Beklenmedik Karşılaşma

202 7 10
                                    


Shoto'nun gözünden~
Sabah yatağımdan yine ve yine Natsuo ve babamın bağırışmalarıyla uyanmıştım. Söylenerek yatağımdan kalktım ve pijamalarımı bile çıkarmadan direkt salona gittim. Salonun kapısında durmuş kavgayı izliyodum nedenini sormama bile gerek yoktu artık ezberlemiştim zaten... Kavga ablamın beni görmesiyle bitti yanıma gelip sarıldı ve alnıma ufak bir öpücük kondurdu, günaydın dedikten sonra arkasında kalan babama ve Natsuo'ya baktı sonrasında hızlı adımlarla mutfağa gitti. Bense salona gittim. Girdiğim gibi yine babam bana söylenmeye başladı

Enji: SHOTOO SAAT KAAÇÇÇ OKULUNA GİTT!!!!

Babamın bana bağırması üzerine Natsuo'nun siniri daha da harlanmıştı

Natsuo: HAH!? SENİ NE İLGİLENDİRİR BUNAK?! İSTEDİĞİ ZAMAN GİDER! DEĞİL Mİ SHOTO?!

Shoto: Yani ben... Uhm....

Kelimeler ağzımdan çıkmıyodu sanki ağzım mühürlenmişti. Sadece çıkıyorum diyip ışık hızıyla odama gittim ve aynı hızla hazırlanıp evden çıktım. Sesleri dışarıdan bile duyuluyodu reziller...

Shoto: Komşulara rezil ettiler bizi yine ya!

Söylene söylene sokakta yürüyodum birden bi silah sesi yükseldi. Mal mal etrafa bakıp sesin nerden geldiğini anlamaya çalışıyodum ki birden arkamdan biri üzerime düştü

Shoto: Agh! Önüne baksana hay-

Gördüğüm tanıdık suratla sözüm kesilmişti. Karnından vurulmuş ve villain olan Dabi...

Shoto: Ha?! Sen ne alaka?!

Dabi: Ah! Hareket etmesene be adam!

Shoto: Aq ben seni napıcam şimdi ya

Dabi: Mhm! Bizim pavyonu aman- karargahı bılıyon mu sen?!

Shoto: Ay evet hergün ordayım ben avucumun içi gibi bilirim orayı!

Dabi: Harbi mi lan hiç görmedim seni

Shoto: Dalga geçiyorum aptal nerden biliyim ben sizin karargahı be!

Kollarımın arasında bir villain vardı ve daha kötüsü vurulmuş bir villain vardı! Ya bunun çetesi gelip benim vurduğumu sanarsa valla beni şuracıkta öldürüp gömerler buraya! Bu şahızı burda bırakmak istiyorum ama insanlığımda el vermiyo bari evinin kapısına kadar götüriyim

Shoto: Evin nerde senin bari oraya götüriyim seni

Dabi: Ne evi ya evim falan yok benim

Shoto: E sen nerde yaşıyon o zaman?

Dabi: Bizim karargahta- OĞLUM OYNAŞMA!

Shoto: Tamam tamam bak seni oranın kapısına kadar götürücem sonrasını sen ve diğer villainlar halledersiniz

Dabi: Aq hastaneye falan götür bari!

Shoto: He aynen götüriyim de hem beni hemde seni polisler tutuklasın!

Dabi'yi kolundan tutup kaldırmaya çalıştım ama kendisi öküz kadar ağır olduğu için kaldıramadım

Dabi: Hmp! OĞLUM ELLEŞME BANAA!

Shoto: Yardım etmeye çalışıyoruz burda!

Dabi: Ediceksen düzgün et!

Tek kolunu omuzuma attım ve Dabi'yi yerden kaldırdım sonra yavaş yavaş yürütmeye başladım

Shoto: Çok acıyomu?

Dabi: Valla şuan ki utancımdan acımı hissetmiyorum bile

Shoto: Neden utandın ki?

Dabi: ACABA NEDEN? 1 numaralı kahramanın oğlu bana yardım ediyo VE BEN BİR VİLLAİNIM

Shoto: Şu hayatta herşey olabilir şaşırmamak gerek

Dabi: Edebiyat yapma bana küçük-

Shoto: Ahahaa hadi bana yolu tarif et!

Dabi tek elini kaldırmış yolun ilerisini gösterip hareket ettiriyordu

Dabi: Bak şurdan sağa dönücez biraz ilerleyip sola sapıcaz sonra camiye sırtımızı verip dümdüz ilerlicez karşımıza çıkan kapıyı açıp merdivenleri inicez ve TAK içerdeyiz bu kadar basit!

Shoto: Bayada yakınmış...

Dabi: Aynen şimdi yürü

Kolumdaki Dabiyle beraber villainların karagahına gidiyodum... Hadi hayırlısı
___________________________

Merhaba olmayan okurlarımm~ Ben yazarınızım bir önceki kitabımı yanlışlıkla sildiğim için bidaha yazıyorum. Kitap sadece eğlence amaçlıdır saçmalık dolu bir kitap mantık aramayın zaten arasanızda bulamazsınız herneyse yazarınız kaçar~

𝕋𝕆𝔻𝕆ℝ𝕆𝕂𝕀̇ 𝔸𝕀̇𝕃𝔼𝕊𝕀̇🔥❄Where stories live. Discover now