★ស្នាមស្នេហ៍វីយូឡុង★[ចប់]

ភាគទី20:ដឹងខ្លួន

សុវ៉ាត់ឌីខាប់ធុឃុនadminមកសរសេររឿងតហើយព្រោះមិនចង់ក្បត់ខ្លួនឯងព្រោះសរសេររឿងនេះមិនចប់😹🙏
________________________________________

#2ថ្ងៃក្រោយមក

បន្ទាប់ពីទទួលឈាមពីលោកឆៃរួចភើតមិនបានដឹងខ្លួនរយ:ពេល2ថ្ងៃហើយ អាណិតសៃលុមណាស់នៅស្មោះស្ម័គ្រមើលថែគេរាល់ថ្ងៃ÷

<បងភើតពេលណាទើបបងដឹងខ្លួន?បងរឹងមាំណាស់ហេតុអ្វីពេលនេះបងមិនដឹងខ្លួន?ជិតដល់ពេលបើកវិន័យកម្មហើយបងមិនចង់ជួបឈីមូនរបស់បងទេមេនទេ?ឆាប់ដឹងខ្លួនមកណា> សៃលុមឬឈីមូនបាននិយាយទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងគេងនៅលើគ្រែហើយថែមទាំងនិយាយលាយទឹកភ្នែកទៀត។ សៃលុមចាប់កាន់ដៃភើតមកក្ដោបនិងមុខរបស់គេ ទឹកភ្នែករបស់សៃលុមដូចទឹកវេទមន្តចឹងគ្រាន់តែស្រក់នៅលើដៃរបស់ភើតធ្វើអោយគេដឹងខ្លួនមកតែម្ដងឃើញលូយដូចកុហកអត់÷

<សៃលុមឯងយំមេនទេ?>ភើត
<បងភើតអត់ទេលោកភើតលោកដឹងខ្លួនហើយមេនទេ?>
<ថ្លង់ឯងពេកទើបភ្ញាក់ម៉ងទៅ>
<សម្ដីលូយទៀតស៊ីមួយដៃទៅចឹង>
<អូយ!មនុស្សកំពុងឈឺរបួសណា>
< អូៗសុំទោសមើសឈឺខ្លាំងអត់?>
<ឈឺណាស់ជាពិសេសត្រង់នេះ> ភើតបានចង្អុលទៅទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់គេ
<របួសក្លាយមេនទេទើបរុំខាងស្ដាំទៅឈឺខាងឆ្វេង?>
<ហូយអាសៃលុម!នេះឯងភ្លើពិតមេនហើយ>
<Awwមិចសុខៗមកជេរថាខ្ញុំល្ងង់បែបនេះ?>
<បើល្ងង់ពិតមេនអោយយើងនិយាយយ៉ាងមិច>
<ចាំជាចាំសងសឹកក៏មិនទាន់ហួសពេល> និយាយហើយដៃមុនក៏ងើបដើរចេញ
<Awwប្រុងទៅណា>
<ប្រាប់ទៅអ្នកស្រីថាលោកដឹងខ្លួនហើយ>
<អរ>
< ឆាប់សម្រាកវិញទៅ>
<នេះយើងទើបតែដឹងខ្លួនទេ>
<កុំប្រកែក> យីលើកនេះភើតខ្មោចចូលមេននិងទើបព្រមស្ដាប់តាមសៃលុមឬមកពីដូរដាក់ឈាមថ្មីណឺរ៉ូនរត់មិនសូវល្អ?

IN CALL
<ហាឡូអ្នកស្រីគឺលោកភើតដឹងខ្លួនហើយ>
< ពិតមេនហេសចឹងប៉ុននឹងហើយតិចទៀតខ្ញុំទៅដល់>
<បាទជំរាបលា>

End call

<បងឆៃភើតដឹងខ្លួនហើយបង>មីងនីន
<ចឹងប្រញាប់ទៅៗ>ពូឆៃ
<នេះក្មួយភើតដឹងខ្លួនហើយមេនទេ?>មីងដា
<ហេមីងម្ងូមត្រចៀកមេនមិនឮអ្នកស្រីនិយាយទេអី> ohm
<និយាយបានល្អ>nanon
<មិត្តមាត់អាក្មេងបាតផ្សារ កូនហ្វតហាកូនចេញទៅទិញផ្លែឈើទុកជូនបងទៅណាកូន>និយាយទៅកាន់ហ្វូង
<បាទម៉ាក់>
<នេះអាម្នាក់នោះជូនកូនយើងទៅបន្តិចទៅឃើញមួយថ្ងៃៗមិនធ្វើអីទេ> សំដៅទៅGemដែលកំពុងផឹកទឹក
<អ្នកមិនធ្វើអីនិងក្រែងជាលោកស្រីតើហី>ចង់យាយថាមេនសារីស្រឡាញ់កូនយកចិត្តម៉ែទេចង់យាយចឹងចាស់មិនគួរអោយគោរពគឺដាក់វិញហើយGemមិនមេនស្លូតទេ
<យីអាក្មេងនេះកូនហ្វតឆាប់ទៅៗកូន>
<តោះP'gem> ហ្វឺតនិងជេមបានដើរទៅកាន់ឡាននៅខាងមុខផ្ទះរួចបើកទៅទិញផ្លែឈើបាត់ទៅ។