"ETERNAL TIES"

CHAPTER 3

dumating ang araw na aalis na si zaria, nandito Sila sa loob ng airport habang magkahawak ang kamay at tinitingnan ang isat Isa

"i cannot!???!!!" hagulgol ni kalea lumupagi siya sa sahig at niyakap ang Binti ng kaibigan na parang batang iiwanan ng nanay niya

"huyy Gaga! Tumayo ka nga diyan nakakahiya ka talaga kahit kailan. I'll be back. Don't worry about that, I will come back to you and you will be my only friend even if I meet someone in another country" natatawang Anya ni zaria sa kaibigan mas humagulgol pa ang kaibigan at nag seryoso bigla ang mukh Bago tumayo at humarap muli Kay zaria

"ingat ka don ah! Babalik ka ditong kami ni klynth ah! Dapat kami lang ang kaibigan sa buhay mo!" sambit nitong si kalea hinampas niya ng mahina ang balikat ng kaibigan

Tumalikod na si zaria dahil baka maiwanan pa siya ng eroplano hinalikan na din siya ni klynth para magpaalam

"wala na. Tangina boring na ng buhay ko! Wala na si zaria! Tangina talaga" nakatulalang sambit ni kalea habang nakatayo Dito sa airport napatingin naman sa kaniya si zayan at natawa

"lets go. Baka walang maghatid sayo pauwi. Wala pa namang may pake sayo" Saad ni zayan, kinaltukan siya ng malakas ni kalea Bago maglakad, Ganon din si klynth na kasunod niya sa paglalakad

Binalik balik ni kalea ang tingin sa dalawang kotse na magkatapat kung saan siya Dito sasakay

"kalea... I will deliver you" Saad ni klynth

"deliver? Mukha ba Kong Foodpanda?" Saad ni kalea Kay klynth

"sumakay kana! O sa gulong kita isisiksik?" Saad naman ni zayan na binuksan pa ang passenger

"pwede bang sa biceps mo na lang?" seryosong tugon nito Kay zayan "kimi"

"pwede den, tapos sakal sakalin kita ng walang bitaw " Saad ni zayan Bago isara ang pinto ng kotse, binuksan ni kalea ang window ng kotse para magpaalam Kay klynth

the next day seems like a new day for them. but even so they still don't forget to be happy

Patakbong naglakad si zaria dahil malelate na siya sa unang subject niya. It's embarrassing if you're new to school and then you're late

"oh my ghod!" sangal ni zaria ng mapatingin sa relo niya. Mas bumilis pa ang pagtakbo niya ng may mabangga siya sa hagdan na isang lalaking nakasalamin

"im sorry..." saad niya agad "nagmamadali lang ako!"

Tumakbo muli siya at hinayaan ang lalaki, dun niya lang napagtanto na nasa ibang bansa pala siya hindi naiintindihan ang Tagalog. Pfft!

Ng nandito na siya sa harap ng door at napairap siya ng makitang may professor na sa harap pero kahit ganon lakas loob niya pa ding binuksan ang pinto

"WOW! something new has arrived!" Saad ng professor na lalaki

Napatingin si zaria sa harap habang nakayuko ang ulo na nahihiya