★ស្នាមស្នេហ៍វីយូឡុង★[ចប់]

ភាគទី17:កូនខ្ញុំឆ្លាតតែឆោត

សុវ៉ាតឌីខាប់ធុឃុន😘
_________________________________________

#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី

ភើតដើរចុះពីលើផ្ទះត្រណុយយ៉ាងសង្ហាជាមួយអាវក្រៅពណ៍ខ្មៅក្រវ៉ាត់កខ្មៅខោក្រណាត់ពណ៍ខ្មៅយាយរួមTopគេតែងខ្លួនចឹងឯងខុសប្លែកពីស្រីឈីយើងដែលពាក់អាវចាក់ពណ៍ខៀវលាយសរនិងខោជើងធំឡើងខ្ជីខ្ជូតតែម្ដង។

<Ohmថ្ងៃនេះឯងចាំជួយជូនសៃលុមទៅក្រុមហ៊ុនផង>ភើត
<Awwក្រែងរាល់ដងអ្នកប្រុសជាអ្នកជូនតើហី>
< យើងទៅធ្វើកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនតិច ហើយកុំភ្លេចហួសទៅយកពូឆៃផងថ្ងៃនេះគាត់មកពីកាណាដាវិញហើយ>
<បាទតោះសៃលុម>

សៃលុមបានដើរទៅតាមohmទៅកាន់ឡានដែលនៅក្នុងឡានមានជេមនិងណាណូនចាំនៅក្នុងនោះ។
ឡានបរចេញពីភូមិគ្រឹះទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនបន្តិចទើបភើតបើកឡានចាកចេញទៅដែរ។ ថ្ងៃនេះសៃលុមអង្គុយធ្វើការតាមធម្មតាបន្តចស្រាប់តែចែហ្វាដើរមករកតុធ្វើការរបស់សៃលុមហើយនិយាយទៅកាន់សៃលុមព្រមទាំងដាក់ដៃលើស្មាគេផងដែរ÷

<ធ្វើការដូចជាជំនាញដល់ហើយតែស្ដាយដែលនៅមិនបានយូរ>
<ចែចង់និយាយពីអី?>
<គ្មានអីទេធ្វើការតទៅ>
<កើតអីនិងបាយមិនរលាយឬយ៉ាងមិចខ្មោចចេញខ្មោចចូល>សៃលុមរអ៊ូតិចៗ

មួយសន្ទុះក្រោយមក÷

<អេចិញ្ចៀនពេជ្រខ្ញុំទើបតែទិញឥឡូវទៅណាហើយ>
ចែហ្វានិយាយឡើង
<ឯងភ្លេចដៃទុកនៅទីណាទេដឹងហ្វា>ចែជី
<មិនភ្លេចទេទុកលើតុជិតឯកសារនេះច្បាស់ណាស់ពីមុនក្រុមហ៊ុនយើងមិនមានចោរទេតែតាំងពីមានបុគ្គលិកថ្មីចូលមកមានចោរភ្លាម> ដៀងភ្នែកទៅមើលសៃលុម

<ចុះឯងសង្ស័យអ្នកណា?>ចែជីសួរ
<មានអ្នកណាទេគឺអាសៃលុមនេះហើយប្រហែលមិនដែលឃើញរបស់មានតម្លៃទេមានដៃមានជើងចឹង>
<អេចែហ្វាមិចនៅសុខៗមកចោទខ្ញុំចឹងចិញ្ជៀនចែមុខមិចខ្ញុំមិនដែលទាំងឃើញផង>
<ព្រឹកមិញខ្ញុំប្រើអោយឯងយកកាហ្វេមកដាក់លើតុយើងនោះឯងអាចលួចពេលនិងក៏ថាបាន>
<ចែហ្វាហា៌បើថាមិត្តខ្ញុំមិនបានយកចែអាចជាប់ទោសពីបទចោទប្រកាន់បានណា>ណាណូនក៏មិននៅស្ងៀមដែរក៏តទៅចែហ្វាវិញ