KULE (DEVAM EDİYOR)

5.BÖLÜM

İnsan bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlarmış.Ben onu kaybettikten sonra fark ettim.bir adam bir çocuğun hayatını nasıl mahvedebilir ki? Biri gelir ve ondan sonra ve hayatını süslemeye çalışır..bu şarkı kitabımıza ithafen olsun.;)

***

en son gördüğüm onun yeşil gözlerindeki yaşlardı..neden ağlamıştı acaba?benim için mi yoksa?benim için ise ağlamasın çünkü burada ağlanacak bir şey yok sanırım..yada var galiba

3 saat sonra...

Gözlerimi yine bir beyaz tavan'a bakarak açtım.Ne olmuştu en son tam hatırlamıyordum

Doğrulmaya çalıştığım da başım da şiddetli bir ağrı bana gülümsedi

Başımı tutarak ayağa kalktım ve yine penceremin önüne geldim

Ne olmuştu bana? Beni buraya kim getir-aa evet en son yeşil gözlü çocuk ile beraber buradan kaçmaya çalışıyorduk ama yine baştayız acaba ona ne olmuştu

Kapıma doğru ilerlerken bir anda kapı çaldı ve içeriye bana bakan kadın girdi

bana doğru hem güçsüz hem de üzgün adımlarla yaklaştı

Bana doğru eğilip "Hera,bir şeyler söyleyebilirmisin bana?"dedi üzgün çıkan sesiyle

Birşeyler söylemeye çalıştım ama sanki sesim bir yerlerde saklanıyor ve çıkmaya niyetli değil gibiydi

Gözlerimi fal gibi açarak ona baktım ama o sadece bana bakıyordu

Kafamı bir anda sallamaya başladım ağrımı dinlemeden

Odamın içinde volta atmaya başladım

Ama nafile hicbirsey gelmiyordu elimden ama bir anda aklıma tekrardan yeşil gözlü çocuk geldi

Elimi saçlarıma götürünce saçımın boyu beni şaşkına uğratmıştı ve bir anda bana bakan kadına doğru baktım oda bana bakıyordu ama hiçbirşey söylemiyordu.. sanki sessizliği paylaşıyorduk

Ona doğru ilerleyip gözlerinin içine baktım beni anlaması için ama o bana boş bakan gözlerle bakıyordu

Bir anda gözlerim doldu bana bakan gözleri değişti içine merhamet geldi

Benim önüme dizlerinin üstüne çöküp bana bakmaya devam etti

"Hera,yavrum sana birsey söyliyecem ama lütfen sakin ol"dedi bana bakarak

Kafamı sallamakla yetindi ama sakin olacağımı pek sanmıyordum ve söyleyemiyordum

"Hera" dedi ve boğazını temizleyip tekrar bana baktı

"Kızım sen artık konuşamayacaksın" dedi direk

Bir anda gözlerim fal taşı gibi açıldı ama yerimden kıpırdayamadim

Neredeyse 2 dakika boyunca ona dolan gözlerimle ve şaşkınlığımla bakmayı sürdürdüm

"Hera,iyi misin kızım" dedi endişeli bir sesle

Ama benden ses yok

"Hera"dedi sesini yükselterek ama sadece korkudan yükseltti

Bir anda önümden kalktı ve kapıya doğru ilerledi

Dışarıya doğru bağırıp yardım istedi

Kapıdan 2 sağlıkçı girdi ve beni dikkatli bir şekilde yatağıma yatırdılar

Gözlerim tavana dikili bakıyordum

Ve kapıdan bir ses geldi ve birisinin bana baktığını hissettim