne çok arsızım ya hep Boran'ı istiyom. Ama korkuyordum ona birşey olcak diye telefonlarımı açmayınca aklıma türlü türlü düşünceler birikiyordu.

Boran'ı aradığımda birinde açmayınca ikincide açınca derin nefes aldım. "Boran ilk önce selam vermem gerek ama sana bişey demek istiyorum ama yanlış anlama." Dediğimde utançtan çıldırmak üzereydim. Ah bu benim bitmek bilmez duygularım. Nazik bir ses tonuyla "Sor." deyince. Derin nefes aldım. Etrafıma bakındım her an Cansu çıkabilirdi ve her konuyu yanlış anlardı. "Boran valla kusura bakma seni ele almam gerek çünkü sen telefonlarıma bakmayınca çok korkuyorum, o yüzden bizim evde kalmanı istiyorum sende ister misin?" Lütfennnnn Boran. "Sen benimi düşünüyorsun?" Ahh gelme şöyle. "Evet." Dedim net bir cevapla, çünkü düşünüyordum. "Saten kocaman evde Cansu'yla benim canımız çok sıkılıyor sanada bir oda ayırırız olmaz mı?" Hadi yaa benim gibi gül gibi kızı kırma. "Tamam, madem bu kadar istiyorsun." Yerimden fırladım olduğum yerde çocuk gibi zıplayım derken ayaklarım birbirine karıştığında yere çakıldım. "İyiyim." Diyerek güldüm. "Boran çabuk gel hemen bekliyorum, beni bu Cansu'yla yalnız bırakma başımın etini yiyo." Kıkırdama sesi duyunca hemen ayağa kalkıp benimle beraber düşen telefonumu elime aldım. "Yaa gülme ben burda ne savaş veriyorum haberin varmı." Bende onun gibi gülmeye başladım. "Dilan nerdesin?" Elim ayağım karışmasın diye. "Benim gitmem gerek sen hemen gel." Cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım ama heralde ayıp olmamıştır. "Cansu bil bakalım yeni evimize kimi üye ettim." Cansu hayla anlamamıştı. "Ne diyon kanka." Kafasına hafifçe vurdum. "Senin kafa gitmiş iyice çalışmaktan." Dedim gülerek. "Kanka kafam durduya yapma şunu." Elini kafasına götürüp sıvazladı. "Sen da yeni ne dedin gı." Ahh Boran kurtar beni. "Diyom ki yeni evimize kimi üye ettim." Sırıttı. "Kim kanka kızmı, erkekmi aman sakın kız olmasın." Güldüm. "Arsız kız, bide bana diyor Boran'ı ne zaman unuttun diye." Yanına gittim güldüm ağzı açık kalınca kapatmaya çalıştım. "Ağg yastık savaşına yeni bir üye." Mal bu kız ya. "Kanka yastık savaşı ne alaka." Başıma yastık savaşı çıkarcak şimdi ya. "Kanka stresimi atmam gerek oyüzden ilk hedefim sensin." Olum niye ben ilk hedef oluyorum ya.

Boran mı olsun yani.

Anaa Rıfkıye sen nerdeydin gı gözümüz yollarda kaldı.

Hee gözün yollarda kaldı benden bıkan benim saten.

Gene başlama ya valla doğduğumdan beri çekiyom tantananı.

Ben mi sen mi? Dogduğundan beri.