ჰანას პოვ:
ჯკ:მე..მე არაფერი დაივიწყე
მე:კარგი რა მითხარი
ჯკ:არაფერი მეთქი
წამოხტა და ყვირილი დამიწყო.ყელზე ხელი მომიჭირა და კედელზე ამაკრა.ძლივს ვსუნთქავდი და ვგრძნობდი რომ გონებას ვკარგავდი.ჰაერის უკმარისობის გამო ძლის ამოვღერღე ეს სიტყვები
მე:ჯან..გუკ...ხელი...გამიშვი
მან ხელი გამიშვა და ძირს დავვარდი რაზეც ხელის მტევანი ვიტკინე.ის ფსიქოპატივით იცინოდა და იცინოდა დანა აიღო ჩემთან ჩაიმუხლა და მითხრა
ჯკ:იცი ყველაზე მეტად სიამოვნებას რა მანიჭებს?-დანა ბარძაყზე გადამისვა რაზეც წამოვიყვირე და ტირილი ამიტყდა-ის რომ ადამიანებს ვაწამებ.ყველაზე მეტად ვინმეს ტირილის და წამების ყურება მსიამოვნებს.მიყვარს როდესაც მეხვეწებიან რომ გავუშვა მაგრამ მე ჩემს საწადელს მაინც ვაღწევ ხოლმე.-ისევ აიღო დანა და იმ ჭრილობაზე ხელახლა გადამისვა.ძალიან მეწვოდა და სისხლი გაუჩერებლად მომდიოდა.ამის შემდეგ გონება დავკარგე...
ჰანას პოვ:
როცა გავიღვიძე პირველი რასაც თვალი მოვკარი ეს თეთრი ჭერი იყო და არამარტო ჭერი.ყველაფერი თეთრია.წამლების საშინელი სუნი მეცა და მივხვდი რომ საავადმყოფოში ვარ.არ მახსოვს რა მოხდა მაგრამ ვცდილობ გავიხსენო....აა გამახსენდა,ჯანგუკს პიროვნების გაორება დაემართა.მასზე სულაც არ ვბრაზობ ან რატომ უნდა ვბრაზობდე?უცებ კი ექიმი შემოვიდა
ექიმი:როგორ გრძნობთ თავს?(რო იცოდეთ ეს ექიმი ბიჭია)
მე:კარგად მადლობა...ამ როდის გამწერთ?
ექიმი:საბუთებს ხელი მოაწერეთ და შეიგიძლიათ ახლავე წახვიდეთ
მე:კარგი
საბუთებს ხელი მოვაწერე და სახლში წავედი რომ ცოტა დამესვენა.როგორც იქნა სახლში ვარ.ეგრევე საჭმელს ვეტაკე.რამიონი,კიმჩი და ორი ნაჭერი ნამცხვარი ორ წამში გადავყლაპე.[ნამცხვრები გზაში ვიყიდე]გადავწყვიტე ფილმისთვის მეყურებინა და ასეც მოვიქეცი.ჩავრთე "ღამის ჩანაწერები"(მაი fეივორიტ fილმ)
