7. bölüm

315 7 0
                                    

Ankara ya geldim sonunda. Kafamda bir iki plan var ama nasıl olacak emin değilim.

Babam pistte beni karşıladı. Onu hiç aramamıştım. Gözleri gözlerime değdi bende film koptu.

Sarılabildiğim kadar sıkı sarıldım babama. Saçlarımı okşadı. Kafam babamın göğsünde

" Çuvalladım"
" Hallederiz"
"Beni kandırdılar "
" İyileş birlikte sorarız hesabını "

Kafamı babama doğru kaldırdım. O sert bakışlı siyah gözleri çok acımasız bakıyordu.

" Sen olaya el koymadın mı?"
Gülümsedi bende gülümsedim
" Seni bu zevkten mahrum edemezdim güzelim "

" Hadi eve gidelim anlatacaklarım var"
" Tamam babacım "

Babam Tunahana baş selamı verip bir kolunda ben bir kolunda Sinem yürümeye başladı. Tunahanın başka bir yere doğru gittiğini görünce

" Bizi takip et üsteğmen " diye emir verdi. Biz önde Tunahan arkada babamın arabasına gittik. Babam araba anahtarını Tunahan a verip arkaya benim yanıma oturdu. Sinem öne. Yolu kısaca tarif etti hep beraber eve gidiyoruz.

" Emel ablamı senin döndüğüne çok sevinecek abla"
" Bende çok özledim "
Babam küskün bir sesle
" Beni özlemedin mi Hayal hanım "
" Çok özledim babacım "

Yol boyu Emel ablamdan Kerim abimden Selimden ve Iremden konuştuk.

Timi sormaya çekiniyorum. Babam bu ne tepki verecegi belli olmaz.Artık evde kızlara sorarım.

Tunahan arabayı park ederken ablam kapıya çıktı.

Arabadan inince kocaman sarıldık tabi en az temasla. Canımı acıtmadan çok korkuyorlar. Yüzüm ile ilgili hiç birsey demediler.

Aslında canim çok sıkılıyor ama sonuçta yaşıyorum. Birsekilde yuzumude hallederim.

Babamın kolları arasında eve girdim. Bütün tim bizim evde. Selim Kerim Irem de buna dahil. Evdekiler tek tek bana sarıldılar. Tim geçmiş olsun dedi. Kafa salladım.
Ablama baktım. Artık nasıl baktıysam. Güldü.

" Bizim ev kalabalık bu aralar ."

Babam " Hadi sofraya" dedi. Ben afallamis bir şekilde sofraya oturdum. Merakla babama bakıyorum. Ses soluk yok.

Yemekte kimseden ses çıkmıyor.

" Ay ne bu ya cenaze evi gibi" diye İrem ablamı dürttü. Ben hafif kıkırdadım. Hemen babamın radarına girdim. Sustum.

Ortamı gene Selim iti coşturdu.

" Abla ortalama olarak ne zaman iyileşirsin"
" 10 gün gibi düşünüyorum tabi belli olmaz belki 15 gün olur. Artık Seda nın marifetlerine bağlı"

Ağzındaki lokmayı bitirmeden konuştu.

" 15 gün sonra içli köfte yapar mısın? Çok özledim Emel ablam yapmıyor "

" Ne yapıcam be hepsine bir kulp bulup eleştiriyorsun"
" Yok ablacım onların hepsi yapıcı eleştiriler. Sen daha iyisini yapabilirsin sana güveniyorum ben"

Ablam ile Selimin tartışmaları hiç bitmez. Bayılıyorlar birbirlerine bulaşmaya.

" Olur yaparım Selim ablamı rahat bırak "

Selim, ablama dil çıkardı. Ablam gözlerini devirdi.

" Bu oğlana Egeli kız alıcam bütün gün ot yesin"
" Abla tövbe de " Ablam omuz silkti.
" Ablaların en güzeli en şekeri en tatlısı sen benim biricik ablamsın oyy kurban olurum ben sana. Şişt kız Hadi tövbe de"

HAYALWhere stories live. Discover now